Εσείς είστε παντρεμένη;

Όχι εμείς ακόμα ανύπαντρες. Ακόμα;

Ναι, ακόμα. Λίγο τα φοιτητικά χρόνια που δεν θες να τελειώσουν, λίγο οι μεταπτυχιακές σπουδές, λίγο η ανεργία που έχει κάνει την εύρεση δουλειάς, "ψύλλο στα άχυρα", φτάσαμε στα 30 και είμαστε ακόμα singles. Θα ζήσουμε;

Δεν μπορούμε να καταλάβουμε αυτό το κοινωνικό άγχος να παντρευτεί κάποιος μετά τα 30. 

Μα, είναι η φυσιολογική εξέλιξη του ανθρώπου. Δεν γίνεται ο άνθρωπος να είναι μόνος του, αφού είναι κοινωνικό ον απ΄τη φύση του. Πρέπει να κάνει οικογένεια. Πρέπει να τρέχει απ΄το πρωί μέχρι το βράδυ να προλάβει τα πάντα, χωρίς προσωπικό χρόνο, χωρίς ευχαρίστηση, χωρίς νόημα. Ο μόνος προσωπικός στόχος είναι να προλάβει. Να προλάβει να πάει τα παιδιά στο σχολείο, να προλάβει το deadline του project που έχει αναλάβει, να προλάβει να ψωνίσει απ΄το σούπερ μάρκετ, να προλάβει να πάρει να τα παιδιά απ΄το μπαλέτο, το μπάσκετ, τα αγγλικά κτλ.

Μα είναι δυνατόν να είσαι 30 και να μην ζηλεύεις τη ζωή αυτή; Να μην αγχώνεσαι να βρεις κάποιον να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά γιατί τώρα είναι η ηλικία που πρέπει, άσχετα αν εσύ δεν θες.

Εμείς σ΄όλα αυτά τα "κοινωνικά πρέπει" έχουμε να πούμε τα εξής:

• Ναι είναι ωραίο να κάνει κάποιος οικογένεια, αλλά... Να βρει έναν άνθρωπο που να μπορεί να επικοινωνεί ουσιαστικά. Να είναι και οι δύο σε θέση και φάση να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί. Δεν μιλάμε για ουτοπικές σχέσεις και ροζ σύννεφα. Μιλάμε για μια υγιής σχέση.
• Δεν παντρεύομαι για να νιώσω ασφάλεια. Νιώθω ασφάλεια όταν γνωρίζω τον εαυτό μου, μαθαίνω τις δυνατότητες μου και στηρίζομαι στα ποδιά μου. Κατά τη γνώμη μας πρέπει να ωριμάσει κανείς πριν παντρευτεί. Δεν φεύγω απ΄την οικογένεια μου για να πάω σε μία άλλη που θα μου παρέχει σιγουριά. Είναι σημαντικό να καταλάβει κανείς τα κίνητρά του.
• Επίσης άλλο γάμος και άλλο παντρεύομαι. Ποια η διάφορα; Η ποιότητα της σχέσης. Επειδή τα κοινωνικά patterns μας θέλουν νυφούλες από κούνια, καλό θα ήταν να μην μπούμε στη διαδικασία του γάμου απλά και μόνο επειδή μια φορά στη ζωή πρέπει να βάλουμε νυφικό. Γάμος σημαίνει πως παίρνεις την απόφαση να επενδύσεις ψυχικά, συναισθηματικά, με όλο σου το είναι σε μια σχέση. Να παλεύεις γι΄αυτή, να την φροντίζεις, να την νοιάζεσαι. Δέχεσαι;
• Ακόμα, θα πρέπει να γίνει ένας επαναπροσδιορισμός των ρόλων. Καλό θα είναι το ζευγάρι να δει το "συμβόλαιό" του. Τι σημαίνει σύζυγος; Πώς συμπεριφέρεται; Ποιες είναι οι αρμοδιότητές της; Είναι όλα αυτά που μας έχουν πει οι μαμάδες ή γιαγιάδες μας; Κι αν εμείς δεν συμφωνούμε; Μπορούμε να αλλάξουμε;
• Τέλος, ο γάμος είναι επιλογή. Δεν είναι κοινωνική υποχρέωση. Ακόμα, και ο σύντροφός σας σας ρώτα "Θέλεις να με παντρευτείς;" Αν δεν είστε έτοιμες, πείτε όχι ακόμα. Το να μπείτε σε μια τέτοια διαδικασία, από φόβο, τύψεις, υποχρέωση δεν έχει νόημα. Είναι άδικο για εσάς να κατηγορείτε τον εαυτό σας ή τον άντρα σας για πράγματα που εσείς φέρετε ευθύνη. Το επιλέξατε.