Η Bertha von Suttner που έφυγε από τη ζωή το 1914, ήταν Αυστριακή λογοτέχνης, ειρηνίστρια, η πρώτη γυναίκα ακτιβίστρια για την ειρήνη και η πρώτη γυναίκα στην οποία απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης το 1905.
Όπως ήταν φυσικό όταν ήταν μικρή δεν της περνούσε καν από το μυαλό ότι θα γινόταν ακτιβίστρια για την ειρήνη, ούτε ότι θα της δίνανε το Νόμπελ Ειρήνης. Μάλιστα το αξιοπερίεργο είναι πως το μόνο που την ενδιέφερε ήταν να παντρευτεί αριστοκράτη. Επίσης πολλοί τη χαρακτήριζαν ως ελαφρόμυαλη, γιατί ενώ ήταν κόμισσα και αρκετά μορφωμένη, δεν την ενδιέφερε να αξιοποιήσει τις γνώσεις της.
"Out of the species 'human', a higher variety began to differentiate itself slowly" ~ Das Maschinenalter (1891) pic.twitter.com/wt8XQ84roo
— Bertha von Suttner (@BerthaVnSuttner) 2 Ιανουαρίου 2016
Στα 30 της ανέλαβε να κάνει τη γκουβερνάντα στο σπίτι ενός βιομηχάνου και εκεί ερωτεύτηκε το γιο της οικογένειας. Όμως ούτε λόγος για γάμο, αφού εκείνος ήταν αριστοκράτης και εκείνη γκουβερνάντα. Δυο χρόνια αργότερα ξεκίνησε να εργάζεται ως γραμματέας ενός Σουηδού επιχειρηματία, ενώ παντρεύτηκε κρυφά τον κατά επτά χρόνια μικρότερό της γιο της οικογένειας που είχε δουλέψει ως γκουβερνάντα. Ο γάμος έγινε μυστικά, λόγω της διαφορετικής κοινωνικής τάξης.
Το ζευγάρι δεν είχε χρήματα και για να βγάλουν τα προς το ζην άρχισαν να γράφουν άρθρα σε περιοδικά. Τότε ήταν που η Bertha άρχισε να συνειδητοποιεί πως η πρόοδος της κοινωνίας μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της ειρήνης. Το 1889 έγραψε το αντιπολεμικό μυθιστόρημα «Κάτω τα όπλα», το οποίο μεταφράστηκε σχεδόν δε όλες τις γλώσσες της Ευρώπης και σηματοδότησε τη γέννηση του Διεθνούς Κινήματος Ειρήνης.
Το 1905 η Bertha έγινε η πρώτη γυναίκα στην οποία απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης, για την αντιπολεμική της δράση. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος όμως ξέσπασε μία εβδομάδα μετά τον θάνατό της…...
Πέθανε στη Βιέννη στις 21 Ιουνίου 1914. Η μορφή της εικονίζεται τιμητικά στο αυστριακό κέρμα των 2 ευρώ.
«Μία από τις αιώνιες αλήθειες είναι ότι η ευτυχία του ανθρώπου δημιουργείται και μεγαλώνει στην ειρήνη, και ένα από τα αιώνια δικαιώματα είναι το δικαίωμα του ατόμου να αγαπά». Bertha von Suttner