Η περίπτωση της μουστάρδας

Όποια εκδοχή της και αν επιλέξετε, γλυκιά, ή καυτερή, η μουστάρδα αποτελεί ένα ακόμα «μαγικό» συστατικό που δημιουργήθηκε τυχαία, από την ένωση δυο υλικών. Ας γνωρίσουμε το  σιναπόσπορο.

Όλα ξεκίνησαν παλιά, πολύ παλιά με τον σιναπόσπορο. Εάν δεν ήταν εκείνος, κανένας σεφ ή νοικοκυρά δεν θα είχε σήμερα στην κουζίνα, τη γευστικότατη μουστάρδα. Ένα ιδιαίτερα χρήσιμο συστατικό, το οποίο δίνει γεύση και «φωνή» και στο πιο ήσυχο υλικό. Οι σιναπόσποροι είναι μικροί  σπόροι χωρίς γεύση ή άρωμα, τους οποίους βρίσκουμε σε άσπρο, μαύρο, καφέ και κίτρινο χρώμα, και παράγονται από φυτά που ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Η μουστάρδα λοιπόν, -της οποίας την εξελιγμένη μορφή γνωρίζουμε σήμερα-, γεννήθηκε από την ένωση του σιναπόσπορου με το μούστο. Από εκεί και το όνομά της, το οποίο έχει τις ρίζες του στο λατινικό mustum, που είναι ο μούστος. Θεωρείται ένα από τα παλαιότερα μπαχαρικά στον κόσμο, ενώ στην αρχαιότητα οι σπόροι της, χρησιμοποιούνταν για θεραπευτικούς σκοπούς. Οι Ρωμαίοι ήταν εκείνοι, οι οποίοι δοκίμασαν πρώτοι ν’αναμείξουν τη μουστάρδα με το μούστο και βρέθηκαν μπροστά σε μια σημαντική και νοστιμότατη ανακάλυψη. Οι άγευστοι και άοσμοι σπόροι, όταν έρχονταν σε επαφή με υγρά, απελευθέρωναν τη γεύση και τη μυρωδιά της μουστάρδας. Σήμερα, υπάρχουν ένα σωρό ποικιλίες έτοιμης μουστάρδας, χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε εμείς πλέον  «πειράματα» για τη δημιουργία της. Σκεφτείτε, ότι από τον 13ο αιώνα η πόλη Ντιζόν στη Γαλλία υπήρξε κέντρο παρασκευής μουστάρδας, ενώ πριν το 1940 η μουστάρδα Dijon έγινε προϊόν με ονομασία προέλευσης. Οι δοκιμές –για καλή μας τύχη- συνεχίστηκαν μέχρι σήμερα, ενώ έχουν πλέον καταφέρει να δημιουργήσουν μουστάρδες σε διάφορες παραλλαγές και γεύσεις, που περιέχουν από βότανα και ποτά, μέχρι μπαχαρικά, φρούτα και λαχανικά. Υπάρχουν οι καυτερές-πικάντικες μουστάρδες, οι οποίες φτιάχνονται από καφέ και μαύρους σπόρους σιναπόσπορου, όταν ανακατεύονται με διάφορα υλικά (π.χ. σταφύλι), αλλά και οι απαλές-γλυκές, τις οποίες δίνουν οι ανοιχτόχρωμοι σπόροι όταν αναμειγνύονται με ζάχαρη ή μέλι.

Που τη χρησιμοποιούμε;  Όπου μας έρθει η έμπνευση! Αυτό σημαίνει, ότι εκτός από το ότι αποτελεί συστατικό της βινεγκρέτ και με αυτήν δημιουργούμε τέλεια ντρέσινγκ για πράσινες σαλάτες, η μουστάρδα, συνδυάζεται με κρέας, κοτόπουλο, πατάτες, λαχανικά, κλπ. Kαι επειδή οι πάγκοι της Νέας Υόρκης, είναι «λίγο» μακριά, μπορείτε να πάρετε ψωμάκια να βάλετε μέσα ένα ψημένο λουκάνικο Φρανκούρτης (κρεμμύδια, σάλτσα τσίλι, γενικά ότι σας αρέσει) και να το ραντίσετε με μουστάρδα, φτιάχνοντας ένα τέλειο hot-dog (made in Greece).