Πώς τα σημεία στίξης που χρησιμοποιείτε αποκαλύπτουν βασικά στοιχεία του χαρακτήρα σας

Έχετε γίνει σίγουρα, έστω μία φορά αποδέκτης ενός μηνύματος που καταλήγει με πολλές τελείες ή απλά αποσιωπητικά, ερωτηματικά και αμέτρητα θαυμαστικά.

Πολλοί μελετητές έχουν ανακαλύψει πως, πέρα από την λεκτική επικοινωνία και τη γλώσσα του σώματος, ο τρόπος και η συχνότητα με την οποία χρησιμοποιούμε τα σημεία στίξης φανερώνουν στοιχεία της προσωπικότητάς μας.
 
Πολλά μηνύματα χαρακτηρίζονται περισσότερο από τα σημεία στίξης τους, παρά το περιεχόμενό τους. "Τι ήθελε να πει, χρησιμοποιώντας αυτό το θαυμαστικό", "Γιατί έβαλε τόσα αποσιωπητικά μετά από αυτή την λέξη;", είναι συχνές απορίες συνομιλητών μίας γραπτής συζήτησης. Πέρα από τα μηνύματα που θέλει να περάσει κάθε προσεκτικά επιλεγμένο σημείο στίξης, γνωρίζατε ότι η προτίμησή κάποιου συγκεκριμένου σημείου από μέρους μας, μπορεί να “πει" πολλά για τον χαρακτήρα μας;
 
"Η τελεία ποτέ δεν θέλει να ξεκινήσει μία διαφωνία, αλλά μόνο να την τερματίσει. 
 
Το κόμμα τρελαίνεται να διακόπτει, κατά την διάρκεια του λόγου ενός ομιλητή.
Η παύλα παρεμβάλλεται, εισχωρώντας δικές της σκέψεις.
Το θαυμαστικό θα κάνει τον εαυτό του να ακουστεί, πάση θυσία, ανεξάρτητα από τις συνθήκες.
 
Το αγγλικό ερωτηματικό επιδιώκει να κάνει άβολες ερωτήσεις.
Το ελληνικό ερωτηματικό λατρεύει να φέρνει κοντά, ανθρώπους με παρόμοιες ιδέες.
Τα αποσιωπητικά συχνά, θέλουν να στρέψουν την συζήτηση προς άλλη κατεύθυνση, ανοίγοντας άλλο θέμα.
 
Η άνω και κάτω τελεία θέλει πάντα να καλωσορίζει νέες ιδέες.
Τα εισαγωγικά αντιγράφουν τα λόγια των άλλων.
 
Οι παρενθέσεις λατρεύουν να βγάζουν ένα θέμα έξω από μία συζήτηση”. 

Τα σημεία στίξης, που έχει αποδειχθεί πως επιλέγονται περισσότερο σε μία γραπτή συνομιλία, είναι η τελεία, το θαυμαστικό, τα αποσιωπητικά, το ερωτηματικό, ο αστερίσκος και η παύλα. Τα αποσιωπητικά μάλιστα φαίνεται πως έχουν διχάσει ως προς την ερμηνεία τους, καθώς τελευταία αντικαθίστανται συχνά, από δύο τελείες, ή και περισσότερες από τρεις. Η χρήση τους παραπέμπει πιο εύκολα σε κάποιου είδους υπονοούμενο.
 
Τα σημεία στίξης αποκαλύπτουν τον χαρακτήρα μας

Η τελεία σηματοδοτεί ως γνωστόν,το τέλος μιας πρότασης. Οι πολλές τελείες σε ένα κείμενο σκιαγραφούν ένα άτομο που εστιάζει στη λεπτομέρεια και είναι απόλυτο. Το άτομο αυτό έχει πολύ καλή μνήμη, καλή αντίληψη των πραγμάτων που συμβαίνουν γύρω του και ο τελικός στόχος φαίνεται να είναι η τελειότητα. Συχνά μειονεκτήματα, η έντονη επικριτική του διάθεση και η άρνηση να αποδεχτεί διαφορετικές απόψεις.

Το θαυμαστικό δηλώνει συναίσθημα ή την αποδοκιμασία και την αρνητική στάση εκείνου που γράφει το μήνυμα. Η πολλή χρήση του δείχνει ότι το άτομο έχει έναν δυναμικό χαρακτήρα ικανό να επηρεάσει την γνώμη των άλλων. Μπορεί ωστόσο να αντιδρά γρήγορα και αποφασιστικά, αλλά πολλές φορές, δεν είναι ιδιαίτερα προσεκτικό στις αντιδράσεις του. 
 
