Ο πολυεκατομμυριούχος Στιβ Τζομπς δεν είχε έπιπλα στο σπίτι του. Όχι από άποψη, αλλά από επιλογή

Ο Στιβ Τζομπς, ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, δεν είχε έπιπλα στο σπίτι του - όχι από άποψη, αλλά από επιλογή. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, μετά την επιτυχία της Apple, αγόρασε μια τεράστια έπαυλη περίπου 1.600 τετραγωνικών μέτρων στην περιοχή Woodside της Καλιφόρνιας. Παρ’ όλα αυτά, και παρά την περιουσία του, το σπίτι έμεινε άδειο για χρόνια. Δεν είχε σχεδόν καθόλου έπιπλα - και αυτό ήταν απόλυτα συνειδητή επιλογή και όχι άποψη

Ο λόγος; Ο Στιβ Τζομπς δεν μπορούσε να βρει αντικείμενα που να του αρέσουν πραγματικά. Ήταν τόσο τελειομανής που προτιμούσε να ζει χωρίς τίποτα, παρά με κάτι που δεν ταίριαζε στον χώρο του. Σύμφωνα με τη βιογραφία του από τον Walter Isaacson, περνούσε ώρες συζητώντας με τη σύντροφό του για το τι σημαίνει «καναπές» ή «τραπέζι» και ποιος είναι πραγματικά ο σκοπός τους. Αν δεν του άρεσε το design ή αν κάτι δεν συνδύαζε λειτουργικότητα και αισθητική, απλώς το απέρριπτε.

LIFE NOW

Ο Στιβ Τζομπς είχε ήδη προβλέψει το ChatGPT από το 1985

Ο Στιβ Τζομπς αντιμετώπιζε τα υλικά αγαθά με έναν δικό του (ιδιαίτερο) τρόπο

Το σπίτι του, όπως περιγράφεται από φίλους και δημοσιογράφους της εποχής, είχε μόνο τα απολύτως απαραίτητα: ένα στρώμα στο πάτωμα, μερικά μαξιλάρια, ένα τραπέζι για να σχεδιάζει, μια λάμπα Tiffany και έναν πίνακα του Maxfield Parrish. Τίποτα περιττό, τίποτα τυχαίο. Παρά τον εκνευρισμό της συντρόφου του και την απορία όσων φίλων επισκέπτονταν την οικεία του, ο επιχειρηματίας δεν αναθεώρησε, ούτε δέχτηκε να συμβιβαστεί με κάτι λιγότερο των προσδοκιών του.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Entrepreneurship | Business (@thebusinesshacks)

Ο Στιβ Τζομπς κρατούσε γενικότερα χαμηλό προφίλ. Αυτή η επιλογή ήταν απλά η φιλοσοφία του: να περιβάλλεται μόνο από πράγματα που θεωρούσε τέλεια, άρτια φτιαγμένα. Αυτή η μανία για απλότητα και καθαρότητα στον σχεδιασμό δεν περιοριζόταν στο σπίτι του, αλλά αντικατοπτριζόταν και στα προϊόντα της εταιρείας του. Ο,τιδήποτε δεν ήταν απαραίτητο, απλώς δεν είχε θέση στη ζωή του.

Για τους περισσότερους, η απόφαση του Στιβ Τζομπς να ζει σε μια άδεια έπαυλη (ας μην επαναλάβω τα τετραγωνικά μέτρα) ήταν ακραία, ωστόσο για τον ίδιο ήταν απλώς στάση ζωής. Μια επιλογή που πήγαζε από την ανάγκη του να έχει τον απόλυτο έλεγχο στον χώρο του και τη βαθιά πίστη του ότι η τελειότητα κρύβεται στην απλότητα. Μπορούσε να αγοράσει τα πάντα, όμως αυτά τα αντικείμενα δεν θα τον έκαναν πιο ευτυχισμένο, που άλλωστε αυτό ήταν και το ζητούμενο.