Τα όρια είναι μια έννοια, κυρίως για την ελληνική κοινωνία, λίγο παρεξηγημένη. Πολλοί την συγχέουν με την απομάκρυνση, την αδιαφορία και την συναισθηματική απόσταση. Αν καλοσκεφτούμε πόση σημασία έχουν τα σύνορα μεταξύ δύο χωρών, τα όρια μεταξύ δυο νομών ή δυο σπιτιών, θα κατανοήσουμε ακριβώς τον ρόλο των ορίων. Πρόκειται για το ίδιο πράγμα. Με τα σύνορα οι χώρες προστατεύουν την ταυτότητά τους, τους νόμους τους, τον πολιτισμό τους. Το ίδιο πετυχαίνουμε θέτοντας τα όριά μας. Προφυλάσσουμε την ταυτότητά μας, την προσωπικότητά μας, τις ανάγκες μας και τις επιθυμίες μας.
Όταν δε, μιλάμε για τον γάμο και την σχέση με τον σύντροφό μας, αυτό το στοιχείο είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να εξελιχτεί η σχέση και να πετύχει.
Το ζευγάρι που παντρεύεται δεν είναι απλά δύο άνθρωποι που αποφασίζουν να μοιραστούν την ζωή τους, αλλά δυο συστήματα οικογενειών και προσπαθούν αρχικά να επιβάλλουν το σύστημα που προέρχονται. Αν το ζευγάρι δεν θέσει στην συνέχεια όρια στην πατρική του οικογένεια, ώστε να δημιουργήσει την δική του οικογένεια, η οποία θα σέβεται και θα εκτιμάει τους άλλους, αλλά θα έχει την δική της δομή, την δική της ουσία και θα παίρνει τις αποφάσεις μόνη της, τότε μακροπρόθεσμα θα δημιουργηθούν προβλήματα στο ζευγάρι και ο γάμος πιθανόν να αποτύχει. Με το να εμπλέκεται αρκετά η πατρική οικογένεια στο ζευγάρι αποπροσανατολίζει την θετική επικοινωνία του ζευγαριού. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο όταν οι γονείς ή τα αδέρφια εμπλέκονται σε αποφάσεις ή έχουν γνώμη για το κάθετί, αλλά και όταν το ζευγάρι τους εμπλέκει. Εδώ πρόκειται για ψυχολογική εξάρτηση του ατόμου απ´την οικογένειά του και αυτό δυσκολεύει την σχέση του ζευγαριού, διότι ο βαθμός αυτονομίας είναι χαμηλός. Επίσης, αρκετά ζευγάρια δίνουν διπλά μυνήματα στην πατρική τους οικογένεια. Θέλουν όρια σε ορισμένα θέματα, αλλά απ´την άλλη ζητάνε οικονομική υποστήριξη, θέλουν καθημερινή βοήθεια στο μεγάλωμα των παιδιών τους και συστηματική βοήθεια στο σπίτι και στο φαγητό. Σε αυτή την περίπτωση το πιο πιθανόν όταν θα τεθούν τα όρια να δυσανασχετήσουν τα άτομα της πατρικής μας εστίας και όχι άδικα.
Δεν είναι τυχαίο που τα τελευταία χρόνια, λόγω της οικονομικής κρίσης, πολλά ζευγάρια έχουν επιστρέψει στα πατρικά τους και έχουν αυξηθεί τα διαζύγια. Η έλλειψη ορίων, απόστασης ασφαλείας, διαφοροποίησης και αυτονομίας του ζευγαριού εμποδίζει την εξέλιξη της σχέσης και την επικοινωνία στο ζευγάρι.
Στην Ελληνική οικογένεια οι δεσμοί είναι τόσο ισχυροί που τα όρια δυσκολεύονται να μπουν και συνηθισμένο πρόβλημα στα νέα ζευγάρια είναι η σχέση με την πατρική τους οικογένεια. Ο ώριμος, οριοθετημένος και ανεξάρτητος άνθρωπος για πολλούς είναι ο αδιάφορος.
Η αυτονομία και η ανεξαρτητοποίηση του ζευγαριού όμως είναι δείγμα ώριμης σκέψης και ανατροφής και όχι απόρριψη πατρικών προτύπων.
Προτιμήστε να θέσετε όρια που μπορεί να σας ξεβολέψουν κάποιες φορές και να αλλάξετε συνήθειες και μαθημένες συμπεριφορές,παρά να φθείρετε σταδιακά την ποιότητα της σχέσης σας με το να επιτρέπετε να μπαίνουν τρίτα άτομα ή να τα βάζετε και εσείς. Ίσως να δημιουργήσετε στην αρχή αντιδράσεις και εσείς οι ίδιοι να αντισταθείτε ακόμα, αλλά θα είστε στον δρόμο προς έναν υγιή και ευτυχισμένο γάμο.
Ευχαριστούμε την Άννα Σταματελάτου, Ψυχοθεραπεύτρια, 210-3600466-6972100906.
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
