Η συνάντησή μας με τη Γενική διευθύντρια του «Μake-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος)», κυρία Σάντρα Ζαφειρακοπούλου, έγινε στα κεντρικά γραφεία του Παγκόσμιου Φιλανθρωπικού Οργανισμού. Ανεβαίνοντας τις σκάλες, αισθάνθηκα τη μαγεία. Όταν πια έφτασα στον χώρο και τον παρατήρησα προσεκτικά, κατάλαβα ότι αυτό για το οποίο δουλεύουν όλοι μαζί- εθελοντές και εργαζόμενοι- δεν είναι μόνο η εκπλήρωση μιας παιδικής ευχής. Είναι κάτι πολύ παραπάνω, κάτι πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό και δεν περιγράφεται εύκολα με λόγια.
Ευχή μπορούν να κάνουν όλα τα παιδιά (3-18 ετών) που πάσχουν από κάποια σοβαρή κι απειλητική για τη ζωή τους ασθένεια. Ο Οργανισμός απευθύνεται σε παιδιά με ειδική παθολογία, επομένως για να προχωρήσει ο σχεδιασμός κάποιας ευχής, θα πρέπει ο γιατρός του Οργανισμού να πιστοποιήσει πως το συγκεκριμένο παιδί πληροί τα κριτήρια. Η λίστα με τις ασθένειες επικυρώνεται καθημερινά από το Make-A-Wish International.
Το παιδί ευχής μπορεί να ζητήσει ότι επιθυμεί βαθιά μέσα του, ό,τι είναι αυτό που θα του δώσει το χαμόγελο και τη δύναμη να συνεχίσει να παλεύει για τη ζωή του
Η ευχή ενός παιδιού και η εκπλήρωσή της είναι πολύ σημαντική για το ίδιο και την πορεία της υγείας του. Για παράδειγμα, η πρωτοβουλία της novibet για την «υιοθέτηση» 9 ευχών έχει καταφέρει να «ζωγραφίσει» το χαμόγελο και την ελπίδα στα χείλη ήδη 4 παιδιών και στόχος είναι μέχρι το τέλος του 2023 να έχουν πάρει τον δρόμο της εκπλήρωσης και οι υπόλοιπες 5 ευχές.
Η ευχή δεν είναι απλά μια ευχή
Το παιδί που νοσεί, πρέπει να έρθει αντιμέτωπο με μια νέα πραγματικότητα. «Ξαφνικά οι επιλογές του γύρω από αθλήματα ή πάρτι παύουν και αντικαθίστανται από ένα τεράστιο πρέπει: "Πρέπει να μη φας αυτό, πρέπει να σου κάνουμε παρακέντηση μυελού η οποία πονάει πολύ, πρέπει να μείνεις στο νοσοκομείο, δεν μπορείς να δεις τους φίλους σου, πρέπει να φοράς συνέχεια τη μάσκα σου"», περιγράφει η κυρία Ζαφειρακοπούλου.
Η ευχή που κάνει, δεν είναι απλά μια ευχή. Ούτε σημαίνει ότι κάνεις μια παράδοση και τελειώνει εκεί. «Είναι πολλά παραπάνω. Είναι μια αφορμή για μια μέρα χαράς, είναι ένα ταξίδι που ίσως βοηθάει το παιδί να νιώσει καλύτερα καθώς πρόκειται για τη βαθύτερη και πιο ουσιαστική του ευχή. Η εκπλήρωσή της βοηθάει στο να καλυτερεύσουν οι συνθήκες της ζωής του, καθώς αρκετές φορές συμβάλλει και στην κατάσταση της υγείας του».
Δεν είναι απλά μια ευχή. Είναι πολλά παραπάνω. Είναι φως στο σκοτάδι. Είναι δύναμη. Είναι ελπίδα. Είναι ζωή.
