REAL LIFE FAMILY MATTERS

Παιδοφιλία: Πώς προστατεύουμε τα παιδιά μας;


19 Νοεμβρίου 2014

ferafe.png

Είναι ένας από τους μεγαλύτερους φόβους των γονιών και δικαιολογημένα. Η παιδοφιλία- δηλαδή η λήψη σεξουαλικής ευχαρίστησης ενός ενήλικα από ένα παιδί- είναι δυστυχώς γύρω μας και είναι κρυφή. Η σεξουαλική εκμετάλλευση των παιδιών δεν εμπλέκει πάντα σωματική επαφή αλλά και αυτό είναι πολύ επιζήμιο για την ψυχολογία του παιδιού.

Έχουν ακουστεί πολλά για το προφίλ ενός παιδόφιλου, όμως αυτό δε μπορεί να σκιαγραφηθεί ποτέ ακριβώς. Από τις στατιστικές προκύπτουν, βέβαια, κάποια επαναλαμβανόμενα στοιχεία.

  1. Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδόφιλων ατόμων είναι άνδρες.
  2. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο παιδόφιλος είναι γνωστός της οικογενείας και του παιδιού.
  3. Η κοινωνική τάξη δεν παίζει κανένα ρόλο στην εμφάνιση αυτής της διαταραχής.
  4. Αρκετοί παιδόφιλοι αποζητούν εργασία ή προσφέρουν εθελοντικές υπηρεσίες σε μέρη όπου μπορούν να έχουν συχνή πρόσβαση σε παιδιά

Η παιδοφιλία ονομάζεται από πολλούς το «κρυφό έγκλημα» και αυτό έχει το νόημά του. Λόγω του ελλιπούς γνωστικού και αναπτυξιακού επιπέδου, που εκ των πραγμάτων έχει ένα παιδί, δε μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του, αρχικά γιατί δε γνωρίζει τι σημαίνει σεξουαλική ευχαρίστηση και σεξουαλικές πράξεις. Επιπλέον, τα άτομα που διαπράττουν τέτοια εγκλήματα εκμεταλλεύονται 3 στοιχεία: το σεβασμό του παιδιού στο κύρος των μεγάλων, την εμπιστοσύνη του στους ενήλικες και το φόβο του να αντισταθεί ή να μιλήσει για το επεισόδιο.

Επιπλέον, στην εποχή μας, έχει προστεθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η αλίευση ανηλίκων και η σεξουαλική εκμετάλλευσή τους είτε άμεσα, είτε έμμεσα (εκβιασμός για φωτογραφίες κ.τ.λ.), μέσω του διαδικτύου.

Πως, λοιπόν, προστατεύουμε τα παιδιά; Η απάντηση είναι γνώση και επικοινωνία.

  1. Από νωρίς, μαθαίνουμε στο παιδί πως έχει δικαίωμα να το αγγίζει, μόνο όποιος το ίδιο θέλει. Φράσεις όπως «φίλα το θείο», «αγκάλιασε την κυρία» κ.α. δημιουργούν σύγχυση στο παιδί, καθώς του επιβάλλουν μια αναγκαστική επαφή που πιθανότατα δε θέλει.
  1. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν ότι για να σεβόμαστε κάποιον, πρέπει να συμπεριφέρεται με τρόπο που δικαιολογεί αυτό το σεβασμό. Το παιδί πρέπει να σέβεται τον ενήλικα αλλά έχει το δικαίωμα να απαιτεί τον ίδιο σεβασμό. Γι αυτό οι γονείς πρέπει να βοηθούν τα παιδιά στη δημιουργία κλίματος ελεύθερης έκφρασης από μέρος του παιδιού, ενθαρρύνοντας το να μιλά για τις εμπειρίες του, για τους φίλους του και τους ενήλικες με τους οποίους έρχεται σε επαφή. Φράσεις όπως «οι μεγάλοι έχουν πάντα δίκιο», «πρέπει να ακούς πάντα τους μεγαλύτερους από εσένα», επίσης μπερδεύουν τα παιδιά.
  1. Ενημέρωση του παιδιού, χωρίς να το τρομοκρατούμε για το τι πρέπει να προσέχει. Δεν μιλάμε σε αγνώστους, δεν παίρνουμε δώρα, φεύγουμε μόνο με τα καθορισμένα άτομα κ.ο.κ.
  1. Ενθαρρύνουμε με τη συνεχή συμπεριφορά μας το παιδί για οτιδήποτε το κάνει να αισθάνεται άσχημα. Πολλές φορές τα παιδιά που έχουν δεχτεί ασέλγεια, ακόμα κι αν δεν ξέρουν τι τους συνέβη, βιώνουν αισθήματα ντροπής και παραβίασης.
  1. Από τη στιγμή που αφήνουμε το παιδί να ασχολείται με την τεχνολογία, ειδικά στις μικρές ηλικίες, είναι απαραίτητος ο συνεχής διακριτικός έλεγχός μας.

Σημάδια που μας θορυβούν στο παιδί.

Πριν αναφερθούμε σε κάποια σημάδια θα πρέπει να καταστεί σαφές πως η παρουσία τους μπορεί να υποδεικνύει ύπαρξη πολλών πραγμάτων, όπως κάποια φοβία, άγχος κ.α.

  1. Αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού, με ροπή προς τη μελαγχολία και την εσωστρέφεια.
  2. Ξαφνική ενασχόληση με τα γεννητικά του όργανα και με θέματα γύρω από το σεξ.
  3. Αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες, προβλήματα στον ύπνο, εφιάλτες, σωματικά συμπτώματα χωρίς άλλη εξήγηση.

Η καλύτερη προστασία είναι η πρόληψη και η συνεχής παρακολούθηση της καθημερινότητας του παιδιού, ώστε να αντιληφθούμε ότι προκύψει και να το αντιμετωπίσουμε.

Τέλος, να τονίσουμε πως αν προκύψει θέμα ασέλγειας ή χειρότερο, δε σιωπούμε. Απευθυνόμαστε κατευθείαν στους ειδικούς, ώστε να αντιμετωπιστεί το θέμα σωστά και να βοηθηθεί τόσο το παιδί, όσο και οι γονείς.