"Έπρεπε να διαλέξω ζωή, άφησα το CNN και τη Νέα Υόρκη για να επιστρέψω στην Ελλάδα".
Πώς θα φαινόταν αν κάποιος επέλεγε να αφήσει πίσω μια καριέρα στο CNN, τη ζωή στη Νέα Υόρκη για να επιστρέψει στην Ελλάδα της κρίσης; Τρελό; Για τη δημοσιογράφο δεν είναι και τόσο…
Από τον Γιώργο Πράτανο.
Αποστασιοποιημένη και αυστηρή, χωρίς… ναζιάρικους χαριεντισμούς στο φακό και ίχνος γυναικείας φιλαρέσκειας, σχεδόν αποστειρωμένη. Αυτή είναι η εικόνα που επικοινωνεί μέσα από την εκπομπή της «Στην Πράξη», η Σύλβια Κλιμάκη. Ο προβληματισμός για το τι μπορεί να βγει από αυτή τη συνέντευξη, πήγε περίπατο από τα πρώτα 30 δευτερόλεπτα.
Το «αποστασιοποιημένη» είχε μετατραπεί σε μια γυναίκα που μιλούσε με πάθος για αυτά που αγαπάει, το «αυστηρή» είχε δώσει τη θέση του στο «ρομαντική», το «αποστειρωμένη» μεταλλάχθηκε σε «επικοινωνιακή».
Ο ρυθμός ομιλίας της είναι έντονος, με αυξομειώσεις στην ένταση, με πολλά χαμόγελα, αλλά και με παύσεις, αλλά κυρίως με μια σιγουριά πως ξέρει τι θέλει, που πάει… Ο τίτλος της εκπομπής της, Στην Πράξη, δεν θα μπορούσε να απαντάει περισσότερο στην προσωπικότητα της παρουσιάστριας.
Από το CNN και τον Ρίτσαρντ Κουέστ, βρεθήκατε στην Ελλάδα και τον ΣΚΑΪ. Φαντάζομαι πως δεν θα ήταν και λίγοι εκείνοι που όταν κοιτάζουν το βιογραφικό σας μπορεί και να χαρακτήρισαν «τρέλα» την απόφασή σας, όπως και εγώ. Γιατί επιστρέψατε στην Ελλάδα;
Μου αρέσει η ζωή στην Ελλάδα. Καταλαβαίνω πως ακούγεται κάπως αυτό, να εργάζεσαι σε ένα από τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα του κόσμου και να ζεις στη Νέα Υόρκη, όμως κάποια στιγμή έπρεπε να διαλέξω και επέλεξα την Ελλάδα. Δεν μου άρεσε και πάρα πολύ η ζωή στη Νέα Υόρκη. Αν είσαι καλός επαγγελματίας μπορείς να κάνεις καριέρα παντού.
Στην τηλεοπτική showbiz δεν σας βλέπουμε να «συμμετάσχετε». Δεν παίζετε αυτό το παιχνίδι που παίζουν κάποιοι από τους εγχώριους παρουσιαστές, τροφοδοτώντας με φωτογραφίες τα media. Γιατί το κάνετε αυτό;
Δεν το «παίζω» alternative, εναλλακτική και βρίσκομαι σε ένα κανάλι όπως ο ΣΚΑΪ, που έχει συγκεκριμένο προφίλ, δεν βγαίνω στα περιοδικά. Δεν το έχω στο νου μου καθόλου και δεν έχει προκύψει. Είμαι πάρα πολύ νέα στο χώρο για να ενδιαφέρει έναν άνθρωπο να διαβάσει στα περιοδικά τι γίνεται στην προσωπική μου ζωή. Ο τρόπος που ζω τα τελευταία δύο χρόνια, που είναι στον αέρα και η εκπομπή, δεν έχει αλλάξει. Δεν κάνω διαφορετικά πράγματα από αυτά που έκανα πριν την ενασχόλησή μου με την τηλεόραση. Είμαι κοινωνική, μου αρέσει που στο δρόμο με σταματάει κόσμος για να με χαιρετίσει.
Η εκπομπή σας πηγαίνει καλά και αργά ή γρήγορα θα κληθείτε να το παίξετε αυτό το “παιχνίδι”. Κάποιοι παρουσιαστές θεωρούν πως γίνεται στο πλαίσιο της σχέσης που αναπτύσσει ένας παρουσιαστής με το κοινό του. Εσείς θα το θέλατε ή σας ενδιαφέρει να μείνετε στην επικοινωνία μέσω της εκπομπής;
Θα μου άρεσε η επαφή με το κοινό να γίνεται μέσα από την εκπομπή. Αυτό, βέβαια, απαιτεί χρόνο. Θα ήθελα να με μάθει ο κόσμος βήμα – βήμα, μέσα από τη δουλειά μου, από κάποιο ρεπορτάζ. Κάνω τηλεόραση γιατί θέλω να επικοινωνήσω με τον κόσμο.
