Ποια είναι εκείνη η νοητή κόκκινη γραμμή που θέτεις στον εαυτό σου; Εκείνη που οριοθετεί τις θυσίες σου, αντισταθμίζοντας τον κόπο για τις προσωπικές σου φιλοδοξίες. Μέχρι που φτάνει; Ποια είναι τα σύνορά της; Η Άσλει Ρίφνερ τέσταρε αυτά τα όρια, τα αμφισβήτησε, τα επέκτεινε εις το διηνεκές. Αποφάσισε πως το μέλλον της βρίσκεται στα δικά της χέρια και οι θυσίες που έπρεπε να υποστεί δεν ήταν τίποτα περισσότερο από έναν αρωγό μέχρι την πραγμάτωση του δικού της ονείρου.
Η διαδρομή άλλωστε από το κολλεγιακό ποδόσφαιρο των ΗΠΑ μέχρι τη Δανία μόνο εύκολη δεν ήταν. Πόσω δε μάλλον για μια Αμερικανίδα επιθετικό που δεν είχε κερδίσει τα εκτυφλωτικά φώτα της προσοχής. Ακόμα και για ελίτ αθλήτριες το ποδόσφαιρο γυναικών μπορεί να αποτελέσει μια μεγάλη πρόκληση, φανταστείτε λοιπόν για παίκτριες χαμηλότερης προβολής και οικονομικών εσόδων. Το πείσμα της Ρίφνερ ωστόσο αρκούσε για να καταφέρει τη μεγάλη της φιλοδοξία. Διαβάστε τη συνέχεια στο Gazzetta Women.
