Η κρίση, η ανεργία και η ανασφάλεια είναι οι βασικές αιτίες της αύξησης των κρουσμάτων σωματικής και ψυχολογικής ενδοοικογενειακής βίας σήμερα.
Ακόμα μία θλιβερή πρωτιά για την Ελλάδα μεταξύ οκτώ ευρωπαϊκών κρατών ως προς τη σωματική και την ψυχολογική βία που ασκείται μεταξύ συζύγων και παιδιών. Καθημερινά, ακούει κανείς περιστατικά βίας ή γίνεται μάρτυρας αυτών. Στην παιδική χαρά, παιδιά χτυπούν άλλα παιδιά και οι γονείς για να τα τιμωρήσουν, χρησιμοποιούν σωματική βία.
Η ενδοοικογενειακή βία περιλαμβάνει τόσο την σωματική - σεξουαλική βία, όσο και την ψυχολογική ή λεκτική βία. Στην ελληνική κοινωνία είναι "οικογενειακή υπόθεση" και σπάνια γίνεται γνωστή στον ευρύτερο περίγυρο. Κυρίως γιατί στην δομή της η ελληνική οικογένεια είναι της αρχής "τα εν οίκο μη εν δήμω". Έτσι δύσκολα κοινοποιούνται προς τα έξω βαριές μορφές βίας. Όσο δε για τις λεκτικές ή ψυχολογικές μορφές της , τις περισσότερες φορές δεν αναγνωρίζονται ως βία.
Η ενδοοικογενειακή βία που ασκείται σε βάρος παιδιών στην Ελλάδα αυξάνεται δραματικά. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους, καθώς πέντε έως δέκα χιλιάδες παιδιά προσχολικής ηλικίας κακοποιούνται ή παραμελούνται κάθε χρόνο από το οικογενειακό ή κοντινό τους περιβάλλον στην χώρα μας, λένε τα επίσημα στοιχεία, ενώ για κάθε έτος ηλικίας υπολογίζονται 1.000 με 2.000 νέες περιπτώσεις κακοποίησης. Δυστυχώς, η σωματική τιμωρία αποτελεί συνηθισμένη και αποδεκτή τακτική για πειθαρχία των παιδιών σε αρκετές χώρες και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό αποδεκτή και στην Ελλάδα. Η εφαρμογή και αποδοχή της σωματικής τιμωρίας σχετίζεται άμεσα με τη στάση και τις αντιλήψεις των γονέων και της κοινωνίας γενικότερα ως προς τους τρόπους ανατροφής των παιδιών. «Θα φας ξύλο μέχρι να γίνεις άνθρωπος», «άρπα την για να μάθεις..», «θα σου βγάλω το αυτί αν δεν ακούς αυτό που σου λέω εγώ»… Με πόσες τέτοιες φράσεις έρχονται αντιμέτωπα τα παιδιά καθημερινά; Θυμηθείτε, πόσες φορές έχετε έρθει και εσείς κατά την διάρκεια της παιδικής ηλικίας; Τελικά, μήπως οι γονείς στην προσπάθεια τους να επιβάλλουν την άποψη τους αντιμετωπίζουν τα παιδιά σαν μικρογραφίες ανθρώπων με λιγότερα δικαιώματα;
Ποιες είναι οι συνέπειες της βίας στα παιδιά;
•Έντονη δυσκολία στις διαπροσωπικές σχέσεις: Αυτό εκφράζεται είτε με απόσυρση ή με επιθετικότητα, χρήσης βίας και αντικοινωνικής συμπεριφοράς με παραβίαση των ηθικών κανόνων και του νομικού πλαισίου, συναισθηματικών προβλημάτων (με μειωμένη αυτοεκτίμηση, θλίψη, απάθεια, αυτοκτονικές τάσεις, χρήση ουσιών), χαμηλής σχολικής επίδοσης (με πιθανή εμφάνιση μαθησιακών δυσκολιών).
•Θυμός: Δυσκολία ώστε να καταφέρνουν να ελέγχουν επιθετικά τις εκρήξεις θυμού τους.
•Μίμηση της μεθόδου: Το ξύλο εκλαμβάνεται ως μορφή επιβολής των απόψεων και των επιθυμιών του θύτη προς το θύμα του. Όταν χτυπάμε μας φοβούνται και έτσι δημιουργείται ένα αίσθημα απόλυτης κυριαρχίας και εξουσίας σ’ αυτόν που χτυπά. Πιθανότητα να γίνουν και οι ίδιοι βίαιοι γονείς.
•Το ψέμα και υποτιθέμενη συμμόρφωση: Τα παιδιά που δέχονται σωματική βία συχνά λένε ψέματα προκείμενου να αποφύγουν την κατάσταση αυτή. Αρχίζουν να μαθαίνουν να δρουν παρασκηνιακά.
•Εγκληματική Συμπεριφορά: Έχουν αυξημένες πιθανότητες να παρουσιάσουν εγκληματική συμπεριφορά ως ενήλικες.
•Στοιχεία ψευδοωριμότητας: Το παιδί δείχνει σοβαρό, λιγότερο αυθόρμητο και πιο προβληματισμένο από τους συνομήλικους του. Μπορεί ακόμα να καταβάλλει υπερβολική προσπάθεια να γίνει αγαπητό εκδηλώνοντας υποδειγματική συμπεριφορά, άριστη σχολική επίδοση ή τελειομανία. Η ψευδής αυτή ωριμότητα συνδέεται με την χαμηλή αυτοεκτίμηση του παιδιού, το φόβο απόρριψης ή την επανάληψη της κακοποίησης.
•Ψυχωσικές αντιδράσεις: σε περιπτώσεις σοβαρής κακοποίησης έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις ψυχωσικών αντιδράσεων, όπου χάνεται προσωρινά ή περιορίζεται προσωρινά η επαφή του παιδιού με την πραγματικότητα.
Προσπαθήστε να βγάλετε τη βία από την ζωή σας. Μιλήστε με τα παιδιά σας και ενισχύστε την ιδέα του διαλόγου στη ζωή σας. Ακούστε τις ανάγκες των παιδιών σας και μιλήστε για τις δικές σας. Το γεγονός ότι το παιδί δεν έχει το ανάλογο φυσικό μέγεθος με τους γονείς αυτό δεν σημαίνει ότι οι γονείς μπορούν να επιβάλλουν τη δύναμη τους με την βία. Αν ο σύντροφος σας δεν συμφωνεί μαζί σας δεν χειροδικείτε Προσπαθήστε με το διάλογο να λύσετε τα προβλήματα σας. Οι παρούσες συνθήκες δεν δικαιολογούν καμία τέτοια συμπεριφορά και μην ξεχνάτε πως η σωματική βία στα παιδιά προκαλεί προβληματικούς ενήλικες.