«Η δύναμη της ευχής είναι μεταμορφωτική γιατί αυτή η εμπειρία δείχνει στα παιδιά και τις οικογένειές τους, ότι δεν είναι μόνοι τους. Δείχνει ότι αποπνέουν άπειρο σεβασμό και αγάπη σε μια ομάδα "αγνώστων" (μέχρι τουλάχιστον να μπουν στη ζωή του παιδιού), οι οποίοι είναι προσηλωμένοι στον στόχο μέρα- νύχτα ώστε να πραγματοποιήσουν το πιο μεγάλο του όνειρο», περιγράφει η Γενικά Διευθύντρια του Οργανισμού, τονίζοντας ότι «η δύναμη της ευχής έχει πολλαπλασιαστικό όφελος» και πως τις περισσότερες φορές «το παιδί δεν μπορεί να πιστέψει αυτό που συμβαίνει».
Στην εκπλήρωση της ευχής, δημιουργείται μια πολύ δυνατή και στενή σχέση. Συμμετέχει όλη η οικογένεια και η εμπειρία είναι τόσο σημαντική γιατί ένα υλικό πράγμα, όπως ένα αμαξίδιο, δίνει μεγάλη δύναμη τόσο στην οικογένεια όσο και στο παιδί
Το μεγαλύτερο στοίχημα που έχει κερδίσει ο Οργανισμός, είναι ότι έχει αποφύγει να γιγαντωθεί. Έχει μεγαλώσει το έργο του αλλά παραμένοντας μια μικρή ομάδα, κι όπως τονίζει η κυρία Ζαφειρακοπούλου: «Αυτό θα προσπαθήσουμε πάση θυσία να το κρατήσουμε. Όσες ευχές κι αν έρθουν, ο πυρήνας των εργαζομένων και των εθελοντών θα προσπαθήσουμε να παραμείνει σταθερός, να παραμείνει η οικογένεια που θα υποδέχεται τον οποιονδήποτε».
Κανείς δεν είναι μόνος του εδώ και αυτό είναι μαγικό
Λίγο πριν προχωρήσουμε στη διαδρομή του Μake-A-Wish μέχρι σήμερα, η κυρία Ζαφειρακοπούλου έβαλε ένα τραγούδι που οι στίχοι του περιγράφουν την ιστορία ενός παιδιού ευχής. Μέσα σε λίγα λεπτά κατάφερε να αποτυπωθεί όλο το ταξίδι που βιώνει κάθε παιδί αλλά και το καθολικό νόημα που κρύβεται σε όλη την αποστολή μέχρι την υλοποίηση. Ακολούθησε παύση για λίγα λεπτά και οι επόμενες ερωτήσεις.
Οι 3.300 που πήραν τον δρόμο της εκπλήρωσης
Το «Μake-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος)» ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 1996 ως μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Make-A-Wish κι έχει εκπληρώσει από την ίδρυσή του περισσότερες από 3.300 ευχές, εκ των οποίων οι μισές έχουν εκπληρωθεί τα τελευταία 5 χρόνια.
Όπως σημειώνει η κυρία Ζαφειρακοπούλου: «Αυτό σημαίνει και μας χαροποιεί πολύ, μια μεγαλύτερη αναγνώριση του οργανισμού αλλά και την αντιμετώπιση κάποιων στερεοτυπικών αντιλήψεων, όπως ότι πρόκειται για την τελευταία ευχή για τα παιδιά. Εγώ θα σας πω προσωπικά ότι και η τελευταία ευχή να ήταν ή να είναι για κάποιο παιδί είναι πολύ σημαντικό αλλά δεν είναι αυτός ο καταστατικός σκοπός του Make-A-Wish. Ο καταστατικός του σκοπός είναι να βρίσκει τα παιδιά σε οποιοδήποτε στάδιο της κρίσιμης ασθένειας που απειλεί τη ζωή τους, να τους πραγματοποιεί το πιο τρελό τους όνειρο κι έτσι να προσπαθεί να τα πείσει ότι όλα μπορούν να συμβούν. Ακόμη και να γίνουν καλά, και αυτά είναι τα λόγια του πρώτου παιδιού ευχής, του Αντρέα που πραγματοποιήθηκε η ευχή του το 1997».
