Κάντε μια άτυπη δημοσκόπηση στους ενήλικους φίλους σας και ρωτήστε τους ποια χρόνια δεν θα θέλανε να επαναλάβουν. Και τότε θα ακούσετε απαντήσεις όπως, το «γυμνάσιο» ή «λύκειο». Τι μετατρέπει όμως, αυτά τα χρόνια σε μια εμπόλεμη ζώνη; Μα τι άλλο από την εφηβεία.
Πρώτον η περίοδος της εφηβείας δημιουργεί μια ανησυχία σχετικά με τις αλλαγές, που είναι σε εξέλιξη. Τα αγόρια αρχίζουν και έχουν μια πιο μπάσα φωνή και βγάζουν τρίχες, ενώ τα κορίτσια βιώνουν την πρώτη τους έμμηνο ρύση και μια εμφανή αλλαγή στο σώμα τους. Οι συγκρίσεις και οι ανασφάλειες μεταξύ των εφήβων είναι αναπόφευκτες, από τη στιγμή που δεν βιώνουν όλοι με τον ίδιο ρυθμό αυτή τη περίοδο. Μπορεί επίσης, να γίνουν ακόμα πιο έντονες στο τέλος του μαθήματος και της γυμναστικής. Επιπλέον, οι μεγάλες διακυμάνσεις της διάθεσης και των συναισθημάτων δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο τη ζωή τους, διότι ζούνε τα πάντα στα άκρα και νιώθουν ότι, όλος ο κόσμος είναι εναντίον τους. Για παράδειγμα μπορεί το προηγούμενο καλοκαίρι ένας έφηβος να έκανε τα αδύνατα δυνατά, να αποκτήσει μια κιθάρα και φέτος να τη τρώει η σκόνη!
Τις συναισθηματικές αντιδράσεις που βιώνουν οι έφηβοι, τις συναντάμε ακόμα και σε ένα σταθερό οικογενειακό περιβάλλον και μπορούν να προκαλέσουν μέχρι και σωματικές αντιδράσεις, όπως πονοκεφάλους, πόνους στην κοιλιά και κόπωση. Εκτός όμως από τη κυκλοθυμία, οι έφηβοι έχουν ανάγκη για αποδοχή από τους συνομήλικους τους. Βρίσκονται σε έναν διαρκή αγώνα, ώστε να ανήκουν σε μια ομάδα και να μην νιώθουν κατώτεροι από τους φίλους τους.
Η εφηβεία είναι το τελευταίο αναπτυξιακό στάδιο, μια μεταβατική περίοδος από τον κόσμο της παιδικής ανεμελιάς στην ενήλικη ζωή. Οι έφηβοι βιώνουν όλα τα συναισθήματα τους στον υπέρτατο βαθμό, γι αυτό και οι γονείς θα πρέπει να είναι ενήμεροι για όλες τις αλλαγές που θα έρθουν και να προετοιμάσουν τα παιδιά τους για αυτές.
