WOMEN'S FORUM

"Είμαι εδώ για εσένα": Γρηγόρης Βασιλειάδης – Τα μεγαλύτερα εμπόδια στην επικοινωνία είναι οι αθέατες σκιώδεις μας πλευρές


Μυρτώ Μήτσιου

2 Μαρτίου 2025

"Είμαι εδώ για εσένα": Γρηγόρης Βασιλειάδης – Τα μεγαλύτερα εμπόδια στην επικοινωνία είναι οι αθέατες σκιώδεις μας πλευρές
Πόση ωριμότητα απαιτεί η απόφαση του γάμου, αλλά και ο ίδιος ο γάμος; Ο ψυχοθεραπευτής Γρηγόρης Βασιλειάδης μιλάει για το θέμα που θα αναλύσει στο 2ο women's forum Είμαι εδώ για εσένα.

Κλείσε το εισιτήριό σου για το Women's Forum "Είμαι εδώ για εσένα" 2025 εδώ

Τι σημαίνει στην πράξη “ώριμος γάμος”; Πώς μπορούμε να καταλάβουμε αν η σχέση μας βρίσκεται σε αυτό το στάδιο;

Ώριμος είναι ο γάμος που δουλεύει, που πάει καλά. Που ο καθένας από το ζευγάρι έχει δουλέψει σοβαρά και μακροχρόνια με τον εαυτό του, έχει επεξεργαστεί αρκετό από το σκοτάδι του και γι' αυτό δεν το εναποθέτει στον εταίρο της σχέσης. Ώριμος είναι ο γάμος σου αν νιώθεις ευγνωμοσύνη που τον/ την παντρεύτηκες και επιζητάς να τον/ την συναντάς σε κάθε ευκαιρία που εσύ δημιουργείς για να τον/ την γνωρίζεις καλύτερα! Δεν σου φτάνει αυτή η ζωή για να τον/ την γνωρίσεις, κι επειδή αυτό το ξέρεις, ελπίζεις που θα έχεις την ευκαιρία να συνεχίσεις την σε βάθος γνωριμία σου μαζί του/ της και στην άλλη ζωή.

Ποια είναι τα πιο συχνά σημάδια ενός “ανώριμου” γάμου και τι συναισθήματα μπορεί να γεννήσει σε έναν άνθρωπο μια τέτοια σχέση;

Η μακροχρόνια αίσθηση ανικανοποίητου, δυσφορίας ψυχικής και σωματικής, τα συνεχή παράπονα οι κατηγόριες, και η γκρίνια, η ελλιπής επικοινωνία και διάθεση και συνύπαρξη τετ α τετ η κακοποιητική συμπεριφορά, είναι όλα ενδείξεις πως τα πράγματα δεν πάνε καλά πρωταρχικά μέσα σε εσένα. Κι έπειτα επειδή τα πράγματα δεν είναι ισορροπημένα μέσα στην ψυχή σου, τα προβάλλεις στον/ στην σύντροφο σου, και συνήθως η «προφητεία» σου επαληθεύεται…

Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην επικοινωνία ενός ζευγαριού και γιατί συχνά οι άνθρωποι διστάζουν να μιλήσουν για όσα πραγματικά νιώθουν

Τα μεγαλύτερα εμπόδια στην επικοινωνία είναι οι αθέατες σκιώδεις μας πλευρές που ανεπίγνωστα παρεισφρέουν στην διάθεση μας να δούμε τον άλλον ως είναι. Συνήθως οι πιο ανεπεξέργαστοι αυτογνωστικά άνθρωποι προβάλλουν στον/ στην σύντροφό τους σωρεία σκιερών τους χαρακτηριστικών, ή ζητάνε από τον/ την σύντροφο τους να γίνει τα πάντα για αυτούς: η μαμά ή ο μπαμπάς που δεν είχαν, ο θεραπευτής, ο σωτήρας τους. Και ο άλλος, αντί να θέλει να ανοιχτεί στην σχέση φυσικό είναι να κλειδώνεται πιο πολύ στον εαυτό του, προσπαθώντας να οροθετηθεί έναντι του καταιγισμού των συνήθως υπερβολικών ή ανυπόστατων προβολών του/ της συντρόφου του/ της.

Ποια είναι η μεγαλύτερη παγίδα στις μακροχρόνιες σχέσεις; Είναι η ρουτίνα, η έλλειψη διαλόγου ή κάτι άλλο πιο βαθύ;

Η μεγαλύτερη παγίδα είναι η αδιέξοδη νοοτροπία που οι περισσότεροι έχουν όσον αφορά το κίνητρο για το οποίο παντρεύονται. Θέλουν περισσότερο να επαναπαυτούν στην ασφάλεια της οικειότητας με κάποιον/κάποια που θα τους κάνει να αισθανθούν απροϋπόθετα ασφαλείς και αμετακίνητοι και όχι να αξιοποιήσουν τις δυσκολίες που ούτως η άλλως θα προκύψουν από την μακροχρόνια συμβίωση για να μάθουν ποιοι στα αλήθεια είναι. Και κυρίως, για να γίνουν ωριμότεροι και ως άνθρωποι και ως σύντροφοι. Πράγμα που απαιτεί συνεχή εγρήγορση, δια βίου ψυχοεκπαίδευση, αυτογνωστική ζύμωση, ειλικρίνεια και υγιή επικοινωνία με τον εαυτό και τον άλλον.

