Η Κέιτ Μπλάνσετ για τη ζωή, τον γάμο και το #MeToo: «Όλα είναι τόσο εύθραυστα»

Σταρ του Hollywood, μητέρα, role model. Η Κέιτ Μπλάνσετ είναι μια γυναίκα που θαυμάζουμε για πολλούς λόγους. Εκτός από το ταλέντο της στην υποκριτική, οι απόψεις της για θέματα όπως το #MeToo δεν μας απογοητεύουν ποτέ. Ούτε και τώρα, στα όσα είπε στη συνέντευξή της στον Guardian για τη ζωή, τον γάμο και τον κόσμο γενικότερα.

Η ίδια ξεκίνησε αποκαλύπτοντας το δικό της wellness hack. «Το μόνο πράγμα που με κρατάει έστω και λίγο λογική αυτήν τη στιγμή είναι το να μπαίνω κάθε μέρα στο κρύο νερό», είπε. «Σηκώνομαι και μπαίνω μέσα. Πέντε λεπτά και όλα χαλαρώνουν. Γιατί πρέπει να συνδεθείς με το σημείο όπου βρίσκεσαι». «Απλά πρέπει να αναπνέεις και να είσαι εκεί. Μπορείς να αντισταθείς σε αυτόν τον πόνο ή μπορείς να παραδοθείς σε αυτόν. Και το έχω κάνει αρκετό καιρό τώρα, ώστε να μπορώ να επιστρέφω σε εκείνο το μέρος κατά τη διάρκεια της ημέρας. Διαφορετικά, ξέρεις, ο εγκέφαλός μου είναι σαν Pac-Man».

CELEBRITIES

Η Κέιτ Μπλάνσετ για το #ΜeToo: «Θεωρώ αρκετά ανησυχητικό το ότι δεν ρίζωσε ποτέ»

Η Κέιτ Μπλάνσετ είναι παντρεμένη με τον Άντριου Νάπτον, θεατρικό συγγραφέα, από το 1997. Έχουν δουλέψει μαζί, επίσης, διευθύνοντας τη Sydney Theatre Company στο σπίτι τους στην Αυστραλία - τώρα ζουν σε μια φάρμα 100 στρεμμάτων στο Σάσεξ. Κι αν κάτι της έχουν διδάξει αυτά τα χρόνια έγγαμου βίου είναι ότι «κάθε γάμος είναι διαφορετικός, αλλά εκείνοι που διαρκούν βασίζονται σε μια βαθιά εμπιστοσύνη και, νομίζω, στο να μην έχεις έναν ασφυκτικό κλοιό πάνω στον σύντροφό σου. Ή στην προσδοκία, πραγματικά, ότι μπορείτε να γνωρίσετε πραγματικά ο ένας τον άλλον».

View this post on Instagram

A post shared by Observer Magazine (@obsmagazine)

Η ίδια είναι πρέσβειρα καλής θελήσεως της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR), και πρόσφατα ανακοίνωσε ένα νέο πρόγραμμα επιχορήγησης για κινηματογραφιστές πρόσφυγες, προσφέροντας έως και 100.000 ευρώ σε πέντε άτομα που δημιουργούν έργα σχετικά με τις εμπειρίες των εκτοπισμένων. «Όταν άρχισα να συνεργάζομαι μαζί τους, ο αριθμός των ανθρώπων που είχαν εκτοπιστεί σε όλο τον κόσμο πλησίαζε τα 60 εκατομμύρια, ενώ τώρα είναι πάνω από 120 εκατομμύρια. Και η συντριπτική πλειονότητα αυτών είναι παιδιά, τα οποία, ως μητέρα τεσσάρων παιδιών...», τόνισε η Μπλάνσετ. «Αισθάνομαι ότι υπάρχει μια προφανής διασταύρωση ανάμεσα σε αυτό που συμβαίνει με το κλίμα μας, το συλλογικό μας κλίμα, και τον εκτοπισμό. Δεν πρόκειται να εξαφανιστεί».

«Η σοφία και η προοπτική δεν αποκτώνται πάντα με το να είσαι μέσα στο δράμα»

Όσο για τις σχέσεις της με τις ειδήσεις; «Νομίζω ότι μερικές φορές με το να "σβήνεις" μπορείς να ενεργοποιηθείς. Προσπαθώ να πάρω παράδειγμα από τον σύζυγό μου - δεν είναι δέσμιος αυτού του εθισμού στον 24ωρο κύκλο ειδήσεων όπου συνεχίζουμε να σκρολάρουμε επειδή ελπίζουμε ότι αυτές οι φρικτές καταστάσεις θα αλλάξουν με κάποιον τρόπο. Έτσι, μερικές φορές πιστεύω ότι αποσυνδεόμενος μπορείς να επανασυνδεθείς με διαφορετικό τρόπο. Ακούς την πλευρά του σκύλου που "σφυρίζει" τα πράγματα και βλέπεις το μεγαλύτερο πλαίσιο της αφήγησης - ελπίζω να υπάρχει μεγαλύτερο πλαίσιο». «Η γνώση έχει διαφορετικούς ρυθμούς. Και η σοφία και η προοπτική δεν αποκτώνται πάντα με το να είσαι μέσα στο δράμα. Το να γνωρίζεις τα γεγονότα και τις επιπτώσεις τους και τις συνέπειες είναι σημαντικό, αλλά ο "θόρυβος" μπορεί να αποσπάσει πολύ την προσοχή».

Το 2018, η Μπλάνσετ μίλησε ανοιχτά για τον Χάρβεϊ Γουαϊνστάιν, με τον οποίο είχε συνεργαστεί σε ταινίες όπως το Carol και το The Aviator, και φέτος μίλησε για την «αναστάτωσή» της σχετικά με το γεγονός ότι το κίνημα #MeToo «δεν ρίζωσε ποτέ πραγματικά». Σήμερα, θεωρεί ότι είναι ευθύνη των ανθρώπων στις «δημόσιες βιομηχανίες» να συνεχίσουν τη συζήτηση. «Όταν μιλάς για ισότητα και συμπερίληψη, αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι που έχουν όλα τα "παιχνίδια" πρέπει να τα μοιραστούν. Έχουν συνηθίσει να το θεωρούν φυσιολογικό όλο αυτό. Και έτσι πρέπει να φωνάζεις πολύ για να το εξισορροπήσεις».

Τι συνέβη με το #MeToo; «Λοιπόν, η συζήτηση είχε μόλις ξεκινήσει και ξαφνικά όλα αμφισβητήθηκαν και υπονομεύθηκαν, οπότε συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για τις ίδιες βασικές συζητήσεις». «Είμαστε πολύ μακριά από την ισότητα αμοιβών! Το να μιλάς γι' αυτό φωναχτά δεν σημαίνει ότι έχουν γίνει ενέργειες. Δηλαδή, υπάρχει μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου από ό,τι ίσως υπήρξε ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία. Και βλέπουμε που μας έχει οδηγήσει αυτό».