Η Σοφία Λόρεν δεν σκέφτεται να αποσυρθεί από τον κινηματογράφο: «Θέλω να σκέφτομαι την επόμενη ταινία μου»

Μετά από 75 χρόνια καριέρας στον χώρο του κινηματογράφου, ως μία από τις τελευταίες εναπομείνασες σταρ της Χρυσής Εποχής του Χόλιγουντ, η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός, Σοφία Λόρεν, δεν σκέφτεται και δεν έχει καμία πρόθεση να αποσυρθεί. Με μία ολόκληρη ζωή θρυλικής δουλειάς να τιμάται αυτόν τον μήνα στο Μουσείο Κινηματογράφου της Ακαδημίας στο Λος Άντζελες, η Ιταλίδα σταρ κατέστησε σαφές ότι η «κληρονομία» που θα αφήσει, είναι το τελευταίο πράγμα που έχει στο μυαλό της.

Μιλώντας στο Deadline, η Σοφία Λόρεν ξεκαθάρισε ότι το μυστικό της είναι «να μην έχω ποτέ ένα δεύτερο σχέδιο». Mε αυτόν τον τρόπο, θεωρεί πως όταν ένας άνθρωπος «έρχεται αντιμέτωπος με ένα εμπόδιο που θεωρεί ανυπέρβλητο, δεν καταλήγει να ακολουθεί τον εύκολο δρόμο». Αντιθέτως, παίρνει μια βαθιά ανάσα, συνεχίζει και βρίσκει λύση στο πρόβλημά του, καθώς δεν έχε καμία άλλη επιλογή. Για τη Σοφία Λόρεν, «δεν υπάρχουν σχέδια Β, μόνο ένα σχέδιο Α».

CELEBRITIES

Βικτόρια Μπέκαμ: «Υπάρχουν πολλά που με απασχολούν. Δεν δίνω δεκάρα για τη φήμη»

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Sophia Loren (@thesophialorenfiles)

Η ίδια, ήταν υποψήφια για Όσκαρ το 2020 για τον ρόλο της στην ταινία The Life Ahead, σε σενάριο και σκηνοθεσία του γιου της, Εντουάρντο Πόντι, γι’ αυτό και σήμερα ανυπομονεί για το τι θα ακολουθήσει στην καριέρα της.

«Δεν θέλω να σκέφτομαι το τι θα αφήσω σαν κληρονομιά. Θα σκεφτώ την υστεροφημία μου όταν συνταξιοδοτηθώ και ελπίζω να μην συνταξιοδοτηθώ ποτέ».

Έχουν περάσει παραπάνω από 60 χρόνια αφού απέφυγε την τελετή απονομής των Όσκαρ το 1962, όπου της απονεμήθηκε για πρώτη φορά το βραβείο καλύτερης ηθοποιού για την ταινία «Δύο γυναίκες», και ακόμα και σήμερα, η Σοφία Λόρεν λέει ότι «πραγματικά ούτε σε ένα εκατομμύριο χρόνια δεν πίστευε ότι θα κέρδιζα».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Sophia Loren (@thesophialorenfiles)

Η εμβληματική Ιταλίδα ηθοποιός, περιέγραψε στη συνέντευξή της και το πώς αισθάνθηκε όταν ξαφνικά, μία μέρα, προσγειώθηκε από το Ποτσουόλι, στο Χόλιγουντ, που ίδια το είχε στο μυαλό της «σαν μια εκδοχή του Οζ, μια παραμυθένια πόλη γεμάτη φαντασία και χρώματα». «Αυτό που είδα ήταν χωράφια με πορτοκαλιές και έρημο. Μου πήρε λίγο χρόνο να συμφιλιώσω το Χόλιγουντ των ονείρων μου με την πραγματική εικόνα του, αλλά μόλις συνάντησα τους ηθοποιούς και τους σκηνοθέτες που τόσο θαύμαζα, βρήκα και πάλι το Χόλιγουντ των ονείρων μου, γιατί αυτό το όνειρο ζούσε μέσα στο μεγάλο ταλέντο και τις καρδιές όλων αυτών των υπέροχων καλλιτεχνών».