#MamasInPandemic: Η Χαρούλα Τσιγκούνη περιγράφει πως το μεγαλύτερο θαύμα στη ζωή της συνέβη μες στην πανδημία

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας, δέκα γυναίκες μοιράζονται με το κοινό του jenny.gr την προσωπική τους ιστορία από τη στιγμή που έμαθαν πως θα γίνουν μητέρες μέχρι τη στιγμή που κράτησαν για πρώτη φορά στην αγκαλιά τους το μωρό που κυοφορούσαν εν μέσω μιας τόσο ιδιαίτερης εποχής. 

Μέχρι πριν δύο χρόνια, κανείς δεν θα μπορούσε να καταλάβει τον λόγο ύπαρξης αυτού του άρθρου. 

Κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει την ιλιγγιώδη ταχύτητα, με την οποία εξαπλώθηκε στη ζωή μας η πανδημία που έγινε συνώνυμη μιας εξαιρετικά πρωτόγνωρης εποχής. Αλήθεια, πώς είναι να γίνεσαι μητέρα εν μέσω της Covid- 19; Ποια είναι τα συναισθηματικά στάδια από τα οποία αναπόφευκτα περνάς και τι είναι τελικά αυτό που θα χαρακτηρίζει για πάντα αυτή την τόσο ιδιαίτερη εμπειρία;

Όπως φαίνεται τα στάδια και οι ψυχολογικές διακυμάνσεις δεν διαφοροποιήθηκαν ιδιαίτερα ανά την υφήλιο, καθώς ο φόβος και η ανησυχία υπήρξαν τα πιο αντιπροσωπευτικά σε όλα τα μέρη που άγγιξε η πανδημία. Η Χαρούλα Τσιγκούνη είναι Ελληνίδα αλλά μεγάλωσε και ζει μέχρι σήμερα, στην Αστόρια της Αμερικής. Πριν λίγους μήνες έφερε στον κόσμο το πρώτο της παιδί και αυτή είναι η ιστορία της, όπως την αφηγήθηκε στο jenny.gr. 

Αυτή ήταν η πρώτη φορά που έμεινα έγκυος προς μεγάλη μου έκπληξη, καθώς πριν χρόνια, οι γιατροί με είχαν ενημερώσει πως δεν θα μπορούσα να αποκτήσω παιδιά. Στην αρχή, ήμουν απίστευτα χαρούμενη και ενθουσιασμένη. Βίωνα κυριολεκτικά, ένα θαύμα. Ωστόσο, σύντομα, λίγο μετά τα νέα της εγκυμοσύνης μου, ξεκίνησαν τα διαδοχικά lockdowns που έγιναν συνώνυμα της πανδημίας. Έτσι, δεν κατάφερα να απολαύσω στον μέγιστο βαθμό το γεγονός ότι ήμουν έγκυος ή τουλάχιστον όπως ήθελα εγώ. Ήταν μια φοβερά δύσκολη εγκυμοσύνη, όμως μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι απολάμβανα κάθε κίνηση μέσα μου, που ένιωθα να προέρχεται από το έμβρυο, και αυτό ήταν κάτι ασύγκριτο. 

Δυστυχώς, η οικογένειά μου κι εγώ νοσήσαμε με Covid εκείνη την περίοδο. Πλέον, έγινε θέμα επιβίωσης η καθημερινότητα, καθώς δεν ήξερα αν την επόμενη ημέρα θα κατάφερνα να επιζήσω μαζί με το μωρό μου. Φοβόμουν την υποτροπή, γεγονός που μπορεί να προκαλούσε μια ενδεχόμενη αποβολή. Οι δικοί μου παρέμειναν το στήριγμά μου όλη εκείνη την περίοδο και ίσως, βοήθησαν κατά κάποιον τρόπο, στο να ξεπεράσω τον κίνδυνο. Έναν μήνα αργότερα, ένιωθα πολύ καλύτερα, αν και η προσοχή μου συνέχισε να είναι στραμμένη στην υγεία της μητέρας μου που είχε επιδεινωθεί και στους απαιτητικούς ρυθμούς της δουλειάς μου. 

Όταν όλα άρχισαν να βελτιώνονται, ήμουν ετοιμόγεννη. Στον δρόμο προς το νοσοκομείο, έκανα αμέτρητες σκέψεις γύρω από το ότι θα έφερνα ένα μωρό στον κόσμο κάτω από μια τέτοια ατυχή συγκυρία, εκείνη της πανδημίας. Κι έτσι μέσα σε λίγα λεπτά με κατέκλυσαν τα πιο ανάμεικτα συναισθήματα: χαρά, φόβος, πανικός, άγχος, αγωνία.

Η συμβουλή μου προς κάθε γυναίκα που σκέφτεται να γίνει μαμά, είναι μία. Να είναι πνευματικά και συναισθηματικά έτοιμη. Είναι ένας πραγματικά δύσκολος και στρεσογόνος ρόλος στην αρχή αλλά με τον καιρό, αλλάζει όλο αυτό. Μετά από μια μεγάλη περίοδο εξάντλησης, είναι επουλωτικό να βλέπεις το παιδί σου να ανακαλύπτει τον κόσμο γύρω του. Εάν είσαι νέα μαμά, απόλαυσε την κάθε στιγμή μαζί του. Ο χρόνος είναι πραγματικά πολύτιμος καθώς κανείς μας δεν μπορεί να ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον. 

«Μόνο οι μητέρες σκέφτονται πραγματικά το μέλλον, γιατί του δίνουν ζωή μέσω των παιδιών τους!»
Maxim Gorky

Χρόνια πολλά σε όλες τις μαμάδες του κόσμου!