Η δύναμη της ευχής αφορά στα παιδιά, στις οικογένειες, στα αδέρφια, σε εμάς, στους εργαζόμενους στους πολλούς εθελοντές που υπηρετούν το έργο
«Αυτή λοιπόν είναι η δύναμη της ευχής, είναι η δύναμη της πειθούς ότι σε αγαπάμε και από την αγάπη μας, το ακατόρθωτο θα γίνει κατορθωτό και αυτό είναι που μας αλλάζει κι εμάς τους ίδιους γιατί το να προσπαθείς να δώσεις αυτή τη χαρά, την ελπίδα, τη δύναμη σε ένα παιδί και σε μια οικογένεια που νοσούν όλοι μαζί, σε κάνει κι εσένα πιο δυνατό, ξεχνάς τις δικές σου μικρές αδυναμίες, ξεπερνάς τους δικούς σου μικρούς ανθρώπινους περιορισμούς».
«Βάζεις μια κάπα σούπερ ήρωα. Λες θα τα καταφέρω και τα καταφέρνεις. Δεν είμαστε φυσικά παντοδύναμοι, είμαστε άνθρωποι και πολλές φορές δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε όσο γρήγορα θα θέλαμε γι' αυτό και η αγωνία του να προλάβουμε είναι τεράστια, ιδίως σε κάποιες περιπτώσεις. Ταπεινά όμως θα πω ότι ίσως έχουμε λίγο περισσότερο απόθεμα δύναμης»
Οι κάπες είναι για να φοριούνται
Η "Manager of the Universe" είχε τη δική της κάπα από τότε που γεννήθηκε αλλά αποφάσισε να τη φορέσει γύρω στα 40 όταν συνειδητοποίησε ότι δεν προλάβαινε να κάνει αυτό που ήθελε στ' αλήθεια, αποφασίζοντας έτσι να θέσει εντελώς διαφορετικές προτεραιότητες στη ζωή της.
«Η κάπα μου ήταν τσαλακωμένη και συνήθως στα άπλυτα γιατί δεν έβρισκα ποτέ χρόνο. Ο λόγος που αποφάσισα να τη βγάλω από εκεί ήταν επειδή ήθελα να επιστρέψω όλη την αγάπη που είχα λάβει από παιδί»
Έτσι περιγράφει η Σάντρα Ζαφειρακοπούλου το «μαγικό» της ταξίδι στον Οργανισμό που μετράει ήδη 9 χρόνια.
Η «αγάπη και η ανάταση ψυχής» είναι δύο στοιχεία που λαμβάνει διαρκώς από τη θέση της ως Γενική Διευθύντρια στο Make-A-Wish. «Το ερωτεύτηκα και είναι ένας έρωτας που δεν περνάει γιατί σε γεμίζει συνέχεια διαφορετικά συναισθήματα. Εδώ είναι τελείως διαφορετική η κάθε μέρα», περιγράφει με αρκετή συγκίνηση.
«Αλλιώς θα σε ευχαριστήσει ένα παιδί που μπορεί απλά να σε κοιτάξει και να δακρύσει, αλλιώς μια μικρή που μπορεί να είναι πολύ εκδηλωτική και να χυθεί στην αγκαλιά σου και αλλιώς μια μαμά που μπορεί να σε πάρει μετά από 9 χρόνια και να πει "με θυμάσαι; ήμασταν μαζί στην ευχή". Και φυσικά, θα τη θυμηθείς γιατί δεν ξεχνάς ποτέ αυτούς τους ανθρώπους»
Η αρχή της βαθύτερης σχέσης με τον Οργανισμό έγινε όταν στην προηγούμενη της δουλειά, γνώρισε μια συνάδελφο με εσωτερική μετακίνηση στο τμήμα, την Ελευθερία όπου ο γιος της, ο Γιώργος νοσούσε. «Δυστυχώς, δεν καταφέραμε να αλλάξουμε την κατάληξη του αγώνα και τη ροή της τύχης αλλά έζησα την ευχή του παιδιού και μέσα από την ευχή του, το ταξίδι της μεταμόρφωσης. Αυτό συνέβη τον Αύγουστο του 2013 και τον Νοέμβριο άκουσα τυχαία ότι ψάχνουν Γενικό Διευθυντή. Αμέσως σκέφτηκα ότι έπρεπε να κάνω αίτηση για τη θέση αφού είχα ζήσει ευχή παιδιού».
