Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να καλλιεργήσουν το θάρρος στα παιδιά τους;
Είναι από τα πιο σημαντικά εφόδια της ζωής του ατόμου. Οι θαρραλέοι δημιουργούν τις περιστάσεις που εξυπηρετούν τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους. Το θάρρος είναι μια πράξη ενάντια στο φόβο. Θάρρος χρειάζεται κανείς όταν φοβάται. Ο φόβος είναι μέρος της καθημερινότητας και για το λόγο αυτό χρειάζεται καθημερινά το θάρρος ως αντίβαρο. Ειδικά τα παιδιά το έχουν ανάγκη καθώς η ζωή τους αλλάζει συνεχώς. Νέα πράγματα, νέες καταστάσεις, νέα συναισθήματα, όλα αυτά δημιουργούν πρόβλημα στην ψυχική ηρεμία και ισορροπία των παιδιών.
Πώς μπορούν οι γονείς να τονώσουν την αυτοπεποίθηση των παιδιών τους, ώστε να έχουν θάρρος;
•Παρατηρήστε τον τρόπο που το μικρό σας μαθαίνει να περπατά. Όσες φορές και αν πέσει, όσες φορές και αν αποτύχει και απογοητευτεί, δεν θα τα παρατήσει. Θα ξανασηκωθεί και θα προσπαθήσει μέχρι να τα καταφέρει. Τα μικρά σας λοιπόν έχουν ένα φυσικό ένστικτο που τα βοηθά να ανακαλύψουν τον κόσμο. Να μάθουν νέες δεξιότητες αγνοώντας το φόβο του να μην πληγωθούν και μια εσωτερική δύναμη που τα οδηγεί να πράττουν με θάρρος. Ωστόσο, όσο τα μικρά σας μεγαλώνουν η γνωστική τους αντίληψη καθώς τα όρια που θέτετε γύρω τους, αυξάνουν το αίσθημα του φόβου. Στο σημείο αυτό οι γονείς θα πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να μάθουν.
•Η καλλιέργεια του θάρρους, περιλαμβάνει την ενθάρρυνση των παιδιών να δοκιμάζουν νέες εμπειρίες ακόμα και όταν αρχίζουν να νιώθουν φοβισμένα. Οι γονείς είναι σημαντικό να εξηγήσουν στα παιδιά τη διαφορά του θάρρους από την κοινή λογική όταν εμπλέκονται σε κάτι επικίνδυνο.
•Όταν τα παιδιά αρχίζουν και αποκτούν φοβίες όπως για παράδειγμα τα φαντάσματα ή το σκοτάδι, αυτό είναι σημάδι ότι οι γνωστικές τους ικανότητες αρχίζουν και αναπτύσσονται! Σε αυτό το σημείο η ώθηση του θάρρους χρειάζεται μια μικρή ενίσχυση. Οι γονείς μπορούν να συζητήσουν με το παιδί την αντικειμενική πλευρά του φόβου και να το βοηθήσουν να χρησιμοποιεί λέξεις για να τον εκφράζει αντί να παραλύει από αυτόν!
•Επίσης σημαντικό για τα παιδιά, είναι να μάθουν να αντιμετωπίζουν με θάρρος το άγνωστο και το απροσδόκητο. Για παράδειγμα, όταν θα μπουν σε μια καινούρια σχολική τάξη, θα έχουν να αντιμετωπίσουν έναν μεγάλο αριθμό από αγνώστους και μια σειρά από πολλά ερωτήματα – Θα είναι καλός ο δάσκαλος; Θα κάνω φίλους; Θα είναι δύσκολο το σχολείο; Για να μάθει το παιδί να διαχειρίζεται αυτούς τους φόβους και τις αγωνίες, θα πρέπει να οπλιστεί με θάρρος! Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί, προετοιμάζοντάς το για το επερχόμενο γεγονός έτσι ώστε να εξοικειωθεί με τις νέες προκλήσεις. Η ανοιχτή επικοινωνία και η συζήτηση με το παιδί για αυτά που πρέπει να περιμένει, καθώς και οι τρόποι για να χειριστεί πιθανές καταστάσεις, θα το βοηθήσουν να αντιμετωπίζει με περισσότερο θάρρος το άγνωστο.
•Να θυμάστε πως ο φόβος που νιώθουν είναι φυσιολογικός. Το ζητούμενο όμως είναι κατά πόσο οι γονείς θα βοηθήσουν τα μικρά τους, να πιστέψουν στον εαυτό τους και στην εσωτερική τους δύναμη, ώστε οι φοβίες να μην στέκονται εμπόδιο. Επίσης, οι γονείς αποτελούν πρότυπο. Το πώς συμπεριφέρονται και διαχειρίζονται οι γονείς τα εμπόδια ή μια δύσκολη κατάσταση επηρεάζει ιδιαίτερα τον τρόπο που αντιμετωπίζει και το ίδιο το παιδί τα πράγματα.
•Όταν χάνεις το θάρρος σου, χάνεις τα πάντα, έλεγε ο Γκαίτε. Οι δυσκολίες, οι λύπες και τα αναπάντεχα τις ζωής θέλουν θάρρος για να αντιμετωπιστούν. Αν καταφέρουμε να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα με περισσότερη γενναιότητα, θα καταφέρουμε να πετύχουμε πολλά που τα θεωρούμε ακατόρθωτα! Ακόμα και αν η αποτυχία φέρνει απογοήτευση, το θάρρος είναι αυτό που θα ανακτήσει την ελπίδα και την προσπάθεια! Ακόμα και όταν τα πράγματα φαίνεται να έχουν πάρει λάθος δρόμο και πορεία, το θάρρος είναι αυτό που θα μας βοηθήσει να δημιουργήσουμε έναν πιο δίκαιο και όμορφο κόσμο, και αυτό είναι που πρέπει να διδάξουμε εμείς οι μεγάλοι στα παιδιά!
