Theresa Kachindamoto: Η «Terminator των παιδικών γάμων» που σώζει χιλιάδες κορίτσια στο Μαλάουι
Στεφανία Παπαδημητρίου
30 Ιουνίου 2021
Το ψευδώνυμό της είναι «Terminator των παιδικών γάμων». Στην πραγματικότητα, ονομάζεται Theresa Kachindamoto και είναι η ηγέτιδα μίας φυλής ιθαγενών στο Μαλάουι που προσπαθεί να σώσει όσα περισσότερα κορίτσια μπορεί.
Οι μικρές κυρίες του Μαλάουι αντιμετωπίζουν μία δύσκολη πραγματικότητα. Είναι πολύ πιθανό να παντρευτούν πριν προλάβουν να ενηλικιωθούν – φυσικά, σταματούν το σχολείο λόγω της εγκυμοσύνης που έρχεται σχεδόν αμέσως.
Στη χώρα με τα μεγαλύτερα ποσοστά παιδικών γάμων στον κόσμο, όμως, μία γυναίκα παλεύει για την αλλαγή. Είναι η Theresa Kachindamoto, η κυβερνήτης της Dedza, η οποία αγωνίζεται για την ακύρωση της παράδοσης αυτής, ενώ βοηθά τα κορίτσια να χωρίσουν. Μέχρι στιγμής, έχει ακυρώσει περισσότερους από χίλιους γάμους – εκεί οφείλεται και το ψευδώνυμο που «φορά» περήφανα.
Ως ηγέτιδα μίας εκ των 300 φυλών τους Μαλάουι, ρόλος της είναι να προστατεύει την πολιτιστική κληρονομιά και να τη διατηρεί – μπορεί, όμως, και να την αλλάζει.
«Όταν ήρθα εδώ είδα τόσα κορίτσια – περίπου 12, 13, 14 ετών – να έχουν δύο παιδιά», εκμυστηρεύτηκε το 2019, σε συνέντευξη που έδωσε στο Lifegate. «Γι’ αυτό θύμωσα, επειδή είναι πολύ μικρές για να έχουν μωρά. Και είπα όχι. Παραπάει. Πρέπει να κάνω κάτι. Αν ο ηγέτης ενός χωριού επιτρέψει σε ένα κοριτσάκι να παντρευτεί, τον διώχνω». Και μαζί με το τέλος των παιδικών γάμων, παλεύει για να γυρίσουν όλες τους πίσω στο σχολείο.
Ξεκίνησε την προσπάθεια προσπαθώντας να γνωρίσει τα κορίτσια που έπεσαν θύματα αυτής της παράδοσης, σε συνεργασία με την ομάδα Mother’s Group, στόχος της οποίας είναι να μην αφήσει καμία τη μόρφωσή της στην άκρη, προκειμένου να γίνει σύζυγος και μητέρα πριν τα 18. «Πηγαίνουμε πόρτα – πόρτα και τις ψάχνουμε», ανέφερε ένα μέλος.
Οι λόγοι πίσω από τον παιδικό γάμο είναι πολλοί – κατά κύριο λόγο, όμως, βασίζονται στη φτώχεια και την εμμονή με το παρελθόν. Πολλές οικογένειες αναγκάζουν τις κόρες τους να παντρευτούν επειδή τις αντιμετωπίζουν σαν βάρος – θέλουν, λοιπόν, ένα στόμα λιγότερο στο σπίτι. Και τη φροντίδα της αναλαμβάνει ο σύζυγός της που, σε αρκετές περιπτώσεις, είναι συνομήλικος και δεν έχει το δικαίωμα να πει «όχι» στη βούληση των δικών του γονιών.
«Δεν είχα τα βασικά από τους γονείς μου, οπότε αποφάσισα να βρω αγόρι και να μείνω έγκυος», έχει πει η 16χρονη Glory Mwale.
Η αποστολή της Theresa δεν είναι εύκολη κι έχει πολλούς απέναντί της. Σύμμαχός της, όμως, είναι ο UN Women, ο οποίος τη στηρίζει σε κάθε βήμα με καμπάνιες και δραστηριότητες, ενημερώνοντας πως ο παιδικός γάμος είναι «καταπάτηση των δικαιωμάτων» ενός κοριτσιού και βλαβερός για την υγεία, την παιδεία και την ακεραιότητα του χαρακτήρα του. Κρατά πίσω την εξέλιξή του, αυξάνει «τον κίνδυνο άσκησης βίας» σε βάρος του.
Μία ακόμη πρακτική που από το 2016 την απασχολεί και αγωνίζεται για το τέλος της, είναι η «μύηση στη σεξουαλική ζωή». Μπορεί, μάλιστα, να είναι πιο τραυματική από το βιασμό. Κορίτσια ηλικίας επτά ετών και άνω, φεύγουν από τα σπίτια τους με την ευχή των γονιών τους και πηγαίνουν σε σχολεία όπου μαθαίνουν πώς να ικανοποιούν το μελλοντικό τους σύζυγο.
Οι τελετές «μύησης» περιλαμβάνουν σεξουαλικούς χορούς και πράξεις που μπορεί να οδηγήσουν σε συνουσία με τον ίδιο το δάσκαλο – πρόκειται ξεκάθαρα για παιδική κακοποίηση.
Άλλες φορές, σύμφωνα με το Global Citizen, τα κορίτσια καλούνται να αποδείξουν στους γονείς τους τι «έμαθαν». Επιστρέφουν σπίτι, όπου εκείνοι έχουν προσλάβει «ανδρική παρέα» ώστε να αποκτήσει το κορίτσι την πρώτη του σεξουαλική εμπειρία και να εφαρμόσει όσα διδάχθηκε.
«Το να αλλάξουμε συνήθειες και συμπεριφορές παίρνει χρόνο, κυρίως όταν άνδρες και γονείς επωφελούνται από όλο αυτό», έχει πει η Theresa Kachindamoto. «Αυτήν τη στιγμή, γονείς παίρνουν τα κορίτσια από τα σχολεία τους για πάντα.»
πηγή φωτογραφίας: UN Women
Δείτε ακόμη:
Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits
Σε πολλές χώρες τα κορίτσια έχουν λιγότερα δικαιώματα στη μόρφωση από τα αγόρια, προκειμένου να μην έχουν τις ίδιες απαιτήσεις στο μέλλον.
Οι γυναίκες μπορεί να μην έχουν ελευθερία λόγου αν η γνώμη τους θεωρείται λιγότερο σημαντική από των αρσενικών.
Μία στις τρεις γυναίκες θα κακοποιηθεί κάποια στιγμή στη ζωή της, πιθανότατα από κάποιο συγγενικό πρόσωπο.
Παράλληλα με το να διατρέχουν κίνδυνο παρενόχλησης, οι γυναίκες συχνά ωθούνται να υποβάλλονται σε αισθητικές επεμβάσεις για να είναι αρεστές.
Σε πολλές χώρες και κοινωνίες, οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να έχουν τον έλεγχο του ίδιου τους του κορμιού.
Οι γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση στη μόρφωση και την εργασία. Περίπου 155 χώρες έχουν τουλάχιστον ένα νόμο που τους τα απαγορεύει.
Οι γυναίκες είναι πιθανό να κερδίζουν λιγότερα από έναν άντρα που κάνει ακριβώς το ίδιο επάγγελμα.