Οι 9 ευχές της Novibet
Τον Ιανουάριο του 2014 ο Γιώργος έφυγε από τη ζωή και τότε, ήταν η πρώτη φορά που ένιωσε θυμό και την ανάγκη να πραγματοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερες παιδικές ευχές με τη βοήθεια όσων αποφασίζουν να βάλουν την κάπα τους και να συνδράμουν στο έργο. Ανάμεσά τους, και η novibet, η οποία έχει υιοθετήσει συνολικά 9 ευχές με σκοπό να γίνουν όλες μέσα σε αυτή τη χρονιά.
«Η υποστήριξη αφορά ευχές που έχουν να κάνουν με παιδιά που θέλουν μια δεύτερη ευκαιρία στην κίνηση, στο να αθληθούν και μέχρι στιγμής έχουν εκπληρωθεί οι 4 από αυτές.
«Το να βοηθάς ένα παιδί να εκπληρώνει την ευχή του, είναι μαγικό»
Όπως τονίζει η κυρία Ζαφειρακοπούλου, «η novibet έχει σταθεί στο πλευρό του «Μake-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος)», υιοθετώντας 9 ευχές παιδιών μέσα στο πλαίσιο του προγράμματος Giant Heart. Αναγνωρίζει την τεράστια καρδιά αυτών των παιδιών αλλά και την ανάγκη τους για επανένταξη, για μια δεύτερη ευκαιρία, για ενεργοποίηση, για μεγαλύτερη κινητική ανεξαρτησία. Έτσι με αυτόν τον κοινό γνώμονα, επιλέχθηκαν ευχές από τις οποίες έχουν πραγματοποιηθεί ήδη οι 4. Η Ευφραιμία- Θεώνη, η Ελένη, ο Ριλίντ και η Μελίτα έχουν αποκτήσει ειδικά αμαξίδια».
«Για τα 4 παιδιά, τα αμαξίδια αυτά είναι μέσα επανένταξης, αποδοχής από τους συνομηλίκους τους, αλλά και ένα restart καθώς αυτό μαρτυρούν τα παιδιά αλλά και οι γονείς μετά την πραγματοποίηση της ευχής τους»
Το GIANT Heart είναι μια «Συμμαχία Αγάπης», με στόχο την ουσιαστική και πολύ-επίπεδη υποστήριξη ευπαθών κοινωνικών ομάδων. Η πρωτοβουλία ενισχύει φορείς, οργανισμούς και τοπικές κοινότητες, παρέχοντας ουσιαστικό έργο προσφοράς.
Πέρα από τη δωρεά και την οικονομική ενίσχυση της novibet μέσω του προγράμματος Giant Heart για την εκπλήρωση της κάθε μία από τις 9 ευχές, είναι πολύ σημαντικό ότι και οι εργαζόμενοι της εταιρείας γίνονται εθελοντές, μέσω της συμμετοχής τους στην ομάδα των νεράιδων και των ξωτικών. Έτσι σε κάθε ευχή συμμετέχουν εργαζόμενοι από όλα τα τμήματα της εταιρείας για να βιώσουν τη συνθήκη της εκπλήρωσης της ευχής και να καταλάβουν ότι πρόκειται για ένα ολόκληρο ταξίδι εμπειρίας, κι όχι για μια απλή δωρεά.
Όπως τονίζει η κυρία Ζαφειρακοπούλου για τη novibet και τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί:
«Στην αρχή γνώρισα μια εντελώς διαφορετική ομάδα από την τωρινή και νομίζω ότι εδώ η δύναμη της ευχής έχει ένα πολλαπλασιαστικό όφελος γιατί ο ένας με τον άλλον έχουν μπει στον κόσμο μας. Παρά τις καθημερινές προκλήσεις τους ως εργαζόμενοι, καταφέρνουν να ζήσουν αυτές τις εμπειρίες είτε έρθουν σε μια ευχή, είτε ακούσουν τις δικές μας διηγήσεις και αυτό το μεταφέρουν. Είναι “Giant Hearts” και οι ίδιοι, και τους ευχαριστούμε γι' αυτό, όπως και την εταιρεία επικοινωνίας που μας σύστησε και μας πιστεύει σε κάθε βήμα και αναπνοή της».
