Να του πω ναι ή όχι;
Το δίλημμα αυτό καλούνται να αντιμετωπίσουν οι γονείς γύρω στα 16-17, όπου για πρώτη φορά ο έφηβός τους ζητά να πάει διακοπές με τους φίλους του. Τι γίνεται τότε; Πώς μπορούν οι γονείς να το διαχειριστούν;
Η αλήθεια είναι πώς και οι δύο πλευρές έχουν δίκιο. Από την μία οι έφηβοι ανυπομονούν να «ξεφύγουν» από τον έλεγχο των γονιών τους και να ζήσουν νέες εμπειρίες. Από την άλλη, οι γονείς φοβούνται αυτήν ακριβώς την ελευθερία.
Τί απαντούν λοιπόν στην επίμονη ερώτηση των παιδιών τους; Πριν από αυτό, θα πρέπει πρώτα να σκεφτούν «κατά πόσο το παιδί είναι έτοιμο να φύγει λίγες ημέρες από το σπίτι του και να λειτουργήσει στην καθημερινότητα μόνο του;» Ο βασικότερος παράγοντας που θα πρέπει να καθορίζει τον βαθμό ανεξαρτησίας του εφήβου, είναι η ωριμότητά του.
Ωστόσο, το παιδί σας μπορεί να είναι αρκετά ώριμο για την ηλικία του αλλά οι δικοί σας φόβοι και ο τρόπος που αντιμετωπίζετε μία νέα κατάσταση, να σας δυσκολεύουν να πάρετε μία απόφαση. Για παράδειγμα, υπάρχουν γονείς που θεωρούν το αίτημα του εφήβου να πάει μόνος του διακοπές, ως την απαρχή της διάσπασης της οικογένειας, διακατέχονται από μια αίσθηση «εγκατάλειψης», εκλαμβάνουν το αίτημα του παιδιού ως απόρριψη προς το πρόσωπό τους και μοιραία δίνουν στο ζήτημα αυτό πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από τις πραγματικές.
Είναι το πρώτο σοκ των γονιών καθώς συνειδητοποιούν πώς τα παιδιά τους μεγάλωσαν και δεν τους έχουν πλέον ανάγκη. Είναι δύσκολο να διαχειριστούν την κρίση που περνά ο ρόλος τους ως γονείς. Όμως, είναι η ευκαιρία να δουν τι «δουλειά» έχουν κάνει ως γονείς όλα αυτά τα χρόνια. Πόσο υπεύθυνα και ώριμα είναι τα παιδιά τους;
Ποια πρέπει να είναι η αντίδρασή σας λοιπόν;
• Μην το απαγορεύσετε, τουλάχιστον αν δεν έχετε τον τρόπο να του εξηγήσετε για ποιον λόγο του το απαγορεύετε. Η απαγόρευση πολλές φορές είναι πρόκληση για τον έφηβο και οι αντιδράσεις του μπορεί να είναι αυτοκαταστροφικές ή εκδικητικές απέναντι στους γονείς του. Επίσης, φέτος είπατε όχι του χρόνου; Επίσης θα πρέπει να σκεφτεί και το εξής, όσο καθυστερήσουν να πραγματοποιηθούν αυτές οι «μέρες ελευθερίας», τόσο πιο μεγάλες διαστάσεις θα έχουν πάρει στο μυαλό του εφήβου, που ο κίνδυνος να προβεί σε υπερβολές και να εκθέσει τον εαυτό του σε κινδύνους θα είναι μεγαλύτερος.
• Η ενημέρωση και η καλή επικοινωνία με τα παιδιά σας θα βοηθήσει να νιώθετε πιο ήρεμη για την ασφάλειά τους.
• Βάλτε όρια και φροντίστε να είστε συνεπής ως προς την τήρησή τους. Οι γονείς θα πρέπει να είναι σταθεροί στις πράξεις και τα λόγια τους, απέναντι στις παρορμητικές και πολλές φορές παράλογες απαιτήσεις του εφήβου. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δώσετε στην αποφυγή των διπλών μηνυμάτων (π.χ. άλλες φορές να του συμπεριφέρεστε σαν να είναι παιδί και άλλες να απαιτείτε να είναι… ενήλικας).
• Πολλοί γονείς, αν και έχουν εμπιστοσύνη στην κρίση και στην ωριμότητα του παιδιού τους, δεν εμπιστεύονται πολύ την παρέα του. Αν δεν ανησυχείτε για τη συμπεριφορά του παιδιού σας, τότε δεν θα πρέπει να ανησυχείτε και για τους φίλους του. Εμπιστευτείτε την ικανότητά του να επιλέγει τους ανθρώπους που συναναστρέφεται. Θα πρέπει να θυμάστε ότι τα παιδιά, μεγαλώνοντας, αυξάνουν την αυτοπεποίθησή τους και τις κοινωνικές τους δεξιότητες και γίνονται πιο διορατικά.
• Οι φόβοι, το άγχος που νιώθετε, η ανασφάλεια, είναι λογικοί και αναμενόμενοι. Δεν θα είστε εκεί να το προστατεύσετε. Ωστόσο, το άγχος αυτό μπορεί να δημιουργήσει και αρκετά προβλήματα στο παιδί που ίσως τελικά να είναι πιο καταστροφικά από το «ναι» που τόσο φοβάστε.
Μια εναλλακτική λύση που μπορούν οι γονείς να αντιπροτείνουν στο παιδί, αν δεν μπορούν να ξεπεράσουν την ανησυχία τους ή αν το παιδί είναι πολύ μικρό, είναι να πάρουν μαζί τους στις οικογενειακές διακοπές έναν καλό φίλο του παιδιού. Ή αντίστοιχα, να στείλουν το παιδί τους μερικές μέρες στην οικογένεια του φίλου του.
Αν καμία από αυτές τις εναλλακτικές δεν φαίνεται να γίνεται αποδεκτή από το παιδί, καλό είναι να του δείξετε πως εμπιστεύεστε την κρίση του. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι οι έφηβοι χρειάζονται χώρο και χρόνο για να ενηλικιωθούν αρμονικά και ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να κάνουν και λάθη και να μάθουν μέσα από αυτά. Ωστόσο, όσο καιρό το παιδί θα είναι μακριά, εξασφαλίστε ότι:
- Θα υπάρχει καθημερινή τηλεφωνική επικοινωνία. Θα πρέπει το κινητό του να είναι συνεχώς φορτισμένο ώστε να μπορείτε να τον βρείτε ανά πάσα ώρα και στιγμή.
- Ακόμα, θα πρέπει να αποφύγετε τις φράσεις «Θα παίρνω το φίλο σου να μου λέει τι κάνετε» ή «Αφού θα είναι μαζί και ο Γιώργος, είμαι ήσυχη». Με τον τρόπο αυτό μειώνετε το παιδί σας και του δείχνετε ότι δεν το εμπιστεύεστε.
- Το έχετε ενημερώσει για τους κινδύνους που υπάρχουν.
- Έχετε εξηγήσει πόσο πολύ ανησυχείτε και τους λόγους που φοβάστε ότι υπάρχει περίπτωση να του συμβεί κάτι κακό.
- Πείτε του πόσο πολύ τον αγαπάτε και πώς επισημάνετε ότι, ακόμη κι αν τους συμβεί κάτι άσχημο, θα είστε κοντά του.
- Ναι, είναι μια από τις δύσκολες στιγμές που καλείστε να αντιμετωπίσετε, αλλά είναι για καλό τους.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
