Οι περισσότεροι γονείς ενώ ξεκινούν με τις καλύτερες προθέσεις και με την πεποίθηση πως θα κάνουν τη διαφορά στο κομμάτι της ανατροφής των παιδιών τελικά καταλήγουν λίγο-πολύ να θυμίζουν τους δικούς τους γονείς. Φωνές, γκρίνιες, τιμωρίες και απειλές δεν λείπουν απ΄την καθημερινότητά τους κι όλα αυτά σε μία προσπάθεια να πειθαρχήσουν τα παιδιά τους. Κι όμως, υπάρχει ελπίδα και καλό θα ήταν κάθε γονιός να προσπαθήσει να εφαρμόσει σε όποιο βαθμό μπορεί τις παρακάτω συμβουλές που στόχο έχουν να διαφυλάξουν τη σχέση του με τα παιδιά. Μία σχέση που πλήττεται κάθε φορά όταν και οι δύο μεριές την αντιμετωπίζουν ως παιχνίδι εξουσίας. Πώς μπορείτε λοιπόν να βελτιώσετε τη σχέση σας;
- Περάστε προσωπικό χρόνο με τα παιδιά σας σε καθημερινή βάση. Τα παιδιά έχουν την ανάγκη να αισθάνονται κάθε μέρα ότι οι γονείς τους τα νοιάζονται και τα προσέχουν. Αν δεν πάρουν τη «δόση» τους από το χρόνο και τη φροντίδα σας, καμία μέθοδος πειθαρχίας δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική –για να μην αναφέρουμε ότι είναι ικανά να τσιρίζουν μόνο και μόνο για να τραβήξουν την προσοχή σας. Αρκούν λίγα λεπτά κατά τη διάρκεια της μέρας και μία μέρα σταθερή κοινού χρόνου που θα κάνετε μαζί τους μία δραστηριότητα. Προσέξτε ποιοτικός χρόνος είναι όταν είστε παρόντες 100%. Ποιοτικός χρόνος δεν είναι να μιλάτε ενώ σιδερώνετε ή μαγειρεύετε.
- Ζητήστε τη βοήθειά τους. Τα παιδιά, ανεξάρτητα από το εάν είναι ακόμα νήπια ή έχουν γίνει έφηβοι πρέπει να νιώθουν ότι είναι υπεύθυνα για κάποιες από τις βασικές υποχρεώσεις ενός νοικοκυριού. Συμμετέχοντας στις καθημερινές δουλειές αποκτούν σημαντικές ικανότητες, αποκτούν αίσθηση του τι σημαίνει «ομαδική» προσπάθεια σε μια οικογένεια και, επιπλέον, μειώνονται οι πιθανότητες να γυρίσουν κάποια στιγμή να σας πουν «δεν είναι δική μου δουλειά». Δικαίως θα το πουν όταν νευριασμένες κάποια στιγμή στα 16 τους θυμηθείτε να τους πείτε πως το μάζεμα του δωματίου τους είναι υποχρέωση δικής τους. Έχετε χάσει αρκετό χρόνο και δεν μπορείτε να ζητάτε διαφορετικά πράγματα απ΄την μία μέρα στην άλλη. Μέχρι χθες στρώνατε το κρεβάτι και σήμερα τι άλλαξε;
- Να είστε σταθερές με το πρόγραμμά τους και ειδικά αυτό του ύπνου. Τα μικρά παιδιά κυρίως χρειάζονται αρκετές ώρες για να ξεκουραστούν αλλά και να αφομοιώσουν τις εμπειρίες που βιώνουν καθημερινά. Να θυμάστε πως τα ξεκούραστα παιδιά είναι περισσότερο ήρεμα και συνεργάσιμα.
- Μην παίρνετε το ρόλο του διαιτητή ακόμα και αν το "μπαλάκι" βρεθεί στο δικό σας γήπεδο. Αφού εσείς είστε οι ενήλικες που πάντα ξέρετε τι να κάνετε σίγουρα θα ξέρετε να αποδώσετε και δικαιοσύνη ανάμεσα σε δύο αδέλφια. Αυτοί είναι η μεγαλύτερη παγίδα στην οποία πέφτουν οι γονείς. Τα μικρά σας έχουν δίκιο το καθένα απ΄την πλευρά του. Όταν παίρνετε θέση ο "κατηγορούμενος" νιώθει πληγωμένος, προδομένος και μιας και τα παιδιά ερμηνεύουν τα πάντα με την αγάπη, νιώθουν μειονεκτικά στο κομμάτι αυτό. "Ναι, πάλι εγώ φταίω, αφού δεν μ΄αγαπάς". Συνεπώς, όταν τα παιδιά σας τσακώνονται αφήστε να τσακωθούν. Στη ζωή τους είναι μια κατάσταση που θα αντιμετωπίσουν συχνά. Επεμβαίνοντας το μόνο που πετυχαίνετε είναι να τους στερήσετε τη δυνατότητα να μάθουν να λύνουν τις διαφορές τους και να διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Προσοχή, αν δείτε πως η κατάσταση ξεφεύγει τότε πρέπει να παρέμβετε, κάντε το λέγοντας «δεν με αφορά ποιος το ξεκίνησε, απλά θέλω να σας βοηθήσω να βρείτε μια λύση. Εσείς, τι προτείνετε;».
- Να είστε ξεκάθαρες με τα όρια και τους κανόνες του σπιτιού.
- Εκπαιδεύστε τον εαυτό σας να χρησιμοποιεί περισσότερο φράσεις που δηλώνουν προτροπή και όχι αρνητικές φράσεις. "Δεν χοροπηδάμε στον καναπέ", "Δεν πετάμε τα παιχνίδια μας", "Δεν μπορείς να πας σινεμά", "Μην πειράζεις τα πράγματα μου", όλες αυτές οι φράσεις μπορούν να ειπωθούν με τελείως διαφορετικό τρόπο δίνοντας το ίδιο νόημα. Για παράδειγμα, "Μαζεύουμε τα παιχνίδια απ΄το σαλόνι" ή "Μπορείς να πας σινεμά, όταν τελειώσεις με τα μαθήματά σου".
