Σε αυτό το άρθρο, μοιράζομαι τι σημαίνει να μην απολογείσαι για αυτό που τρως και πώς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη σχέση σας με το φαγητό ως σημείο για περαιτέρω εξερεύνηση και μεταμόρφωση. Καθώς βρίσκετε σε μια αρμονική σχέση με το φαγητό, θα αρχίσετε να νιώθετε οικεία με το σώμα σας , θα καταλαβαίνετε την σας αξία και θα πλησιάζετε περισσότερο στο να τρώτε και να ζείτε χωρίς να χρειάζεται να απολογηθείτε σε κανέναν.
Πριν από αρκετό καιρό, δημοσίευσα μία φωτογραφία στα social media με εμένα να τρώω ένα σάντουιτς. Όχι ένα οποιοδήποτε σάντουιτς, προσέξτε, ήταν ένα μεγάλο σάντουιτς. Στην εικόνα, είμαι στα μισά του δαγκώματος, με τα μάτια κλειστά, καμπουριασμένη με το μαγιό, με το μέτωπό μου ανασηκωμένο και το στόμα μου ορθάνοιχτο. Απλώς απολαμβάνω ασύστολα αυτό τεράστιο σάντουιτς…
Όταν δημοσίευσα τη φωτογραφία στο Instagram έγραψα μια γρήγορη λεζάντα ρωτώντας: «Γιατί δεν βλέπουμε περισσότερες εικόνες γυναικών να απολαμβάνουν πραγματικά το φαγητό;» Γιατί δεν βλέπουμε γυναίκες που να μην φαίνονται τέλειες και που να μην επικρίνουν το σώμα τους, αλλά απλώς να τρώνε και να απολαμβάνουν το φαγητό;
Δεν περίμενα ποτέ την αντίδραση που θα είχε αυτή η ανάρτηση. Σχεδόν αμέσως, άρχισαν να πλημμυρίζουν σχόλια από ανθρώπους που μου έλεγαν πόσο απελευθερωτικό ήταν να βλέπεις μια άλλη γυναίκα να τρώει -και να απολαμβάνει- φαγητό χωρίς να προσφέρει καμία εξήγηση ή να ζητά συγγνώμη για αυτό που έτρωγε. Πολλοί άνθρωποι σχολίασαν πόσο «θαρραλέα» ήμουν που δημοσίευσα αυτή τη φωτογραφία και είπαν ότι δεν θα μπορούσαν ποτέ να δημοσιεύσουν μια φωτογραφία που να δείχνει τις ατέλειες τους…τα ψωμάκια τους, την κυτταρίτιδα ή το φαγητό στα πρόσωπά τους.
Γιατί όμως αυτή η φωτογραφία ήταν τόσο επαναστατική; Γιατί, όταν ψάχνετε στο διαδίκτυο για τη φράση «οι γυναίκες τρώνε φαγητό», σας σερβίρουν δεκάδες εικόνες αδύνατων, νεαρών, λευκών γυναικών που ποζάρουν με μια σαλάτα; Γιατί, όταν κάνετε την ίδια αναζήτηση αλλά αντικαθιστάτε τις γυναίκες με άντρες, βλέπετε ένα σωρό εικόνες ανδρών που τρώνε (στην πραγματικότητα τρώνε) μπιφτέκια, πατάτες και πίτσα;
Τι σημαίνει για την κοινωνία μας ότι τα μέσα–είτε τηλεόραση, ταινίες, διαφημίσεις ή ροές μέσων κοινωνικής δικτύωσης–παρουσιάζουν σχεδόν πάντα αδύνατες, νέες, λευκές, συμβατικά ελκυστικές γυναίκες που δεν φαίνεται να τρώνε ποτέ τίποτα;
Αμφισβητώντας τα πάντα
Μέχρι αυτό το σημείο, ποτέ δεν είχα αμφισβητήσει πραγματικά τις φωτογραφίες που έβλεπα καθημερινά στα μέσα ενημέρωσης (κάτι που αποκαλύπτει επίσης πολλά για το προνόμιό μου ως αδύνατη, νέα, λευκή γυναίκα, επειδή έβλεπα κυρίως εικόνες ανθρώπων που έμοιαζαν με εμένα). Αλλά τα μηνύματα που στέλνουν αυτές οι εικόνες σε γυναίκες και κορίτσια είναι ότι αν πρόκειται να φωτογραφίσεις τον εαυτό σου με φαγητό, πρέπει να φαίνεσαι όμορφη και πρέπει να είσαι αδύνατη, αλλιώς σχολιάζεσαι ότι τρως ανθυγιεινά (ή χειρότερα).
Οι αντιδράσεις που είχαν οι άνθρωποι στην ανάρτησή μου και το γεγονός ότι συνειδητοποίησα ότι μια φωτογραφία μιας γυναίκας που τρώει «αληθινό» φαγητό χωρίς εξήγηση ή συγγνώμη ήταν μεγάλη υπόθεση, με έκαναν να αρχίσω να αμφισβητώ τα πάντα.
