«Πιστεύω σε οτιδήποτε κάνουν οι φεμινίστριες, μόνο που εγώ είμαι πολύ ανυπόμονη και δεν μπορώ να περιμένω»: έτσι είχε απαντήσει στις αρχές της καριέρας της μια νεαρή τότε Μαντόνα Λουίζ Τσικόνε σε έναν δημοσιογράφο που την είχε ρωτήσει αν στηρίζει τους σκοπούς και τις δράσεις του εν Αμερική φεμινιστικού κινήματος.
Και, όντως, κάποιος θα μπορούσε να επιχειρηματολογήσει πως ο φεμινισμός Μade in USA βρήκε, κατά τις δεκαετίες του 80’ και του ’90, τον πιο άξιο εκπρόσωπό του στο πρόσωπο της ιταλοαμερικανίδας χορεύτριας που στα 18 της χρόνια ξεκίνησε από το Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη προκειμένου να γίνει διάσημη και –κυρίως- πλούσια. Και, ω του θαύματος, τα κατάφερε αμφότερα σε χρόνο ρεκόρ: ούτε μια δεκαετία δεν της πήρε να γίνει το Νο1 εξαγώγιμο πολιτιστικό προϊόν των ΗΠΑ, μια καλλιτέχνιδα δίχως φραγμούς και όρια και ταυτόχρονα πρωθιέρεια της πρόκλησης (συχνά… μόνο για την πρόκληση).
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και συντονιστείτε στον παλμό της διεθνούς showbiz, με συνεχή updates γύρω από την ποπ κουλτούρα και τους αγαπημένους σας celebrities.
