Τί γίνεται όταν οι γονείς δεν μπορούν να αποτρέψουν τις "κακές" παρέες των παιδιών τους;
Παρ’ όλο που δεν μπορούμε να ελέγξουμε τον τρόπο που φέρονται τα άλλα παιδιά στα δικά μας, μπορούμε να βοηθήσουμε με άλλους τρόπους.
- Να είμαστε ευαισθητοποιημένοι σε κάθε ένδειξη ότι το παιδί μας μπορεί να αποτελεί αντικείμενο χλευασμού, παρατηρώντας να έχει γίνει ξαφνικά συνεσταλμένο, ασυνήθιστα ντροπαλό, ή ανασφαλές.
- Αν μας πει ότι τα άλλα παιδιά το βρίζουν, το προσβάλλουν ή το απειλούν, πρέπει να το πάρουμε στο σοβαρά.
- Λέγοντας, «Δεν πειράζει», «Ξέχνα το», «Δεν το εννοούσαν», δεν βοηθάμε.
- Η πρώτη μας κίνηση μπορεί να είναι να ακούσουμε και να ενθαρρύνουμε το παιδί μας να συζητήσει το πώς νιώθει ή τη σύγχυσή του.
- Αν το παιδί πηγαίνει νηπιαγωγείο ή στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, μπορούμε επίσης να μιλήσουμε στη δασκάλα του, για να εξασφαλίσουμε πρόσθετη βοήθεια. Ο σκοπός μιας τέτοιας συζήτησης δεν είναι κατηγορήσουμε τα άλλα παιδιά, ούτε να ζητήσουμε προστασία για το παιδί μας, αλλά να σχεδιάσουμε μια κοινή προσέγγιση για να το βοηθήσουμε.
Θα πρέπει να τα ενθαρρύνετε να δημιουργήσει νέους φίλους. Ακόμα, είναι σημαντικό να πείτε στα παιδιά σας ποια είναι τα χαρακτηριστικά του καλού φίλου ώστε να αλλάξουν τα κριτήρια της επιλογής τους. Οι φιλίες είναι σημαντικές για την ανάπτυξη των μικρών σας.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
