Είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά σας να μπορούν να αναγνωρίσουν τα συναισθήματά τους.
Τα μικρά παιδιά προσπαθούν να καταλάβουν το κόσμο, τις ανθρώπινες σχέσεις και τα συναισθήματα. Πόσο εύκολα ξεσπάει σε θυμό το παιδί; Αλλά και πόσο εύκολο του είναι να τον διαχειριστεί και να τον λύσει, προχωρώντας παρακάτω. Πώς συνεργάζεται με τα άλλα παιδιά, τι στάση κρατά σε περιπτώσεις σύγκρουσης, μπορεί να αποδεχτεί κάποια πράγματα για τον εαυτό του, είναι υπεύθυνο απέναντι σε «υποχρεώσεις» που του έχουν ανατεθεί ή το ίδιο θέλει να εκπληρώσει;
Ο άνθρωπος εκτός το ΙQ, το δείκτη νοημοσύνης του έχει και το EQ, που είναι ο δείκτης της συναισθηματικής νοημοσύνης. Πρόκειται για τον συναισθηματικό κόσμο και πως μπορεί κανείς να αναγνωρίσει, να ονοματίσει αλλά και να καταφέρει να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Πολλές φορές κάποιος νιώθει θυμό αλλά τελικά μήπως πίσω από τον θυμό, κρύβεται φόβος ή θλίψη; Οι ενήλικες δυσκολεύονται στο κομμάτι αυτό, αρά πόσο δύσκολο είναι για τα παιδιά; Αν για παράδειγμα το παιδί σας, δείχνει ότι δεν έχει όρεξη να κάνει τίποτα και είναι μόνιμα σε μια κατάσταση αδράνειας, λέγοντας σας «βαριέμαι μαμά» το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό είναι να του πείτε να πάει να παίξει. Ωστόσο, μήπως πίσω από το βαριέμαι, που είναι μια κατάσταση, κρύβονται άλλα συναισθήματα, όπως μοναξιά ή φόβος;
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να αναπτύξουν τη συναισθηματική νοημοσύνη;
Επίγνωση συναισθημάτων:
•Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να αναγνωρίσουν τα συναισθήματά τους και να προσπαθήσουν να τα ονομάσουν ή να δεν μπορούν να εκφραστούν λεκτικά να τα ζωγραφίσουν ή να τα περιγράψουν.
•Οι δικές σας συναισθηματικές ανάγκες δεν είναι απαραίτητα και των άλλων.
•Τα ισχυρά συναισθήματα μπορούν να εκφραστούν αλλά και να ελεγχθούν.
•Κρατήστε ημερολόγιο των συναισθηματικών σας αντιδράσεων.
Επικοινωνήστε τα συναισθήματά σας:
Όταν επικοινωνούμε το πώς νιώθουμε, τότε βοηθάμε τον άλλο να μας καταλάβει αλλά και ερχόμαστε πιο κοντά του. Έτσι, λοιπόν μιλήστε στα παιδιά σας για το πώς νιώθετε, ποια συμπεριφορά τους δεν σας αρέσει και πως νιώθετε. Το μικρό σας θα μιμηθεί αμέσως τον τρόπο αυτό και θα κάνει το ίδιο για τα δικά του. Επίσης, τα αρνητικά συναισθήματα υποχωρούν μόνο όταν τα παιδιά μπορέσουν να μιλήσουν γι' αυτά, όταν μπορέσουν να τα κατονομάσουν και να νιώσουν ότι τα καταλαβαίνουμε.
Προσεκτική ακρόαση και αναγνώριση των συναισθημάτων:
•Χρησιμοποιείστε τα μάτια για να δείτε τις σωματικές ενδείξεις των συναισθημάτων που βιώνει.
•Επιστρατεύσετε τη φαντασία για να δείτε την κατάσταση από την οπτική γωνία του παιδιού.
•Χρησιμοποιείστε το λόγο για να επαναδιατυπώσετε με ήρεμο, μη επικριτικό λόγο, αυτό που ακούτε.
•Αφήστε την καρδιά μας ελεύθερη και ανοιχτή για να νιώσει αυτό που νιώθει το παιδί.
•Την ίδια στιγμή και το παιδί διαβάζει τη δική σας γλώσσα του σώματος και νιώθει ασφαλές να μιλήσει για τα συναισθήματά του.
•Αφήστε τα παιδιά να βρουν τις δικές τους απαντήσεις.
• Αποφύγετε ερωτήσεις των οποίων ξέρετε τις απαντήσεις.
Βοήθεια στο παιδί προκειμένου να εκφράσει λεκτικά τα συναισθήματά του:
•Χρησιμοποιήστε πολλούς χαρακτηρισμούς έτσι ώστε κάτι άμορφο, τρομακτικό και άβολο να μετατραπεί σε κάτι πιο συγκεκριμένο, με υπόσταση και όρια, και που αποτελεί φυσικό κομμάτι της ζωής μας.
•Η λεκτικοποίηση των συναισθημάτων μας αποτελεί το "ηρεμιστικό" στο νευρικό σύστημα.
•Έχετε κατά νου ότι τα συναισθήματα είναι συνήθως ανάμεικτα.
Καθορισμός ορίων και βοήθεια στην επίλυση προβλημάτων:
•Θέστε όρια (το πρόβλημα συνήθως δεν είναι τα συναισθήματα αλλά η κακή συμπεριφορά που τα συνοδεύει).
•Καθορίστε τους στόχους (τι θα ήθελε να πετύχει το παιδί).
•Σκεφτείτε πιθανές λύσεις (ενθαρρύνετε το παιδί να επεξεργαστεί τις δικές του ιδέες).
•Εκτιμήστε τις προτεινόμενες λύσεις (ενισχύστε το ήθος των παιδιών).
•Βοηθήστε το παιδί σας να διαλέξει μία λύση (σε περίπτωση αποτυχίας, βοηθήστε τα να δουν σε τι απέτυχαν).
