REAL LIFE WHO

Βάσια Χρονοπούλου: «Για τον χώρο του θεάτρου, οι γυναίκες δεν είμαστε για τα σοβαρά και τα "μεγάλα"»


JTeam

6 Νοεμβρίου 2023

Βάσια Χρονοπούλου: «Για τον χώρο του θεάτρου, οι γυναίκες δεν είμαστε για τα σοβαρά και τα "μεγάλα"»
Η Βάσια Χρονοπούλου σκηνοθετεί τις «Νύχτες» στο Studio Μαυρομιχάλη. Εύχεται κάποια στιγμή να μπορεί να βιοπορίζεται από τις δουλειές της στο θέατρο και να καταφέρει να διοργανώσει ένα διαφορετικό θεατρικό φεστιβάλ σε μια απόμερη περιοχή, μακριά από την πόλη

Η μικρή Βάσια είχε, από τότε που θυμάται τον εαυτό της, την ανάγκη να ξεφεύγει από την καθημερινότητά της με όποιον τρόπο. Στην αρχή το μέσο ήταν τα βιβλία, αργότερα οι ταινίες, μέχρι που τελικά η ίδια βρήκε στη μαγεία του θεάτρου τη διέξοδο εκείνη που χρειαζόταν. Οι σπουδές της στην υποκριτική ήρθαν στη ζωή της σαν μια φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, ενώ πολύ σύντομα το έντονο ενδιαφέρον της για το στήσιμο μιας παράστασης και για το πώς μεταφέρεται μια ιστορία κι ένα μήνυμα μέσα από ένα προσωπικό όραμα, οδήγησαν τα βήματά της προς τη σκηνοθεσία.

Αρκεί και μόνο να την ακούς να μιλάει με αστείρευτη όρεξη για τη δουλειά της για να καταλάβεις πως είναι ένα ανήσυχο πνεύμα που μοιάζει να τροφοδοτείται μέσα από την τέχνη. Είναι ιδρυτικό μέλος μιας θεατρικής ομάδας, των Apparatus, κάτι που η ίδια απολαμβάνει πολύ. Την ίδια στιγμή ράβει κοστούμια, ενώ παράλληλα εργάζεται και στον χώρο της εστίασης, αφού για την ώρα ο τρόπος που λειτουργεί το επάγγελμα του καλλιτέχνη στην Ελλάδα δεν είναι ικανό να αρκεί για να βιοπορίζεται αποκλειστικά από αυτό.

Ως γυναίκα καλλιτέχνις έχει βιώσει το να μην την παίρνουν στα σοβαρά επειδή δείχνει μικρότερη από την ηλικία της, θεωρεί όμως πως καταφέρνει και “επιβιώνει” στον χώρο και με τα χρόνια αυτό πάει όλο και καλύτερα. Εύχεται να μην υπήρχε αυτό το άγχος της επιβίωσης που κατατρώει όλους τους καλλιτέχνες, ενώ το πιο “τρελό” που εύχεται να καταφέρει στο μέλλον είναι να στήσει ένα νέο φεστιβάλ σε ένα πραγματικά απομακρυσμένο μέρος. Μέχρι τότε βαθιά της επιθυμία θα είναι να θεραπευτούν όλες οι παθογένειες από τις οποίες πάσχει ο χώρος και να σταματήσει πια η πεποίθηση πως οι καλλιτέχνες είναι απλώς “χομπίστες”.

Διαβάστε τη συνέχεια στο monopoli.gr