Του Φρίντριχ Σίλερ.
Είναι η δεύτερη σκηνοθετική προσπάθεια των Ακύλλα Καραζήση και Νίκου Χατζόπουλου, μετά την πρώτη τους επιτυχία, να συν-σκηνοθετήσουν και να συμπρωταγωνιστήσουν στο έργο «Όταν έκλαψε ο Νίτσε».
Η προσπάθειά τους αυτή είναι μια πρόκληση καθώς καλούνται να δώσουν μια πιο σύγχρονη οπτική στην σκηνοθεσία ενός έργου μνημείου. Κι από τι φαίνεται τα κατάφεραν εξαιρετικά. Η παράσταση κρατάει δυόμισι ώρες χωρίς διάλειμμα με το ενδιαφέρον να παραμένει αμείωτο. Οι εναλλαγές των συναισθημάτων είναι τόσο καλά συγχρονισμένες που την στιγμή που είσαι έτοιμος να βάλεις τα κλάματα εκεί γελάς.
Η μετάφραση του έργου είναι εξαιρετική. Ωστόσο, η πλοκή του παραμένει διαχρονική. Μια «αστική τραγωδία» ηλικίας 240 ετών, που αγγίζει τις ψυχές μας στο τώρα. Ένας αριστοκράτης αγαπά μια πληβεία. Η Λουϊζα Μίλλερ, κόρη ενός φτωχού, καλοκάγαθου μουσικοδιδασκάλου και ο Φερδινάνδος, γιος του Φόν Βάλτερ, προέδρου της πόλης, αγαπιούνται παράφορα. Οι δυο νέοι πιστεύουν πως η διαφορά της κοινωνικής τους προέλευσης είναι δυνατό να απαλυνθεί και να εξαφανιστεί με όπλο την αγάπη τους. Όμως, ο πατέρας του Φερδινάνδου, με τη βοήθεια του γραμματικού του Βούρμ, θα μηχανευτούν κάθε είδους ραδιουργία και απάνθρωπη μέθοδο, για να διαβρώσουν τον έρωτα των δύο νέων. Ο Φερδινάνδος, διαποτισμένος από την ιδεολογία του ρομαντισμού της εποχής του, δεν θα υποκύψει στα σχέδια του πατέρα του και σε μια απεγνωσμένη πράξη ηρωικού πεσιμισμού, θα συμπαρασύρει μαζί του στο θάνατο με την αυτοκτονία και τη Λουίζα.
Ο έρωτας βγαίνει νικητής, παρόλο που δεν έχει αίσιο τέλος το έργο. Αυτό που μένει όμως, είναι πώς σε όποια εποχή και αν βρισκόμαστε, σε όποιο μέρος του κόσμου, σε όποια τάξη και αν ανήκει κανείς, η δυναμική του έρωτα είναι ίδια. Ειδικά, όταν πρόκειται για τον πρώτο, αγνό έρωτα.
Όλοι οι ηθοποιοί ήταν εξαιρετικοί. Ενώ τα λόγια και οι κινήσεις τους, μπορεί να χαρακτηρίζονταν από μια δόση υπερβολής, ωστόσο με ένα περίεργο τρόπο όλη αυτή η ένταση ισορροπούσε στη σκηνή. Μερικές φορές μάλιστα, πιάνεις τον εαυτό σου να παρακολουθείς το έργο χωρίς να ακούς τα λόγια τους. Οι κινήσεις τους ήταν τόσο δυνατές που μιλούσαν με το σώμα τους.
Αξίζουν συγχαρητήρια σ' όλους!
Κάντε likeστη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