Δεν είναι λοιπόν ένα ακόμη box που γίνεται απλά check. Δημιουργείται μια πολύ δυνατή και στενή σχέση, και σίγουρα κάτι μαγικό.
When there is a wish, there is a way
Μια ευχή για να εκπληρωθεί, χρειάζεται κατά μέσο όρο περίπου 2 μήνες. «Μπορεί να εκπληρωθούν ευχές και μέσα σε 10 μέρες, αλλά για ένα ταξίδι ίσως πρέπει να περιμένουμε το καλοκαίρι ή ενδέχεται να περιμένουμε να γίνει μια μεταμόσχευση μυελού γιατί το παιδί είναι σε ανοσοκαταστολή». Οι λόγοι αναμονής συνήθως είναι ιατρικοί ή έχουν να κάνουν με το είδος της ευχής.
Η εκπλήρωση μιας ευχής μπορεί και την ίδια μέρα να ακυρωθεί, καθώς υπάρχει το έκτακτο, για το οποίο δεν υπάρχει πρόβλεψη.
«Ένα παιδί είχε ευχηθεί για παράδειγμα ένα δεντρόσπιτο και η υγεία του εμφάνισε δραματική επιδείνωση. Έτσι, αποφασίσαμε να μείνουμε οκτώ άτομα όλη τη νύχτα για να φτιάξουμε μια μακέτα 1 προς 10 με κανονική επίπλωση»
Ένα άλλο παιδί ευχής είδε μόνο το δεύτερο του όνειρο να εκπληρώνεται. Η πρώτη του ευχή ήταν ένα ταξίδι που ήταν αδύνατο να κάνει εξαιτίας της κατάστασής της υγείας του.
«Είχε ανασηκωθεί στον ιατρικό θάλαμο οι γιατροί είπαν πως πρόκειται για θαύμα. Ένα drone έφερε στο παράθυρό του το πρώτο στοιχείο από το κινητό του, τα ακουστικά. Ήταν Δευτέρα κι έφυγε το Σάββατο. Σαν να περίμενε να γίνει η ευχή του»
«Εύχομαι ο Θεούλης να αξιώσει το παιδί μου να περπατήσει, να μιλήσει και να έρθει να σας πάρει μια μεγάλη αγκαλιά και να σας πει ένα τεράστιο "ευχαριστώ"!». Αυτά είναι τα λόγια της μαμάς της 7χρονης Ευφραιμίας με εγκεφαλική παράλυση και σοβαρή νοητική υστέρηση, η οποία ευχήθηκε να αποκτήσει ένα ειδικό αμαξίδιο, ευχή που βγήκε αληθινή με τη βοήθεια της novibet.
Κάθε ιστορία ευχής είναι μοναδική είτε προέρχεται από το παιδί που εύχεται, είτε από την ομάδα που βοηθάει μέχρι να βγει αληθινή. Η κυρία Ζαφειρακοπούλου ξεχωρίζει μία ακόμη εμπειρία, αυτή τη φορά από τη «Βραδιά του Ευχαριστώ», που διεξήχθη στις 13 Μαρτίου στο Μέγαρο Μουσικής. Εκεί η novibet μεταξύ άλλων, τιμήθηκε για τη σπουδαία συνεισφορά και το έργο της στην εκπλήρωση των παιδικών ευχών.