Πώς μπορεί ένα ζευγάρι να διατηρήσει τη “σπίθα” του έρωτα και τη σύνδεση, όταν η καθημερινότητα φέρνει υποχρεώσεις, άγχος και ευθύνες;

Η σπίθα του έρωτα υπάρχει εγγενώς στον καθένα μας. Αλλά χρειάζεται να την καλλιεργούμε ενσυνείδητα καθημερνά στην προσωπική μας ζωή. Με το να εντρυφούμε στην αναγεννητική δημιουργικότητα μας, και εντός αλλά και εκτός της συζυγικής μας σχέσης. Χρειάζεται να φτιάξουμε ποιοτικό χρόνο για να βγαίνουμε μαζί με τον/ την σύντροφό μας, σε όμορφα αποδεκτά από κοινού πλαίσια όπου θα είναι απαγορευμένο να μιλάμε για τα παιδιά, για τη δουλειά, και για διαδικαστικά της καθημερινότητάς μας!

Θα μου πεις βέβαια: ε τότε τι άλλο μας μένει να πούμε; Αυτό είναι το ζήτημα: Αν δεν έχουμε τίποτε άλλο να πούμε ή να κάνουμε μαζί σημαίνει πως ξεχάσαμε την ζωή μας στο βωμό των επιτεύξεων και της ρουτίνας. Πράγμα που εάν θέλουμε να μακροημερεύσει ο γάμος μας πρέπει να αναλάβουμε από κοινού την ευθύνη άμεσα να αλλάξει.

Η συγχώρεση έχει θέση σε έναν ώριμο γάμο; Μπορεί ένα ζευγάρι να ξαναβρεί τον δρόμο του μετά από μια κρίση εμπιστοσύνης;

Η ψυχοθεραπεία βοηθάει τους ανθρώπους σιγά σιγά να εμπεριέχουν άγνωστες ή απωθημένες πλευρές τους εαυτού τους.
Οπότε ένας δουλεμένος αυτογνωστικά άνθρωπος είναι πιο έτοιμος να συγχωρέσει και τους άλλους στη ζωή τους. Στο βαθμό που κάποιος μπορεί να συγχωρέσει τους ανεπαρκείς γονείς του, είναι σε θέση και να γίνει πιο ευχάριστος, λειτουργικός και αποτελεσματικός σύζυγος και γονιός των παιδιών του.

Φυσικά ένα ζευγάρι μπορεί να μάθει να ξαναεμπιστεύεται την σχέση και τον γάμο του. Αλλά αυτό θέλει πολλή και σοβαρή ψυχοθεραπευτική δουλειά, κυρίως σε ατομικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο συμβουλευτικής ζευγαριού.

Ποιο είναι το πιο συνηθισμένο λάθος που βλέπετε στα ζευγάρια που έρχονται σε εσάς και πώς προσπαθείτε να το αλλάξετε;

Δεν ξέρουν να ακούνε. Ούτε τον εαυτό τους, ούτε ο ένας τον άλλον. Χρειάζεται επανεκπαίδευση στο να μάθει να αφουγκράζεται κανείς από την αρχή τις εσωτερικές του ανάγκες και επιθυμίες, να θέτει μακροπροθέσμους στόχους λειτουργικής συμβίωσης και σχεσιακής ικανοποίησης και χαράς.

Πώς νιώθετε όταν ένα ζευγάρι που έρχεται για βοήθεια αποφασίζει τελικά να χωρίσει; Μπορεί κι αυτό να είναι μια “νίκη” για την ψυχική τους υγεία;

Χαίρομαι όταν τα ζευγάρια μένουν με χαρά μαζί, και σε αυτό κυρίως προσπαθώ να τους βοηθήσω: στο να ανακαλύψουν εκ νέου μαζί τα σημεία που τους συνδέουν και να ποντάρουν στην επιθυμία τους να παραμείνουν μαζί με ανανεωμένους όρους και κοινά συμφωνημένες προϋποθέσεις.

Αν όμως αποφασίσουν παρόλα αυτά να χωρίσουν, θα πρέπει να το κάνουν με αυξημένη επίγνωση γιατί χωρίζουν, για τις συνέπειες του χωρισμού στους ίδιους και στα παιδιά.

