Γιατί πολλές φορές ούτε η εξωσωματική πετυχαίνει; Η γυναικολόγος μας απαντάει σε αυτό το καίριο ερώτημα

Δεν τα έχεις καταφέρει ακόμα.

«Το τεστ κύησης δεν έχει βγει ποτέ θετικό».

«Η χοριακή ανεβαίνει λίγο και μετά γρήγορα πέφτει».

«Είδαμε σάκο, είδαμε καρδιακή λειτουργία αλλά μετά είχα αιμορραγία και ο γιατρός μου είπε ότι απέβαλα».

Πολύ συνηθισμένες σκέψεις, πολύ συνηθισμένες ιστορίες. Τόσο συνηθισμένες που στην προσπάθεια να ξεπεραστεί η δυσκολία, με μεγάλη ευκολία, παραπέμπονται όλα τα ζευγάρια για εξωσωματική – η λύση σε όλα τα προβλήματα.

Γιατί όμως πολλές φορές ούτε η εξωσωματική πετυχαίνει;

1. Γιατί υπάρχουν παράγοντες που δεν έχουν ρυθμιστεί. Ή που θεωρείται ότι έχουν ρυθμιστεί, αλλά αυτό δεν επαρκεί. Πρέπει να ρυθμιστούν ακόμα καλύτερα, στο βέλτιστο επίπεδο. Δεν μας ενδιαφέρει ο κλινικός διαβήτης αλλά ο προ-διαβήτης, δεν μας ενδιαφέρει μια ευθυρεοειδική κατάσταση αλλά μια αυστηρά ρυθμισμένη στα κατώτερα όρια ευθυρεοειδική κατάσταση, δεν μας ενδιαφέρει η κλινική φλεγμονή αλλά η υπο-κλινική φλεγμονή.

2. Γιατί δεν έχει προηγηθεί ο απαραίτητος έλεγχος υπογονιμότητας, με εξετάσεις και στον άντρα και στη γυναίκα. Εξάλλου ξέρουμε ότι το κάθε μέλος του ζευγαριού φέρει αποδεδειγμένα τη μισή ευθύνη. Ο έλεγχος αυτός πρέπει να γίνεται κλιμακωτά και εξατομικευμένα. Η προσεκτική εξέταση των αποτελεσμάτων των εξετάσεων θα μας οδηγήσει στην ενδεδειγμένη θεραπεία ή στην αναζήτηση επιπρόσθετων πληροφοριών, ξετυλίγοντας το κουβάρι της περίπλοκης αιτιολογίας της «υπογονιμότητας». Βέβαια η ενδελεχής λήψη του ιστορικού τις περισσότερες φορές δίνει στον (ή στη) γιατρό την απάντηση. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν υπάρχει υπογονιμότητα «άγνωστης αιτιολογίας» - υπάρχει υπογονιμότητα που δεν έχει ακόμα σωστά διαγνωστεί! Όταν διαγνωστεί, θα μπορέσει και να θεραπευθεί, με οδηγίες πρακτικές και επιστημονικά τεκμηριωμένες.

3. Η ΑΜΗ (ή ο μύθος της ΑΜΗ): η αντιμυλλέριος ορμόνη (ΑΜΗ) εκκρίνεται από τα κοκκώδη κύτταρα των ωοθυλακίων και λόγω των σταθερών επιπέδων της κατά τη διάρκεια του κύκλου της γυναίκας έχει γίνει ευρέως αποδεκτή ως εκτιμητής του αποθέματος των ωοθηκών. Όμως η ΑΜΗ είναι μόνο ένα νούμερο και μάλιστα η αξιοπιστία της εξαρτάται από το εργαστήριο στο οποίο μετράται, καθότι δεν έχει συμφωνηθεί ακόμα διεθνώς μια σταθερή μέθοδος για τη μέτρησή της. Θα πρέπει να συνεκτιμηθεί με άλλες παραμέτρους γονιμότητας. Μια χαμηλή ή πολύ χαμηλή ΑΜΗ δεν αποκλείει την πιθανότητα να αποκτήσουμε το δικό μας βιολογικά παιδί.

4. Ειδικός είναι αυτός που κατέχει τη γνώση – και η γνώση αλλάζει διαρκώς. Αυτά που μέχρι πέρυσι γνωρίζαμε ως ορθά, φέτος δεν ισχύουν. Είναι σημαντικό η γυναίκα ή το ζευγάρι να αναζητά αρωγό στη διαδρομή επιτυχίας για ένα «μωρό στην αγκαλιά» μια επιστημονική ομάδα με αδιατάρακτη σχέση με την έρευνα και τις επιστημονικές εξελίξεις. Έτσι αποφεύγουμε πολύ ακριβές εξετάσεις (όπως τα NK cells, κύτταρα «φυσικοί δολοφόνοι») που έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι χρήσιμες αλλά και την επίπονη διαδικασία μιας κλασικής εξωσωματικής τη στιγμή που δικαιούμαστε να πετύχουμε μια φυσική σύλληψη.

Γράφει η Βάλυ Εμμ. Χατζηδάκη, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος

Επιστημονικός Συνεργάτης Β’ Μαιευτικής & Γυναικολογικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών