Είναι σημαντικό τα παιδιά να διδαχθούν τη σημασία της προσφοράς.
Η ζωή μέσα στην οικογένεια σημαίνει να μοιράζεσαι τον εαυτό σου με άλλους: το χρόνο σου, το χώρο σου, και την ενέργειά σου. Τα παιδιά μαθαίνουν να μοιράζονται με άλλους, όταν δοκιμάζουν μέσα στην οικογένεια την εμπειρία της συνεργασίας και της συμβίωσης, ανεξάρτητα αν πρόκειται για τα παιχνίδια, για το αυτοκίνητο, το δωμάτιο κ.τ.λ
Όταν μοιράζεσαι με άλλους, αλλά και με τα παιδιά σου, τους δείχνεις πώς να είναι γενναιόδωρα. Η πραγματική γενναιοδωρία δεν μπορεί να διδαχθεί, μπορείτε όμως να δώσετε στα παιδιά σας ένα πρότυπο ανιδιοτελούς προσφοράς, που ελπίζετε ότι θα επιλέξουν να ακολουθήσουν στη ζωή τους.
Τι μπορείτε να κάνετε ως γονείς:
Αρχικά, πρέπει να σημειωθεί πως η διαδικασία, για να γίνει κανείς ανιδιοτελής και γενναιόδωρος εξαρτάται κατά πολύ από την αργή και σταδιακή ανάπτυξη των γνωστικών ικανοτήτων που επιτρέπουν σ’ ένα παιδί να λάβει υπ’ όψη του τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων. Για το λόγο αυτό τα μικρά παιδιά είναι φυσικό να είναι εγωιστικά. Τα θέλουν όλα και θέλουν τώρα. Έργο λοιπόν των γονιών είναι να τους διδάξουν σταδιακά την ανιδιοτέλεια, κάνοντας ένα βηματάκι κάθε φορά.
Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, ενθαρρύνετέ τα να μοιράζονται τα αγαπημένα τους παιχνίδια και πράγματα. Στην ηλικία των 6 με 8 ετών τα παιδιά, αρχίζουν και κατανοούν ότι γενναιοδωρία σημαίνει κάτι περισσότερο από την ανταλλαγή παιχνιδιών. Ακόμα και χωρίς τη γονική παρακίνηση, αρχίζουν να συμπάσχουν με το πώς νιώθουν οι άλλοι και μαθαίνουν ότι με το να δίνεις, μπορείς να βοηθήσεις όσους έχουν ανάγκη.
Εσείς ως πρότυπο. Μικρές κινήσεις προσφοράς δείχνουν στο παιδί το πραγματικό νόημα. Ένα γλυκό που μπορείτε να φτιάξετε και να το προσφέρετε στη γιαγιά ή ένα δώρο που μπορείτε να χαρίσετε σε φίλους ή κάποιο συγγενή, εκτός γενεθλίων. Το να προσφέρετε φαγητό σε κάποιο άστεγο. Είναι μερικές καθημερινές ευκαιρίες που μπορούν να δώσουν το παράδειγμα στο μικρό σας.
Συζητήστε με τα παιδιά τις ανάγκες και τις επιθυμίες των άλλων ανθρώπων και βοηθήστε τα να δουν τον κόσμο έξω και πέρα από τον εαυτό τους. Ξεκινήστε να διδάσκετε την έγνοια και τη σκέψη των φίλων και των άλλων μελών της οικογένειας.
Όταν παρατηρείτε εγωιστική συμπεριφορά στο παιδί, αποδοκιμάστε τον εγωισμό για να διδάξετε τη στάση της οικογένειάς σας απέναντι στη γενναιοδωρία. Αν για παράδειγμα το παιδί δε μοιράζεται παιχνίδια με το αδερφάκι του ή με κάποιο φίλο του πείτε, “Δε μου αρέσει όταν κρατάς όλα σου τα παιχνίδια για τον εαυτό σου. Στην οικογένειά μας μοιραζόμαστε. Σε παρακαλώ άφησε την αδερφή σου (ή τη φίλη σου) να παίξει με τα παιχνίδια σου”. Προσπαθήστε να μην καταφύγετε στην τιμωρία, γιατί το παιδί ενδέχεται να γίνει πιο προκλητικό και όχι πιο γενναιόδωρο.
Επαινείτε το παιδί όταν μοιράζεται και δίνει, και πείτε του πόσο περήφανους σας κάνει όταν σκέφτεται του άλλους. Έτσι το παιδί θα νιώσει ότι κερδίζει το σεβασμό σας, αλλά θα νιώσει και χαρά που έκανε κάποιον άλλον ευτυχισμένο. Με αυτόν τον τρόπο η γενναιόδωρη συμπεριφορά θα αρχίσει να εκδηλώνεται πιο φυσικά στο παιδί. Επίσης, στο μέλλον θα την επαναλάβει.
Τα παιδιά όταν δίνουν και μοιράζονται, μαθαίνουν ότι μέσα από αυτήν τους την πράξη μπορεί να επηρεάσουν θετικά τη ζωή των άλλων ανθρώπων. Κάποιος είπε πως τα τρία πράγματα που ποθούμε περισσότερο στη ζωή μας, ευτυχία, ελευθερία, πνευματική γαλήνη, τα αποκτούμε πάντα αφού πρώτα τα προσφέρουμε εμείς σε κάποιον άλλον, και αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να περάσουμε οι μεγάλοι στα παιδιά.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