Τι κομμάτια θα δει κάποιος να υπάρχουν στη ντουλάπα σου, ανοίγοντάς την;
Άπειρα μαγιό, αφού έχω τρέλα με τη θάλασσα. Δεν είμαι πολύ φαν του τζιν. Έχω πολλά φορέματα, λευκά, μαύρα, αέρινα... Είμαι λίγο περίεργη με τα χρώματα, δεν τα μπορώ. Δεν ξέρω γιατί! Βάφω κόκκινα μόνο τα νύχια μου. Μου αρέσει να νιώθω ωραία, άνετα και απλά. Έχω την εντύπωση πως η γυναικεία μου φύση συμβαδίζει γενικότερα με το πώς είμαι και λειτουργώ σαν άνθρωπος. Σκέψου πως δεν βάφομαι, στο σταθμό με «κυνηγάνε» οι μακιγιέρ για να μου βάλουν λίγο κραγιόν.
Φοράς 12ποντες γόβες;
Ναι, αμέ.
Στην εκπομπή σου δεν ακολουθείς και τόσο την πεπατημένη άλλων παρουσιαστριών της Ελληνικής τηλεόρασης. Εσύ δεν παίζεις και πολύ με το φακό. Αυτό γίνεται συνειδητά; Θέλεις να περάσεις το δικό σου στιλ παρουσίασης; Είσαι λίγο αποστασιοποιημένη.
Ναι, είναι και το concept της εκπομπής τέτοιο, που εστιάζει στον άνθρωπο και στην ιστορία του. Είμαι δημοσιογράφος έχω απέναντί μου τον πρωταγωνιστή και ρωτάω, δεν χρειάζεται να ξέρω… Είμαι εκεί για να καθοδηγώ, ο ρόλος μου είναι υποστηρικτικός. Υπάρχουν και στιγμές που θα χαμογελάσω. Αλλά ό, τι κάνω, είναι αυθόρμητο, όχι επιτηδευμένο. Και ναι, μου αρέσει να έχω έναν κάπως πιο αποστασιοποιημένο ρόλο.
Ποια παρουσιάστρια σου αρέσει;
Θα πιάσω τα δύο άκρα, υπό την έννοια πως η μία είναι δημοσιογράφος και η άλλη αποκλειστικά παρουσιάστρια. Θεωρώ καλύτερη στον τομέα της ενημέρωσης την Έλλη Στάη. Κάνει εξαιρετικές συνεντεύξεις. Σίγουρα είναι πολλή καλή και σαν ανκοργούμαν, αλλά όταν τη βλέπεις στις live συνεντεύξεις, όσο διαβασμένος και να είναι κανείς στις συνεντεύξεις που καλείται να κάνει, θα πρέπει να το έχει μέσα του. Όχι πως δεν υπάρχουν άλλες πολύ καλές παρουσιάστριες στον ενημερωτικό τομέα, αλλά πρώτη είναι η Έλλη Στάη.
Αν πάμε στο σύνολο των εκπομπών της ελληνικής τηλεόρασης, δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω την Ελένη Μενεγάκη. Όλο αυτό το προϊόν που έχει στήσει γύρω από το όνομά της. Σε αυτό που έχει επιλέξει να κάνει, είναι η καλύτερη και το αποδεικνύει η διάρκειά της. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό. Η διάρκεια. Επίσης, δείχνει πως δεν το βαριέται.
Έχεις προσπαθήσει να «πνίξεις» την εξωτερική σου εμφάνιση για να αποδείξεις πως είσαι καλή επαγγελματίας;
Όχι, δεν το έχω κάνει ποτέ. Αυτά τα φεμινιστικά δεν τα μπορώ. Πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι προσπαθούμε να δείχνουμε όσο καλύτεροι γίνεται στην εμφάνισή μας. Να έχουμε την -όσο το δυνατόν- καλύτερη συμπεριφορά και να χρησιμοποιούμε το μυαλό μας και τις δυνατότητές μας όσο καλύτερα μπορούμε. Αν έρθει ένας άνθρωπος και μου πει πως του αρέσει η δουλειά μου επειδή με θεωρεί έξυπνη ή έρθει ένας άλλο και μου πει πως του αρέσει επειδή «γράφω» στο γυαλί είναι καλοδεχούμενα και τα δύο. Δεν έχω τέτοια θέματα, ίσως γιατί σαν άνθρωπος και σαν επαγγελματίας δεν ένιωσα ποτέ να με υποβιβάζουν ή να μην με παίρνουν στα σοβαρά επειδή είμαι γυναίκα.
