Οι ημέρες αυτές είναι ιδιαίτερες για τα παιδιά χωρισμένων γονιών αλλά και για τους ίδιους τους γονείς. Οι παλιές ισορροπίες έχουν χαλάσει και οι ειδικές περιστάσεις το θυμίζουν επίπονα. Είτε ο χωρισμός είναι παλιός, είτε πρόσφατος, οι μέρες συγκέντρωσης της οικογενείας είναι αναμενόμενο να προκαλέσουν δυσάρεστα συναισθήματα σε όλα τα μέλη.
Τα παιδιά χρειάζονται ένα καινούριο πλαίσιο για να νιώσουν ασφαλή και οι γονείς είναι εκείνοι που πρέπει να παραμερίσουν τις ενδεχόμενες διαφορές τους και να το παρέχουν.
Μερικές συμβουλές που πρέπει να ακολουθήσουν είναι οι παρακάτω:
Αρχικά, οι δύο γονείς καθορίζουν από πριν με ποιόν θα περάσει το παιδί τις μέρες των γιορτών. Ύστερα, συζητούν- ανακοινώνουν στο παιδί τις προτάσεις τους. Αν το παιδί έχει να αντιπροτείνει ή να ρωτήσει οτιδήποτε, πρέπει να του απαντήσουν σε όλα. Δεν πρέπει το παιδί (αν είναι πάνω από 8-9 ετών), να νιώθει ότι δεν ακούγεται.
Οι προσφάτως χωρισμένοι γονείς, ακόμα κι αν έχουν καλές σχέσεις, δεν πρέπει να περνούν μαζί τις γιορτές, γιατί το παιδί μπορεί να μπερδευτεί ή να ελπίσει σε μια επανασύνδεση που δε θα γίνει. Είναι σκόπιμο στην αρχή μια καινούριας κατάστασης το παιδί να μείνει και λίγο μόνο του με τον κάθε γονιό, ώστε να συνειδητοποιήσει τις αλλαγές.
Είναι, επίσης, πολύ σημαντικό οι γονείς να μην ανταγωνίζονται για το ποιος πήρε το καλύτερο δώρο ή με ποιον πέρασε καλύτερα το παιδί γιατί αυτή η προσπάθεια γίνεται αντιληπτή και από το ίδιο. Ένας από τους χειρότερους φόβους του παιδιού είναι να μην το αγαπά ο γονιός του και όταν το βάζουμε να «διαλέξει» αυτόν ακριβώς το φόβο του ξυπνάμε.
Επιπλέον, απαντούμε στις ερωτήσεις του παιδιού, π.χ. για το πρόγραμμα του κατά τις γιορτές, έχοντας μια κοινή γραμμή. Πρέπει το παιδί να αισθάνεται ότι σε ότι το αφορά, οι γονείς του είναι ακόμα μαζί..
Θα πρέπει και οι γονείς να πάρουν χρόνο για τον εαυτό τους, ώστε και οι ίδιοι να ισορροπήσουν στη νέα κατάσταση. Η δική τους στάση είναι που θα καθησυχάσει το παιδί και θα το βοηθήσει να δημιουργήσει κι άλλες όμορφες γιορτινές αναμνήσεις, και με τους δύο γονείς του, απλώς λίγο διαφορετικά πια…
Ευχαριστούμε την Ψυχολόγο, Νέλλη Θεοδοσίου, [email protected].