Τα αποσιωπητικά αποτελούν ένα σημείο στίξης που χρησιμοποιείται πολύ στην καθημερινότητα και συχνά, παρερμηνεύεται. Ο ρόλος τους είναι πολλαπλός. Εκφράζουν προβληματισμό, χρησιμοποιούνται για να αφήσουν κάποιο υπονοούμενο, αλλά λειτουργούν και ως παύση σε ένα στοιχείο του μηνύματος στο οποίο πρέπει να δοθεί έμφαση. Το άτομο που τα χρησιμοποιεί είναι τολμηρό, με πολλή φαντασία και επιλέγει να μην ολοκληρώνει σχεδόν ποτέ, τον σύνθετο τρόπο σκέψης του, εξάπτοντας παράλληλα και την φαντασία του συνομιλητή, σχετικά με το ποια θα μπορούσε να είναι η πιθανή συνέχεια του μηνύματος.
 
Αν συνηθίζουμε να κάνουμε πολλές ερωτήσεις, τότε μάλλον ανήκουμε στην κατηγορία των “σκεπτικιστών”. Αναλύουμε τα πάντα και αναρωτιόμαστε τι σημαίνουν μέχρι και τα πιο απλά πράγματα. Ο τρόπος που εκφράζουμε τις σκέψεις μας, ακολουθώντας αυτή την οδό, υποστηρίζεται ότι είναι συγκροτημένος, ενώ την ίδια στιγμή μας χαρακτηρίζουν η αναποφασιστικότητα και η αδυναμία λήψης αποφάσεων.
 
Ο αστερίσκος είναι ένα σημείο στίξης που κανονικά προσδίδει ιδιαίτερη προσοχή σε μία λέξη. Όταν ένα άτομο χρησιμοποιεί πολλούς αστερίσκους, μάλλον είναι πολύ συναισθηματικό και καταφέρνει να εκφράσει τα συναισθήματά του εύκολα. Διαθέτει έξυπνες ιδέες, ονειροπολεί συχνά, έχει έντονη διαίσθηση, αλλά κυριαρχείται από πολλές συναισθηματικές μεταπτώσεις. 
 
Εάν το αγαπημένο μας σημείο στίξης είναι η παύλα, που δίνει ροή στο νόημα και την σύνδεση των λέξεων, τότε μάλλον η πρώτη προτεραιότητα είναι η συνεχής σύνδεση με το περιβάλλον και τους γύρω μας. Από σχετικές μελέτες διαπιστώθηκε ότι νοιαζόμαστε για τους άλλους, ενώ προσπαθούμε να γεφυρώσουμε το χάσμα με ηρεμία και διάλογο. Πολλές φορές, όμως προκύπτει πως καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας και οι άλλοι μας εκμεταλλεύονται.
 
Ο έρωτας και τα σημεία στίξης
 
Μήπως τα σημεία στίξης και η υπερβολική τους χρήση σήμερα, οδηγεί σε παρανοήσεις σχετικά με το τι θέλουν να πουν οι γύρω μας;  Έχει διαπιστωθεί πως όταν "έχουμε πεταλούδες στο στομάχι", κοινώς όταν είμαστε ερωτευμένοι, ο γραπτός λόγος πλημμυρίζει από υπονοούμενα, θαυμασμό, έκπληξη και διάχυτες απορίες με σκοπό την επιβεβαίωση. Μία σχέση ξεκινά με θαυμαστικά και πολλά αποσιωπητικά, ενώ το τέλος προμηνύεται συχνά, από την κατάχρηση της τελείας ή της άνω τελείας. Η αποκωδικοποίηση όμως, ενός μηνύματος, που στηρίζεται στην ερμηνεία των σημείων στίξης παρερμηνεύεται στο μυαλό μας. 

 Εάν, ακόμη και λίγες λέξεις δεν συνοδεύονται από τέσσερα, ή και πέντε θαυμαστικά, τότε τα πράγματα υποτίθεται πως δεν είναι πολύ ενθαρρυντικά για τον ερωτευμένο που διαβάζει το μήνυμα. Εάν τα αποσιωπητικά χρησιμοποιούνται κατά κόρον, τότε δίνεται η εντύπωση πως όσα θέλουν να ειπωθούν, επισκιάζονται από αυτό το αόριστο σημείο στίξης. Με την τελεία γινόμαστε πολύ ψυχροί, χωρίς να δείχνουμε διάθεση για περαιτέρω συζήτηση.

Δείτε ακόμη: 3+1 μαθητές που έγιναν διάσημοι και διέψευσαν τα επικριτικά σχόλια των δασκάλων τους