Αθλητικές κακώσεις: Τι πρέπει να προσέχουμε;

17 Σεπτεμβρίου 2025

Τι πρέπει να προσέχουμε στο σώμα μας είτε ασκούμαστε ερασιτεχνικά είτε επαγγελματικά.

H νέα σεζόν ξεκίνησε και όλοι μας, λίγο ή πολύ, μπήκαμε ξανά σε ρυθμούς καθημερινότητας, που μπορεί να περιλαμβάνει ήπιες αλλά και πιο έντονες αθλητικές δραστηριότητες. Οφείλουμε λοιπόν να γνωρίζουμε, τι πρέπει να προσέχουμε στο σώμα μας κατά τη διάρκεια σωματικής δραστηριότητας και άσκησης, είτε ασκούμαστε ερασιτεχνικά είτε επαγγελματικά.

O Γρηγόριος Πετρίδης, Ορθοπαιδικός Χειρουργός με ειδίκευση στην αρθροπλαστική γόνατος, τις αρθροσκοπικές επεμβάσεις γόνατος και τη χειρουργική άκρου ποδός & ποδοκνημικής εξηγεί τι είναι οι αθλητικές κακώσεις, ποιες είναι οι συχνότερες παθολογίες που μας απασχολούν και ποια σημάδια μας κρούουν των κώδωνα για να αναζητήσουμε ορθοπαιδική εκτίμηση.

«Με τον ορισμό αθλητικές κακώσεις», εξηγεί ο κ.Πετρίδης «εννοούμε κάθε βλάβη που προκαλείται στο μυοσκελετικό μας σύστημα κατά τη διάρκεια σωματικής δραστηριότητας και άσκησης, είτε από οξύ τραυματισμό είτε από επαναλαμβανόμενη καταπόνηση. Οι αθλητικές κακώσεις αφορούν τον επαγγελματία και τον ερασιτέχνη αθλητή καθώς αλλά και ασθενείς που δεν αθλούνται ενεργά».

Ποιες είναι οι βασικότερες αθλητικές κακώσεις

Οι κυριότερες, βάση ανατομίας, κατηγορίες αθλητικών κακώσεων είναι αυτές του γόνατος, του ισχίου (μηρού και λεκάνης) και της ωμικής ζώνης. Σε κάθε μια από αυτές τις ομάδες περιγράφονται διάφορες διαφορετικές κλινικές οντότητες με διαφορετικούς μηχανισμούς κάκωσης, διαφορετική συμπτωματολογία και τρόπο διάγνωσης & αντιμετώπισης.

Αθλητικές κακώσεις γόνατος

Εδώ η διάρκεια και ένταση των συμπτωμάτων πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Η παρουσία οιδήματος και πρηξίματος συχνά αποτελούν ένδειξη ενδοαρθρικής βλάβης και πρέπει να διερευνηθούν. Το ιστορικό και ο βαθμός βιαιότητας της κάκωσης είναι εξαιρετικά σημαντικά. Κλείδωμα της άρθρωσης και οξύς πόνος σε βαθύ κάθισμα μπορεί να υποδηλώνει σοβαρή ενδοαρθρική βλάβη. Τραυματισμοί με ή χωρίς επαφή με αίσθημα κριγμού (pop) και κακώσεις με την άρθρωση να οδηγείται σε αφύσικη θέση (υπέρκαμψη, υπερέκταση, άνοιγμα έσω ή έξω) πρέπει να διερευνηθούν. Το αίσθημα της αστάθειας είναι ένας ακόμα πολύ βασικός λόγος να επισκεφθώ τον ορθοπαιδικό μου, όπως και οποιοσδήποτε περιορισμός στο εύρος κίνησης ή απώλεια-έκπτωση μυϊκής δύναμης.

Περιγραμματικά οι πιο συνηθισμένες παθήσεις που μας απασχολούν στην κλινική πράξη είναι οι μηνισκικές βλάβες, οι συνδεσμικές βλάβες (χιαστοί, πλάγιοι σύνδεσμοι), οι παθολογίες της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης και οι οστεοχόνδρινες βλάβες, οι παθήσεις του αρθρικού υμένα καθώς και οι θλάσεις και οι τενοντοπάθειες στην περιοχή του γόνατος.

