Η 29χρονη Έιμι Κόεν είναι η πρώτη γυναίκα με δρεπανοκυτταρική αναιμία που ολοκλήρωσε μαραθώνιο - “Ένας στόχος ζωής”
JTeam
7 Νοεμβρίου 2025
Η ολοκλήρωση ενός μαραθωνίου αποτελεί πρόκληση - ακόμα και για αθλητή. Και εντάξει, δεν αναφερόμαστε σε διαδρομές 5 ή 10 χιλιομέτρων - όχι ότι και αυτές δεν χρειάζονται κάμποση προσπάθεια - αλλά για κανονικούς μαραθωνίους πολλών χιλιομέτρων. Η Έιμι Κόεν αποτελεί τον πρώτο άνθρωπο στον κόσμο με δρεπανοκυτταρική αναιμία που κατάφερε να ολοκληρώσει μαραθώνιο, γράφοντας ιστορία.
Η 29χρονη έκανε το μεγαλύτερο όνειρό της πραγματικότητα, συμμετέχοντας στον μαραθώνιο της Νέας Υόρκης. Πηγαίνοντας κόντρα σε όλα τα «μη» και τα «δεν», που άκουσε κατά τη διάρκεια της πορείας της μέχρι την επίτευξη του στόχου, είδε τον εαυτό της να πατά τη γραμμή του τερματισμού. Η ίδια έτρεξε περίπου 42 χιλιόμετρα (26,2 miles), διανύοντας μια διαδρομή γεμάτη ανηφόρες, κατηφόρες, περνώντας από πέντε δήμους της πόλης.
Η Έιμι Κόεν έκανε το όνειρο πραγματικότητα
Το επίτευγμά της είναι εξαιρετικά εντυπωσιακό, αφού θα δυσκόλευε ακόμα και έναν γυμνασμένο και καλά προπονημένο αθλητή. Η Έιμι Κόεν ολοκλήρωσε τον αγώνα της σε 6 ώρες, 9 λεπτά και 27 δευτερόλεπτα, αποτελώντας λαμπρό παράδειγμα για όλους τους ανθρώπους εκεί έξω, που θέλουν να πετύχουν έναν στόχο, αλλά συναντούν εμπόδια - είτε σοβαρά είτε ασήμαντα. Το παράδειγμά της, υπογραμμίζει πως το μόνο που χρειάζεται να έχουν είναι θετική διάθεση, όρεξη για δουλειά και επιμονή.
«Νιώθω γαλήνη. Για εμένα, ήταν στόχος ζωής να τρέξω σε μαραθώνιο. Νιώθω ευγνώμων για όλα», εξομολογήθηκε σε δηλώσεις της στο People. Η δρεπανοκυτταρική αναιμία εμφανίζεται σε 100.000 Αμερικανούς ετησίως, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία. Αυτό το είδος αναιμίας προκαλεί σοβαρά προβλήματα σε όργανα, όπως η καρδιά, οι νεφροί, ο εγκέφαλος, αλλά και έντονους πόνους στο σώμα. Η οδηγία, λοιπόν, που λαμβάνουν από τους γιατρούς, είναι να μην ζορίζονται και να μην εξαντλούν τον οργανισμό τους.
Η Έιμι Κόεν, αντλώντας δύναμη από το είδωλό της, την Όπρα Γουίνφρεϊ, πήρε την απόφαση να παλέψει για το όνειρό της μέχρι να τα καταφέρει. Και τα κατάφερε. Ακούγοντας το σώμα της και λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη της τις δυνάμεις που είχε την κάθε ημέρα ξεχωριστά, έκανε σιγά - σιγά μικρά βήματα. Η υπομονή και η πίστη στο όνειρό της αποτέλεσαν τους μεγαλύτερους συμμάχους της.
Σήμερα, όχι απλά έχει τερματίσει στον μαραθώνιο της Νέας Υόρκης, αλλά είναι ο πρώτος άνθρωπος με δρεπανοκυτταρική αναιμία που το πέτυχε, εμπνέοντας και παρακινόντας κι άλλα άτομα να ακούσουν την καρδιά τους.