H καθιερωμένη ετήσια βραδιά πραγματοποιήθηκε σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης. Με την παρουσία των μελών του ΔΣ και εκπροσώπων του Make -A - Wish International, τη βραδιά άνοιξαν επί σκηνής μαμάδες και μπαμπάδες με τα παιδιά τους, τραγουδώντας τους το τραγούδι «Το τυχερό μου αστέρι» ενώ την "X…αστεριά" του οργανισμού τίμησαν μεταξύ άλλων, με την παρουσία τους και άνθρωποι που εργάζονται στον τομέα της υγείας. Γιατροί, νοσηλευτές, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι, υποστηρικτικό προσωπικό των νοσοκομείων, εργαζόμενοι και εθελοντές άλλων συλλόγων ήταν όλοι εκεί και τους απονεμήθηκε το μεγαλύτερο μετάλλιο! Αυτό των "#WishMaker – Committed to health caring".
Η έκπληξη της βραδιάς συνέβη λοιπόν όταν ένας από τους εθελοντές και πρώην παιδί ευχής, ο Άγγελος αποφάσισε να ανέβει στη σκηνή χωρίς να είναι πρόγραμματισμένο.
«Δεν θα ανέβαινα στη σκηνή για να σας μιλήσω αλλά εκεί που παρακολουθούσα και ήμουν βυθισμένος σε αυτά που έβλεπα, έχοντας αναμνήσεις από τη δική μου ιστορία, ξαφνικά με άγγιξε από το πίσω κάθισμα κάποιος, ρωτώντας με αν είμαι ο Άγγελος. Ήταν νοσηλευτής μου και σήμερα κλείνω 13 χρόνια από το χειρουργείο μου". Αυτά ήταν τα λόγια του Άγγελου και αναρωτιέμαι πώς έτυχε να έρθει στη βραδιά του Ευχαριστώ, μιας και δεν μένει στην Αθήνα, και να κάτσει μπροστά από τον νοσηλευτή του σε μια αίθουσα 1.100 ατόμων; Και όλα αυτά να συμβαίνουν στην επέτειο από το χειρουργείο που τον έσωσε από έναν πολύ δύσκολο όγκο στο κεφάλι;».
Μια ιστορία για να... «ευχηθείς»
Ανάμεσα στις ιστορίες ευχής που ξεχωρίζουν, είναι και αυτή ενός μικρού αγοριού που ήθελε μόνο να κάνει ποδήλατο. Όπως θυμάται η Γενική Διευθύντρια του Οργανισμού:
«Είχαμε οργανώσει μια μεγάλη ποδηλατάδα στο κέντρο της Αθήνας. Είχε περάσει δύσκολα στην υγεία του και είχε χρειαστεί να αναβάλουμε πολλές φορές την ευχή του. Ήμαστε λοιπόν όλοι εκεί, τον περιμέναμε αλλά έπρεπε να μείνει πολύ λίγο καθώς είχε ανεβάσει υψηλό πυρετό και έπρεπε να επιστρέψει στο νοσοκομείο. Ο μικρός τα κατάφερε και οδήγησε την ποδηλατάδα, ενώ η μαμά ήταν σε συνεχή επικοινωνία με τον γιατρό. Τελικά, δεν πήγε στο νοσοκομείο, δεν ξανα εμφάνισε πυρετό και σήμερα είναι μια χαρά».
Μια ευχή λοιπόν είναι πολλά παραπάνω από όσα υποθέτει εκείνος που την ακούει. Είναι μια αναγκαιότητα για ελπίδα, και αν υπάρχει κάτι στο οποίο αξίζει να ελπίζουμε, αυτό είναι η αλληλεγγύη. Σύμφωνα με την κυρία Σάντρα Ζαφειρακοπούλου πρέπει να εστιάσουμε «στο λιγότερο εγώ και στο περισσότερο εμείς στην πράξη, κι αυτό γίνεται με μικρά βήματα, όπως να αλλάξουμε τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε».
Όσο για το τι εύχεται περισσότερο σήμερα; «Παλιά έλεγα να σταματήσουμε να υπάρχουμε ως Οργανισμός αλλά το βλέπω πολύ μακρινό πια. Η δική μου ευχή λοιπόν είναι να μάθουν όλα τα παιδιά που δικαιούνται να ζήσουν το ταξίδι της ευχής για τη δυνατότητα αυτή και να πιστέψουν σε εμάς».
