Αποφάσισα να γράφω τι τρώω κάθε μέρα και δείτε τι μου συνέβη

Γυρίζοντας από τις διακοπές έφερα μαζί μου και μερικά παραπανήσια κιλά, όπως οι περισσότεροι φαντάζομαι. Αποφάσισα λοιπόν να μπω σε ένα πρόγραμμα, να τρώω υγιεινά και να πηγαίνω γυμναστήριο, ώστε να χάσω τα κιλά των διακοπών. Όμως κάποιες φορές χρειάζεται να κάνουμε κάτι παραπάνω για να χάσουμε βάρος, γιατί η δίαιτα και η άσκηση δεν λειτουργούν πάντα από μόνα τους. Έτσι αποφάσισα να εντάξω μια τεχνική, γνωστή σε όσους έχετε κάνει κάποια στιγμή στη ζωή σας διατροφή, την ημερήσια καταγραφή τροφίμων. Για όσους δεν γνωρίζουν αφορά την καταγραφή όλων των γευμάτων σε καθημερινή βάση και σύμφωνα με μελέτες αυτή η τεχνική βοηθάει όσους δυσκολεύονται να χάσουν κιλά, δεδομένου ότι έρχονται αντιμέτωποι με όλα όσα καταναλώνουν κάθε μέρα. Πόσο εύκολο είναι όμως να γράφει κάποιος κάθε μέρα τι τρώει; Και αν τελικά το καταφέρει, έχει όντως αποτέλεσμα; Αυτές τις απορίες είχα και εγώ πριν ξεκινήσω το πείραμα και δείτε τι μου συνέβη.

Έφτιαξα ένα μηνιαίο ημερολόγιο, στο οποίο θα έγραφα σχολαστικά τι τρώω και σε τι ποσότητα από τη ώρα που ξυπνούσα μέχρι την ώρα που θα έπεφτα για ύπνο. Και έτσι άρχισα την πρώτη ημέρα καταγραφής. Το βράδυ αφού είχα τελειώσει, κάθισα και διάβασα όλα όσα είχα φάει και πιεί καθολη την ημέρα. Και για να πω την αλήθεια, συνειδητοποίησα ότι είχα τσιμπολογήσει λίγο παραπάνω από όσο θα έπρεπε, κάτι που δεν θα είχα καταλάβει χωρίς το ημερολόγιο. Επίσης, υπήρχαν μέρες που έτρωγα ένα ή δυο γλυκάκια, αλλά μέχρι το βράδυ το είχα ξεχάσει. Ευτυχώς όμως είχα πάντα το ημερολόγιο μου να με βάζει στη θέση μου υπενθυμίζοντας μου την ατασθαλία μου, ώστε την επόμενη μέρα να πάρω τα κατάλληλα διατροφικά μέτρα. Συνέχισα επί μέρες να σημειώνω τα πάντα στο ημερολόγιο μου και το επιπλέον που συμπλήρωσα ήταν η καταγραφή του αισθήματος της πείνας τη στιγμή του φαγητού σε μια κλίμακα από το 1 μέχρι το 10. Με αυτή την προσθήκη άρχισα να συνειδητοποιώ ότι δεν πεινούσα απαραιτήτως κάθε φορά που άνοιγα το ψυγείο για να τσιμπολογήσω, αλλά ήταν η πείνα του μυαλού μου που με οδηγούσε στο φαγητό. Επίσης, διαπίστωσα ότι κάθε φορά που έτρωγα μπροστά στην τηλεόραση ή στον υπολογιστή, κατανάλωνα μεγαλύτερες ποσότητες φαγητού και ότι μπορούσα να χάσω πολύ εύκολα το μέτρο, από ότι αν γευμάτιζα χωρίς περισπασμούς. Ένα επιπλέον σημαντικό στοιχείο που έμαθα από το ημερολόγιο τροφίμων -που το γνώριζα αλλά όχι στην πράξη- ήταν ότι μετά από την κατανάλωση ενός ισορροπημένου γεύματος το οποίο περιείχε πρωτεΐνη, υδατάνθρακες και καλά λιπαρά, ένιωθα χορτασμένη και γεμάτη ενέργεια. Εν αντιθέσει με την κατανάλωση ενός λιπαρού γεύματος (π.χ. πίτσα) το οποίο μου δημιουργούσε την αίσθηση ότι έχω παραφάει και με γέμιζε κάποιες φορές ενοχές. Το ημερολόγιο με βοήθησε να συνδέσω το συναίσθημα με το τι έτρωγα, μια πληροφορία πολύ σημαντική στην προσπάθεια μου να χάσω βάρος. Πρέπει να ομολογήσω ότι κάποιες φορές δυσκολευόμουν να γράφω τα πάντα με τόση ακρίβεια, κυρίως όταν έβγαινα έξω με φίλους. Όμως αυτό δεν με πτόησε από το να σταματήσω την προσπάθεια μου και έτσι συνέχισα μέχρι να χάσω όλα τα κιλά που επιθυμούσα. Κλείνοντας θέλω να πω ότι το διατροφικό ημερολόγιο, εκτός ότι με βοήθησε να χάσω βάρος, διόρθωσε επίσης κάποιες λανθασμένες συνήθειες που είχα υιοθετήσει, αλλά δεν είχα αντιληφθεί μέχρι τώρα. Με απλά λόγια μου έδωσε το εσωτερικό κίνητρο να αλλάξω τη δίαιτα μου προς το καλύτερο. Δεν έχετε παρά να το δοκιμάσετε και θα δείτε πως μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό και από μια δίαιτα. Από την Τζουλιάννα Καρνέζη, Διαιτολόγος, RD Dietetics BSC Hons, University of Hertfordshiree