Άρχισα να σκέφτομαι ανθρώπους με τους οποίους είχα συναναστραφεί όλα αυτά τα χρόνια και παρατήρησα μοτίβα. Όχι μόνο πολλές γυναίκες ένιωσαν ότι έπρεπε να ζητήσουν συγγνώμη, να εξηγήσουν ή να δικαιολογήσουν γιατί έτρωγαν ορισμένα τρόφιμα, αλλά αυτή η ανάγκη να ζητήσουν συγγνώμη ή να ζητήσουν άδεια επεκτάθηκε σε πολλές διαφορετικές πτυχές της ζωής τους.
Αυτό το μοτίβο είδα και στη δική μου ζωή: είχα περάσει όλη μου τη ζωή ακολουθώντας τα «πρέπει» που είχα μάθει από την κοινωνία για το τι πρέπει να είναι και να κάνει μια γυναίκα, πώς πρέπει να συμπεριφέρεται και πώς πρέπει να μοιάζει- και ζητούσα συγγνώμη όταν ένιωθα ότι δεν ανταποκρινόμουν σε αυτές τις προσδοκίες.
Ζητούσα συγγνώμη για την εμφάνισή μου («Συγγνώμη που φαίνομαι απαίσια, δεν είχα χρόνο να μακιγιαριστώ σήμερα το πρωί» ή «Αχ, αγνοήστε το ντύσιμό μου, είχα προγραμματίσει να αλλάξω»), για τις διατροφικές μου επιλογές («Εγώ θα έπαιρνα μια σαλάτα, αλλά παρέλειψα το πρωινό, οπότε θα πάρω μια μακαρονάδα αντ' αυτού» ή «Ω, ξέρω ότι έχω πάρει λίγα κιλά παραπάνω, αλλά θα παραγγείλω επιδόρπιο»), στη δουλειά μου ή σε καταστάσεις προσωπικής ζωής όπου σαφώς δεν είχα κάνει τίποτα κακό («Συγγνώμη που δεν απάντησα αμέσως στο μήνυμα» ή «Συγγνώμη, μπορώ να προσθέσω κάτι εδώ;»). Το έκανα όλη την ώρα.
Καθώς μάθαινα περισσότερα για τις ρίζες της εμμονής μας με τη δίαιτα και τα αδύνατα σώματα, αυτό το μοτίβο που είδα σε πολλούς ανθρώπους (και στον εαυτό μου) ήταν πολύ πιο λογικό να υπάρχει. Το αδύνατο σώμα που υποτίθεται ότι υιοθετούν οι περισσότεροι άνθρωποι, δεν έχει καμία σχέση με το φαγητό, το βάρος ή το μέγεθος. Οι εμμονές με το φαγητό και το σώμα σου δεν έχουν καμία σχέση με σένα, έχουν να κάνουν με την κοινωνία στην οποία έχεις μεγαλώσει και τώρα πρέπει να υπάρχεις.
Όταν άρχισα να δουλεύω πριν από χρόνια, σκέφτηκα ότι επρόκειτο να επικεντρωθώ στη σχέση των ανθρώπων με το φαγητό. Αλλά γρήγορα έμαθα ότι οι διατροφικές συμπεριφορές ήταν το σύμπτωμα – όχι το πρόβλημα – και η σχέση που χρειαζόταν πραγματικά επιδιόρθωση ήταν αυτή που είχαν οι άνθρωποι με τον εαυτό τους. Αυτό που παρουσιάστηκε ως πρόβλημα με το φαγητό ή πρόβλημα με την εικόνα του σώματος ήταν πιο βαθιά ριζωμένο. Τα προβλήματα είχαν σχέση με την κοινωνία.
Καθώς έβλεπα πολλούς να αμφισβητούν τις πεποιθήσεις τους σχετικά με το φαγητό, τη δίαιτα και το βάρος, τότε άρχισαν να αμφισβητούν κάθε είδους άλλες σκέψεις, συναισθήματα και πεποιθήσεις. Όμως στη διαδικασία της εκ νέου μάθησης να εμπιστεύονται το σώμα τους και τη σχέση τους με το φαγητό, τους παρακολούθησα να αρχίζουν να εμπιστεύονται τον εαυτό τους σε πολλούς άλλους τομείς της ζωής τους. Τότε ήταν που συνειδητοποίησα πώς το φαγητό μπορεί να είναι ένα ισχυρό σημείο εισόδου για να εξερευνήσουμε περισσότερα για τον εαυτό μας, τις πεποιθήσεις μας, τις αξίες μας και τι πραγματικά θέλουμε από τη ζωή.
Τέλος όσον αφορά το μέγεθος του σώματος, το φαγητό, τον καθορισμό ορίων, τις εργασιακές αποφάσεις ή τις επιλογές ζωής, θέλω να μπορείτε να κάνετε αυτό που θέλετε χωρίς να ζητάτε άδεια ή να χρειάζεται να δικαιολογήσετε, να εξηγήσετε ή να ζητήσετε συγγνώμη. Το να τρως χωρίς συγγνώμη σημαίνει να τρως αυτό που θέλεις, όταν θέλεις και όπως θέλεις χωρίς να νιώθεις ενοχές ή ντροπή.
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
