Διανύουμε την τελευταία εβδομάδα του Οκτώβρη και τα social media των φίλων (και των celebrities) που ζουν στο εξωτερικό έχουν γεμίσει με τις πρώτες στολές και τις τρομακτικές εμφανίσεις εν όψει Halloween. Κυρίως όμως, έχουν κατακλυστεί από κολοκύθες. Κολοκύθες για decor, κολοκύθες για ρόφημα, κολοκύθες για γλυκιά ή αλμυρή πίτα, και φυσικά βόλτα για «κυνήγι κολοκύθας».
Με ένα pumkin spice latte στο χέρι, επισκέπτονται κάποιο αγρόκτημα της περιοχής, βγάζουν τις πιο εντυπωσιακές φθινοπωρινές λήψεις και στη συνέχεια αρχίζουν το σκάλισμα του διάσημου πλέον λαχανικού. Όλα αυτά μας βάζουν σταδιακά στο mood του Halloween, το οποίο κορυφώνεται τέλος του μήνα.
Πρόκειται για μια γιορτή που κάθε χρόνο μονοπωλεί το ενδιαφέρον μας, και φέτος ήρθε η ώρα να δούμε λίγο καλύτερα πώς ξεκίνησε, αλλά και πώς η κολοκύθα κατέληξε να αποτελεί κατατεθέν σύμβολο του φθινοπώρου και του Halloween.
Στις 31 Οκτωβρίου κάθε χρόνο, οι Άγγλοι, οι Ιρλανδοί, οι Σκωτσέζοι και οι Αμερικανοί γιορτάζουν το «All Hallows’ Eve», εν συντομία Halloween, που σημαίνει «Παραμονή των Αγίων Πάντων». Η γιορτή αυτή συνδέεται με παγανιστικές τελετές και κέλτικες τελετουργίες που αφορούν στον κύκλο της σποράς. Μία από αυτές τις τελετές είναι και το Samhain, το κέλτικο φεστιβάλ που κυριολεκτικά σήμαινε «το τέλος του καλοκαιριού» και σηματοδοτούσε την παύση της συγκομιδής και την αρχή του χειμώνα.
Οι άνθρωποι πίστευαν πως εκείνη τη μέρα οι νεκροί επέστρεφαν στα σπίτια τους, γι’ αυτό και φορούσαν τρομακτικές στολές και άναβαν φωτιές με σκοπό να διώξουν τα κακά πνεύματα. Πρωταγωνιστικό ρόλο στη φθινοπωρινή συγκομιδή έχει η κολοκύθα, την οποία ο αμερικανικός λαός δεν την είχε πλέον ανάγκη για τροφή, οπότε έπρεπε να εφεύρει άλλους τρόπους να την αξιοποιήσει.
Η ιστορία πίσω από το Halloween
Πριν εστιάσουμε στις κολοκύθες όμως, οφείλουμε να γνωρίσουμε την ιστορία πίσω από την γιορτή του Halloween. Σύμφωνα με έναν ιρλανδικό μύθο, ο Τσιγκούνης Jack (Stingy Jack), σιδεράς, που ήθελε τακτικά τα μεθάει, προσκάλεσε μια νύχτα τον διάβολο για ποτό και έπειτα προσπάθησε να τον ξεγελάσει και να του φορτώσει τον λογαριασμό. Όταν ο Jack πέθανε, δεν έγινε δεκτός ούτε στον παράδεισο ούτε στην κόλαση (για ευνόητους λόγους). Έμεινε λοιπόν καταδικασμένος να τριγυρνάει στη γη αιωνίως, με μοναδική του συντροφιά ένα φαναράκι να φωτίζει τον δρόμο του.
Την ημέρα που οι «νεκροί επιστρέφουν σπίτι τους» δηλαδή στις 31 Οκτωβρίου, και ο Τσιγκούνης Jack περιτριγυρίζει στους δρόμους. Επειδή όμως κανείς δεν τον θέλει σπίτι του, καθώς θεωρείται αρνητικό και κακό πνεύμα, επινοούν κάθε λογής τρομακτική στολή και κολοκύθα για να τον διώξουν. Όσο πιο τρομακτική είναι η κολοκύθα του σπιτιού και η διακόσμηση, τόσο πιο μακριά από το σπίτι μένει ο Jack.
Οι Σκωτσέζοι μετανάστες στην Αμερική, ήταν εκείνοι που καθιέρωσαν το σκάλισμα της κολοκύθας, καθώς πέρα από το γεγονός πως υπήρχε σε αφθονία, ήταν το λαχανικό που πρωταγωνιστεί τις ημέρες αυτές και επίσης είναι εύκολο να σκαλιστεί. Κάπως έτσι, εδώ και 200 χρόνια Αμερικανοί και μη, σκαλίζουν με μανία κολοκύθες και επινοούν το πιο τρομακτικό κοστούμι τους, για να υποδεχτούν το Halloween, το οποίο κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος παγκοσμίως.