Αθλητικές κακώσεις ισχίου - λεκάνης - μηρού

Στην κατηγορία αυτή, πιο συχνές είναι οι θλάσεις οι οποίες σε περιπτώσεις βίαιου μηχανισμού κάκωσης χρήζουν κοντινής παρακολούθησης (πχ θλάσεις τετρακέφαλου και βουβωνικής χώρας). Η εκχύμωση (μελανιά), η έντονη συμπτωματολογία και απώλεια μυϊκής λειτουργίας καθώς και η παρουσία-αίσθηση κενού πρέπει να εκτιμηθούν από ορθοπαιδικό. Αντίστοιχα περιγράφονται μυϊκές κακώσεις (σύνδρομο κοιλιακών-προσαγωγών, κακώσεις οπισθίων μηριαίων (hamstings, δικέφαλος μηριαίος, ορθός μηριαίος) που χρήζουν προγραμματισμού αποθεραπείας. Οποιοσδήποτε τραυματισμός με υψηλής ενέργειας μηχανισμό και με επίδραση στη λειτουργικότητα της άρθρωσης πρέπει να εκτιμάται από ειδικό, αλλά το ίδιο ισχύει και για απλούστερες κακώσεις με εμμονή ενοχλημάτων.

Οι παθολογίες της άρθρωσης του ισχίου δυστυχώς εμφανίζονται με πιο γενικευμένα συμπτώματα, διάχυτο άλγος και πολλές φορές απλά αίσθημα ενόχλησης, βουβού πόνου με ή χωρίς ήχο- κλικ στην κίνηση. Συχνές παθολογίες είναι οι χόνδρινες βλάβες, οι βλάβες του επιχειλίου χόνδρου με παρουσία ελεύθερου σώματος στην άρθρωση, τα σύνδρομα πρόσκρουσης και το κροτούν ισχίο. Η παρουσία συμπτωμάτων στην περιοχή του ισχίου μετά από καταπόνηση συνήθως αφορούν ορογονοθυλακίτιδες (όπως στην περιοχή του μείζονα τροχαντήρα) και τα μικροκατάγματα καταπόνησης. Συνεπώς, όταν αυτά τα άτυπα συμπτώματα στην περιοχή του ισχίου εμμένουν παρά την ξεκούραση και τον περιορισμό δραστηριότητας, σημαίνει ότι πρέπει να γίνει διερεύνηση.

Αθλητικές κακώσεις ώμου

Ένα πολύ σημαντικό τμήμα παθολογίας που μας απασχολεί εδώ είναι η αστάθεια του ώμου. Πρέπει να γίνει σαφές ότι οποιοδήποτε επεισόδιο εξαρθρήματος (ή και υπεξαρθρήματος) του ώμου αποτελεί σαφή διάγνωση αστάθειας. Σημαντικά στοιχεία εκτός της ηλικίας είναι ο μηχανισμός κάκωσης και η ευκολία πρόκλησης αυτής. Όσο νεαρότερη η ηλικία εκδήλωσης τόσο πιο πιθανή η υποτροπή. Σε κάθε περίπτωση νέου επεισοδίου ελλοχεύει ο κίνδυνος νέων συνοδών κακώσεων που πρέπει να διαγνωστούν και να αντιμετωπιστούν έγκαιρα. Ασθενείς με ιστορικό επεισοδίου εξαρθρήματος που μετά την ανάταξη δε διερευνήθηκε ποτέ, ή ασθενείς με διάχυτα ενοχλήματα και αίσθημα αστάθειας του ώμου, πρέπει να εξετασθούν από ειδικό ανεξάρτητα αν υπάρχει τραυματικό αίτιο ή όχι.

Δεύτερη μεγάλη κατηγορία είναι αυτή των τενοντοπαθειών. Η διαπίστωση της σοβαρότητας της κάκωσης των τενόντων της ωμικής ζώνης σε ένα φάσμα που εκτείνεται από μια απλή εικόνα τενοντοπάθειας έως και μερικής ή ολικής ρήξης και η ταυτοποίηση της βλάβης, είναι εξαιρετικά σημαντική και η μη έγκαιρη διάγνωση οδηγεί σε λειτουργικό έλλειμα και επώδυνες αρθρικές αλλοιώσεις.

Ο Γρηγόριος Πετρίδης καταλήγει ότι «Όταν διαπιστώνουμε απώλεια λειτουργικότητας, μείωση μυϊκής δύναμης και περιορισμό του εύρους κίνησης της άρθρωσης καθώς και όταν ο πόνος επιμένει, οφείλουμε να ζητάμε ιατρική εκτίμηση από τον ορθοπαιδικό μας. Ευτυχώς, υπάρχουν πολλές και σύγχρονες επιλογές σήμερα και η αρθροσκοπική χειρουργική τόσο για το γόνατο (ρήξη μηνίσκων, ρήξη πρόσθιου χιαστού, χόνδρινες βλάβες), την ποδοκνημική (ρήξη συνδέσμων), τον ώμο (ρήξη στροφικού πετάλου, αστάθεια) όσο και για το ισχίο, αποτελεί σύγχρονη λύση για την εξειδικευμένη θεραπεία των αθλητικών κακώσεων».