Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε

Οι άνθρωποι επικοινωνούν μεταξύ τους με τη λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία. Ο τρόπος που επικοινωνούμε με τους ανθρώπους γύρω μας δεν είναι ο ίδιος. Αλλιώς επικοινωνεί κάποιος με τον έναν φίλο του, με έναν άγνωστο ή με το αφεντικό του. Τι είναι αυτό που καθορίζει τον τρόπο που θα μιλήσουμε και θα επικοινωνήσουμε με τον άλλο;Μπορεί κάποιος να μας κρίνει για την γλώσσα που επικοινωνούμε; Πολλές φορές μπορεί να μιλάμε και να λέμε πράγματα στον άλλο, όμως η μη λεκτική επικοινωνία, η στάση δηλαδή του σώματός μας, το βλέμμα μας να μην συνάδει με αυτά που λέμε, τότε τι γίνεται εκεί; Πως νιώθει ο άλλος; Εμείς οι ίδιοι πως νιώθουμε για τα συναισθήματά μας που δεν είμαστε ειλικρινής αλλά χρησιμοποιούμε τέλεια σύνταξη;

Το ποίημα της Κικής Δημουλά βάζει σε σκέψεις για το πως επικοινωνούμε με τους ανθρώπους γύρω μας:

Γράψε λάθος Δεν φτάνει που ήσουν ερχομός θερμοκηπίων ενόχλησες και την ορθογραφία μου. Κατ” επανάληψη λες, μ” έπιασες να γράφω συνδιάζω αντί συνδυάζω που σημαίνει συν-δύο, βάζω το ένα δίπλα στο άλλο τα δυο μαζί ενώνω – το ζω το αφήνουμε έξω για μετά, αν πετύχει ο συνδυασμός. Δεν είναι λάθος φίλε μου. Είναι μια πρόωρη ανάπτυξη αδυναμίας. Δείξε μου εσύ ένα ύψιλον που τα κατάφερε ποτέ σωστά να μας ενώσει. Συνδυασμοί πολλοί αλλά πόσοι γνώρισαν τη ρηματική τού ζω απεραντοσύνη. Απ” τη σκοπιά τού καθενός η ορθογραφία. Πάρε παράδειγμα τι κινητά που γράφεται το ψέμα: όταν εσύ το εξακοντίζεις προς τον άλλον σωστά το γράφεις μέσα σου, θαρραλέα. Όμως όταν εσύ το δέχεσαι κατάστηθα τότε το γράφεις ψαίμα. Ρωτάς από πού ως πού γράφω τη συμπόνοια με όμικρον γιώτα. Ποιος ξέρει θα με παρέσυρε η άπνοια ο ανοίκειος το ποίημα η οίηση το κοιμητήριο η οικουμένη το οικτρόν και η αοιδός επιθυμία απ” την αρχή να ξαναγραφόταν ο κόσμος. Εξάλλου σου θυμίζω η συμπόνια πρωτογράφτηκε λάθος από το Θεό.

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