Μια πρόταση για το καλοκαίρι.
Ένα βιβλίο που μπορεί να σας χαλαρώσει και να σας συγκινήσει. Πρόκειται για το βιβλίο «Νότια των συνόρων, δυτικά του ήλιου» του Χαρούκι Μουρακάμι. Η ιστορία του έχει ως εξής: «Η Σιμαμότο, ο μεγάλος παιδικός έρωτας του Χατζίμε, εμφανίζεται ξανά μετά από είκοσι χρόνια, μυστηριώδης και πιο όμορφη από ποτέ. Και καθώς ζωντανεύει το παρελθόν, ο Χατζίμε, ευτυχισμένος οικογενειάρχης και επιτυχημένος ιδιοκτήτης ενός τζαζ κλαμπ, είναι έτοιμος να τινάξει το παρόν του στον αέρα».
Μιλώντας για την γοητεία και την έλξη του άλλου φύλου, γράφει στο βιβλίο του:
«…Πάντοτε με γοήτευε όχι η ποσοτικά μετρίσιμη, εξωτερική ομορφιά, αλλά κάτι βαθιά κρυμμένο, κάτι απόλυτο. Όπως μερικοί άνθρωποι έχουν ένα κρυφό πάθος με τις θύελλες, τους σεισμούς ή τις διακοπές ρεύματος, έτσι κι εμένα μου άρεσε αυτό το απροσδιόριστο κάτι που εξέπεμπαν πάνω μου ορισμένα άτομα του άλλου φύλου. Θα μπορούσαμε πιο σωστά να τ’ ονομάσουμε μαγνητισμό. Είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι μια δύναμη που τυλίγει τους ανθρώπους στα δίχτυα της.
Η πιο κοντινή παρομοίωση θα μπορούσε να είναι η δύναμη των αρωμάτων. Ακόμα, κι ο μεγαλύτερος αρωματοποιός δεν μπορεί να εξηγήσει πώς δημιουργείται ένα άρωμα που μαγνητίζει τους ανθρώπους. Η επιστήμη σίγουρα δεν μπορεί να εξηγήσει πώς δημιουργείται ένα άρωμα που μαγνητίζει τους ανθρώπους. Η επιστήμη σίγουρα δεν μπορεί να το εξηγήσει. Κι όμως, παραμένει γεγονός πως ένας ορισμένος συνδυασμός αρωμάτων μπορεί να ξελογιάσει το άλλο φύλο σαν τη μυρωδιά ενός ζώου που βρίσκεται σε οίστρο. Ένα άρωμα μπορεί να τραβήξει πενήντα στους εκατό ανθρώπους. Κι ένα άλλο θα τραβήξει τους άλλους πενήντα. Υπάρχουν όμως και μυρωδιές που μονάχα ένας –δυο άνθρωποι θα τις βρουν άκρως ερεθιστικές. Κι εγώ έχω την ικανότητα να οσμίζομαι αυτές τις σπάνιες μυρωδιές από μακριά. Όταν μου ΄ρχονται, θέλω να πάω στην κοπέλα που ακτινοβολεί αυτή την αύρα και να της πω: Κοίτα, πιάνω στον αέρα. Κανένας άλλος δεν νιώθει, αλλά εγώ μπορώ…»
