Η United We Fly παρουσιάζει ΜICHELLE GUREVICH LIVE στο Fuzz Club την Πέμπτη 18 Μαΐου

Ξεκινώντας από τον χαρακτηριστικό της ήχο, που κινείται μεταξύ ρετρό μοτίβων και μιας αναπάντεχης ευθύτητας, στα τραγούδια της Michelle Gurevich κυριαρχεί μια μελαγχολική γοητεία που ξεχειλίζει συναισθήματα και γλυκόπικρες μελωδίες. Αισθαντικές μπαλάντες που συνοδεύονται από αιχμηρούς στίχους και σκοτεινό ρεαλισμό, αλλά και μια καθηλωτική σκηνική παρουσία σε συνδυασμό με τη βαθιά χαρακτηριστική της φωνή.

Κόρη μιας μπαλαρίνας των μπαλέτων Κίροφ και ενός μηχανικού από το Λένινγκραντ, η Michelle μεγάλωσε ακούγοντας τη συλλογή των γονιών της από σοβιετικούς και ευρωπαϊκούς δίσκους της δεκαετίας του '70. Η ρωσικής καταγωγής Kαναδή ξεκίνησε το μουσικό της ταξίδι ηχογραφώντας στο υπνοδωμάτιό της το ντεμπούτο άλμπουμ της Party Girl.

Με sold-out συναυλίες σε Κωνσταντινούπολη, Βερολίνο, Βαρσοβία και Αθήνα, η Gurevich έχει καταφέρει να κατακτήσει ένα αφοσιωμένο κοινό που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τους Ανατολικοευρωπαίους της διασποράς, την queer σκηνή του Βερολίνου και όσους αγαπούν τις μελαγχολικές μπαλάντες των Charles Aznavour, Zeki Müren και Nikolai Slichenko. Αν και στις live εμφανίσεις της πλαισιώνεται από εξαιρετικούς μουσικούς, η ίδια συνεχίζει να ηχογραφεί τη μουσική της στο υπνοδωμάτιό της, ώστε να εκφράζεται με αμεσότητα - από το δικό της υπνοδωμάτιο, στο δικό μας.

Ένα μουσικό είδος που βασίζεται στη μελωδικότητα αλλά και στη χαρακτηριστική, μοιρολατρική και ταυτόχρονα εορταστική προσέγγισή της στη σύνθεση.

Η προπώληση των εισιτηρίων έχει ξεκινήσει στη viva.gr
και ήδη τα early bird tickets είναι sold out.

Photo by Lisa Bregneager

Ecstasy in the Shadow of Ecstasy (2020)

Στο 6ο album της Ecstasy in the Shadow of Ecstasy (2020) η Michelle Gurevich βρίσκει μια νέα ευκαιρία να εκφραστεί με ωμότητα και ταυτόχρονα ευαισθησία σε μια συλλογή τραγουδιών για τον πόθο και την επιθυμία. Τα κυρίαρχα θέματα είναι η απόλαυση που συνεχώς αναζητούμε και αναπολούμε, η τέχνη της ζωής, οι ρομαντικές φιλίες που διαρκούν για πάντα και οι δρόμοι που δεν πήραμε ποτέ. Decadent, λυρικό και ειλικρινές, με vintage πλήκτρα και synth έγχορδα, σε συνδυασμό με μια κυρίαρχη φωνή, το άλμπουμ μάς παρασύρει σε μια μοναχική αλλά έντονη εμπειρία και μας οδηγεί σε ακούσματα που, ενώ μοιάζουν οικεία, είναι αδύνατο να μην τα ξεχωρίσεις από το σύνολο της ευρωπαϊκής μουσικής κουλτούρας.

Photo by Michelle Geerardyn