Ποια είναι τα θετικά από την συνύπαρξη των παιδιών και των κατοικίδιων;
Τα παιδιά ενθουσιάζονται από την πρώτη στιγμή που θα έρθουν σε επαφή με ένα μικρό ζώο και οι γονείς έρχονται άμεσα αντιμέτωποι με την απαίτηση τους να αποκτήσουν ένα κατοικίδιο. Πολλές φορές όμως ο ενθουσιασμός κρατάει μόνο την πρώτη στιγμή ή τις πρώτες ημέρες. Όταν συνειδητοποιεί κανείς ότι μαζί με ένα χαριτωμένο κατοικίδιο, έρχονται πολλές ευθύνες, δουλειές αλλά και κίνδυνοι, τότε ο ενθουσιασμός μειώνεται.
Τα παιδιά προκείμενου να αποκτήσουν το ζωάκι που θέλουν υπόσχονται στους γονείς τους, πως θα έχουν την πλήρη ευθύνη. Είναι γεγονός πως η φροντίδα απαιτεί αρκετό χρόνο κατά τη διάρκεια της μέρας. Γεγονός που κάνει πολλούς γονείς να ανησυχούν, μήπως ο χρόνος αυτός γίνεται σε βάρος των μαθημάτων τους.
Παρ’ όλα αυτά η συνύπαρξη ενός παιδιού με το ζώο είναι ευεργετική για πολλούς λόγους τόσο σωματικούς όσο και ψυχικούς. Η ύπαρξη των κατοικίδιων στο σπίτι, μαθαίνει πολύ σημαντικές έννοιες στα παιδιά, όπως την πίστη, τη φιλία, τη συμπόνια και την ανιδιοτελή αγάπη. Τα παιδιά ακόμα αναλαμβάνοντας τις ευθύνες, γίνονται υπεύθυνα και ανεξάρτητα.
Επίσης, έχουν δείξει έρευνες πως τα παιδιά που μεγαλώνουν στο σπίτι με κάποιο κατοικίδιο, έχουν μειωμένες πιθανότητες να παρουσιάσουν αλλεργίες αλλά αντιμετωπίζουν και λιγότερες ασθένειες.
Τέλος, τα παιδιά κατανοούν το κύκλο ζωής και συμβιβάζονται με την απώλεια. Είναι σκληρό για τα παιδιά αλλά ένα καλό μάθημα για την μετέπειτα ζωής τους.
Πολλοί γονείς αναρωτιούνται από ποια ηλικία μπορούν να έχουν τα παιδιά τους κατοικίδιο;
Μερικές οικογένειες έχουν κατοικίδια πριν από τη γέννηση του παιδιού τους. Δεν είναι λίγοι λοιπόν αυτοί που πανικοβάλλονται ακούγοντας ότι υπάρχει κίνδυνος για μολύνσεις κι έτσι διώχνουν τα κατοικίδια από το σπίτι, δίνοντας τα σε γνωστούς και φίλους. Μελέτες έχουν δείξει πως δεν υπάρχει λόγος για πανικό. Όπως, αναφέρθηκε και παραπάνω περισσότερα οφέλη έχει παρά κινδύνους. Ωστόσο, δεν σημαίνει πως δεν θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη σωστά μέτρα προφύλαξης, για παράδειγμα σωστή ενημέρωση από τον κτηνίατρο, πλύσιμο των χεριών.
Η ηλικία λοιπόν είναι κάτι το τελείως σχετικό, αλλά επειδή το παιδί χρειάζεται κάποιο βαθμό υπευθυνότητας για να μπορέσει να αναλάβει επιτυχώς κάποιες ευθύνες για το κατοικίδιο του, συστήνουμε ως ενδεικτική ηλικία αυτή των 3 ετών και άνω. Είναι η ηλικία που συμπίπτει με την αυτονομία του παιδιού. Το παιδί αρχίζει να ζητά να ικανοποιεί μόνο του τις ανάγκες του. Στη φάση αυτή, μπορεί να αναλάβει κάποιες ευθύνες για το κατοικίδιο του.
Μπορείτε να αρχίσετε μ΄ένα πιο μικρό κατοικίδιο, ψαράκια, αντί για κάποιο πιο μεγάλο, σκύλο για παράδειγμα, ώστε το παιδί να αρχίσει να μαθαίνει για την υπευθυνότητα σταδιακά.