Αν μπορούσατε να δώσετε μία συμβουλή σε ένα ζευγάρι που θέλει να χτίσει έναν ώριμο γάμο, ποια θα ήταν αυτή;

Θα τους συμβούλευα να ξεκινήσουν από νωρίς στη ζωή τους ατομική ψυχοθεραπεία. Να ξέρουν γιατί παντρεύονται. Να διαλέγουν ένα σύντροφο που τα πάει καλά και έχει ζεστές φιλίες με ανθρώπους του άλλου φύλου (του ίδιου φύλου δηλαδή με το δικό σας). Θα συμβούλευα επίσης, να διαλέξουν εκείνον το/ τη σύντροφο που έχει καλή κι επικοινωνιακή, θερμή σχέση με τον γονιό του (κυρίως με αυτόν του ίδιου φύλου με το δικό σας).

Τέλος, θα τους συμβούλευα να είναι πολύ ευγενικοί και καλότροποι ο ένας στον άλλον και να φροντίζουν να έχουν στην καθημερινότητα καλή κι ανθρώπινη συμπεριφορά προς τον/ την σύζυγο τους. Αυτά θα βοηθήσουν πολύ την καλή και υγιή μακροημέρευση ενός γάμου.

Jenny.Gr

Πώς βλέπετε το μέλλον των σχέσεων στη σύγχρονη εποχή; Είναι οι άνθρωποι πιο ανοιχτοί στην αληθινή συντροφικότητα ή πιο φοβισμένοι από ποτέ;

Το παρόν των σχέσεων είναι δύσκολο. Η μετανεωτερικότητα καθώς συμπαρασύρει στο πέρασμα της την ανάγκη για εμβάθυνση, αναστοχασμό και διασχεσιακή εγγύτητα, σπρώχνει τους ανθρώπους να εξαντλούν τις σχέσεις και την συντροφικότητα στο παιχνίδι της κατανάλωσης εντυπώσεων και ναρκισσιστικής αυτοαπασχολησης.

Σήμερα η μοναξιά είναι το μείζον υπαρξιακό πρόβλημα που έχει σοβαρές επιπτώσεις και στην ψυχική και κοινωνική σφαίρα, επιτείνοντας τις ψυχικές διαταραχές (κατάθλιψη, εθισμούς, κρίσεις πανικού, ένταση της βίας) και την απονοηματοδοτηση της ζωής.

Είναι ευθύνη του καθενος μας να αποκτήσει σταδιακά επίγνωση του τρόπου με τον οποίο έχει αποφασίσει να σχετίζεται, και αν αυτός ο τρόπος πάσχει, να αναλάβει να τον θεραπεύσει.

Είναι καθήκον και της Πολιτείας να θεσμοθετήσει την ευαισθητοποίηση του πολίτων και ιδιαίτερα των νέων στην αξία των διαπροσωπικών σχέσεων και στην διαμόρφωση των αναγκαίων προϋποθέσεων, ώστε να αρχίσει σταδιακά η ψυχική και σωματική εγγύτητα και επαφή να παίρνουν το προβάδισμα ως αξιακές ανάγκες και προτεραιότητες έναντι της ψηφιακής επικοινωνίας, και την εικονιστικής αυτοθεματοποίησης.

Αν δουλέψουμε όλοι μαζί συλλογικά, οικογενειακά, και ατομικά, τότε θα μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα διασχεσιακό μέλλον όπου η ανθρωπινότητα θα βρίσκει τρόπους να αναδύεται σε κάθε κραδασμό ως υψίστη αξία της ζωής μας.

Λίγα λόγια για το Γρηγόρη Βασιλειάδη

Σπούδασε ψυχολογία σε πανεπιστήμια της Ελλάδας, της Ολλανδίας και της Μ. Βρετανίας. Διαθέτει διδακτορικό τίτλο στην Ψυχολογία, από το τμήμα ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), έχει υπάρξει εκπαιδευτής σε προγράμματα σπουδών προπτυχιακού και μεταπτυχιακού επιπέδου στην συμβουλευτική και την ψυχοθεραπεία, εισηγητής επιστημονικών σεμιναρίων κι επιστημονικών συνεδρίων με θεματολογία την ψυχοθεραπεία και την συμβουλευτική, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Ο ψυχολόγος Dr. Βασιλειάδης βρίσκεται σε συνεχή ψυχοθεραπευτική εκπαίδευση κι εποπτεία, ενώ συμμετέχει εντατικά σε βιωματικές αυτογνωστικές διαδικασίες συστημικής, υπαρξιακής, και γνωσιακής κατεύθυνσης. Είναι επίσης εισηγητής Σεμιναρίων σε πολλούς δημόσιους, και ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς & κλινικούς φορείς ψυχικής υγείας.

Είναι επίσης, συγγραφέας, σύζυγος, και πατέρας δύο παιδιών.

Μάθε περισσότερα για το Women's Forum 2025: Είμαι Εδώ για Εσένα και κλείσε το Εισιτήριό σου εδώ