REAL LIFE TRUE STORIES

Παρά τον καρκίνο στα 26, τις χημειοθεραπείες και τη μαστεκτομή, σήμερα η Jo θηλάζει το μωρό της


The Jennettes

4 Οκτωβρίου 2021

Παρά τον καρκίνο στα 26, τις χημειοθεραπείες και τη μαστεκτομή, σήμερα η Jo θηλάζει το μωρό της

O καρκίνος του μαστού δεν κάνει εξαιρέσεις. Μας αφορά όλους και όσο γρηγορότερα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο μεγαλύτερο καλό θα κάνουμε στην υγεία μας. 

Η Jo το έμαθε αυτό με το δύσκολο τρόπο και αποφάσισε να μοιραστεί την ιστορία της μέσω social media. Στόχος της, είναι να δείξει πως υπάρχει ζωή μετά τη θεραπεία, ενώ ποτέ δεν είναι αργά να ακολουθήσεις τα όνειρά σου. Και ποτέ δεν είναι νωρίς να ψηλαφίσεις το στήθος σου.

«Όταν διαγνώστηκα με καρκίνο του μαστού στα 26 μου, γνωρίζαμε ότι το να αποκτήσουμε ένα υγιές μωρό ίσως ήταν απίθανο, αλλά δεν πάψαμε ποτέ να ελπίζουμε. Μετά από χρόνια χημειοθεραπείας, ραδιοθεραπείας και ορμονοθεραπείας, το σώμα μου σίγουρα δεν τα παράτησε γιατί μόλις έναν μήνα μετά τον πρώτο κύκλο, ήμουν έγκυος. Αυτό που νιώσαμε όταν είδαμε την καρδιά του γιου μας να χτυπά στον υπέρηχο των 6 εβδομάδων, είναι απερίγραπτο. Όλα μας τα όνειρα έγιναν πραγματικότητα, όμως ξέραμε καλά ότι οι επόμενοι 9 μήνες δε θα ήταν εύκολοι. Κρεμόμουν διαρκώς από μία κλωστή και αναρωτιόμουν αν το σώμα μου θα μπορούσε να γίνει σπίτι ενός υγιούς μωρού. Ένιωσα απίστευτα περήφανη για τον εαυτό και το σώμα μου την πρώτη φορά που κράτησα τον γιο μου στα χέρια μου.

Λόγω της μαστεκτομής, μόνο ο ένας μου μαστός μπορούσε να παράγει γάλα, και για αυτό είναι υπερδιπλάσιος του άλλου. Στην αρχή, ένιωθα άσχημα γιατί είναι εμφανές. Όμως, κοιτώντας το γιο μου να θηλάζει, θυμάμαι πόσο υπέροχο είναι το σώμα μου. Το στήθος που “λειτουργεί” παράγει αρκετό γάλα για να θηλάζω τον Javi από την ημέρα που γεννήθηκε, κι αυτό νομίζω είναι απίστευτο. Για εμένα, δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο, από το να θηλάζω τον γιο μου, γνωρίζοντας ότι δεν τα παράτησα κι ελπίζοντας ότι μία μέρα θα τον κρατούσα στην αγκαλιά μου.

Το ταξίδι του θηλασμού δεν ήταν εύκολο και δυσκολευτήκαμε κι οι δυο, αλλά για εμένα αυτό δείχνει ότι με λίγη αποφασιστικότητα και υπομονή, όλα είναι δυνατά».

jenny.gr