Πιστεύεις πως μια γυναίκα για να κάνει καριέρα, πρέπει να γίνει «killer»;
(Γέλια) Όχι βέβαια. Πρέπει να είναι επαγγελματίας, αυτό φτάνει. Να είναι σοβαρή, όχι σοβαροφανής. Και φυσικά να μην μπαίνει σε χαζό ανταγωνισμό. Σοβαροφανής δεν θέλω να είμαι. Επίσης, δεν έχω κανένα πρόβλημα και λάθη να κάνω και να τα αναγνωρίσω. Δουλεύω πολλές ώρες, προσπαθώ παρά πολύ για το καλύτερο αποτέλεσμα, όπως όλος ο κόσμος στη χώρα μας. Αν είσαι «killer» χάνεις το παιχνίδι. Αυτό πιστεύω.
Πώς συμβαίνει αυτό; Με ποιο τρόπο;
Χάνονται οι ευαισθησίες μου. Χάνεται το αρχικό κίνητρο. Έτσι, κάποια στιγμή, θα σταματήσω να αγαπάω και αυτό που κάνω. Άρα δεν θα είμαι εγώ, ο εαυτός μου… Βέβαια, σε ό, τι έχει να κάνει με πράγματα που αφορούν τον επαγγελματισμό μου, ναι, μπορεί να γίνω και αυστηρή. Και απόλυτη. Είμαι συγκεκριμένη. Αν για παράδειγμα έχουμε πει πως κάτι πρέπει να γίνει έτσι, δεν θα δεχθώ κάτι διαφορετικό, κάτι λιγότερο. Αυτή είναι η διαφορά του να είναι κάποιος σοβαροφανής, από το να είναι επαγγελματίας.
Υπάρχει και ο ανταγωνισμός μεταξύ των γυναικών, που δεν έχει να κάνει μόνο με το θέμα της καριέρας. Ούτε αυτό το έχεις συναντήσει;
Έκανα κολύμβηση για χρόνια, μετά πόλο στην Εθνική ομάδα και στη Βουλιαγμένη. Ήμουν σε ένα περιβάλλον μόνο με γυναίκες, μεγαλύτερές μου. Εκεί κατάλαβα τι σημαίνει ανταγωνισμός μεταξύ γυναικών. Ήταν λίγο δύσκολο αυτό. Το Χάρβαρντ δεν θα έλεγα πως ήταν ανταγωνιστικό, αλλά στο CNN, επειδή υπάρχουν πάρα πολλές γυναίκες, ναι είχε μεγάλο ανταγωνισμό. Επειδή από μικρή πληγώθηκα πολύ, έμαθα να το διαχειρίζομαι και πλέον δεν με «αγγίζει». Όταν βλέπω καταστάσεις να ξεφεύγουν, απλά φεύγω τρέχοντας. Έχω κάποιες φοβερές φίλες, έχω εξαιρετικές συνεργάτιδες στην εκπομπή. Στο ΣΚΑΪ υπάρχουν κοπέλες που βγαίνουν στο γυαλί, αλλά δεν έχω νιώσει κανέναν ανταγωνισμό.
Ποια είναι η συνέντευξη για την οποία καμαρώνεις;
Μία που με έχει πονέσει πολύ, αυτή του Λάζαρου Ευφραίμογλου, που «έφυγε» από τη ζωή πριν από ένα μήνα περίπου. Τη συνέντευξη την είχαμε κάνει περίπου πριν από δύο μήνες. Ήταν ένας επιχειρηματίας, που έκανε μια πολλή μεγάλη περιουσία και δώρισε το 99% για να φτιάξει το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ήθελε το Ίδρυμα να είναι «μη κυβερνητικό» και να μην εξαρτάται από κανέναν, επένδυσε ένα μεγάλο ποσό σε ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου και λόγω του «κουρέματος» (haircut) έχασε ένα μεγάλο ποσό. Είχαμε κάνει λοιπόν τη συνέντευξη, για να καλέσουμε και τον κόσμο να υποστηρίξει το Ίδρυμα και να πηγαίνει στις εκδηλώσεις του και ο άνθρωπος αυτός «έφυγε» λίγες ημέρες μετά. Στεναχωρήθηκα γιατί ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος… Δεν θέλησε, καν, να μπει το όνομά του στο όνομα του Ιδρύματος και έφυγε με το παράπονο. Ήταν ένας άνθρωπος παράδειγμα για όλους μας, που διδάσκει την έννοια της προσφοράς.