«Δεν είστε μόνοι»: Η Νίνα Μάρκερ μιλάει για τον αυτισμό και τη ζωή μέσα στη σκληρή βιομηχανία της μόδας
JTeam
27 Απριλίου 2025
Η Νίνα Μάρκερ διαγνώστηκε με σύνδρομο Asperger, μια μορφή αυτισμού ή αναπτυξιακής διαταραχής, σε ηλικία 15 ετών. Το έμαθε όταν πήγε να ζητήσει θεραπεία για την ψυχική της υγεία σε έναν ειδικό. «Πήγα σε ψυχίατρο όταν βίωσα βαθιά κατάθλιψη - η οποία προήλθε από το τοπικό εκπαιδευτικό σύστημα που χειρίστηκε λανθασμένα την κατάστασή μου», έχει πει σε παλιά συνέντευξή της. Λόγω της έλλειψης προγραμμάτων για τη βοήθεια των παιδιών με αυτισμό, η Μάρκερ δεν είχε καμία υποστήριξη στο σχολείο και δεν μάθαινε πράγματα, όπως τα άλλα παιδιά.
Ήταν στα McDonald's όταν έναν χρόνο αργότερα κάποιος την ανακάλυψε, ενώ το 2014 κέρδισε στο Elite Model Look. Τότε, άρχισε να ισορροπεί τις σπουδές της στο σχολείο με μια αναπτυσσόμενη καριέρα στο modeling. Δούλεψε στην Κοπεγχάγη, για αρκετά χρόνια, πριν καταφέρει να κάνει ένα μεγάλο βήμα στο εξωτερικό, περπατώντας στην πρώτη συλλογή του Anthony Vaccarello για τον οίκο Saint Laurent. Σήμερα, η Νίνα Μάρκερ είναι στα μεγαλύτερα fashion shows στον κόσμο της μόδας, και όπου βρίσκεται, αφήνει το στίγμα της. Είναι κάτι περισσότερο από μοντέλο. Είναι ένα κορίτσι που μιλάει ανοιχτά για την ψυχική υγεία, για τον αυτισμό, για τη ζωή, αποδεικνύοντας πως κάθε πρόκληση, μπορεί να μετατραπεί σε κινητήρια δύναμη.
«Για χρόνια προκαλούσα τόσο πόνο στον εαυτό μου επειδή ήθελα να γίνω αυτό που ο εγωισμός μου μού έλεγε. Κάθε μέρα πάλευα με τον εαυτό μου, γιατί δεν ένιωθα καλά. Δεν πήγαινα σχολείο κάθε μέρα για έναν χρόνο, γιατί η σκέψη του να πάω με έκανε να πονάω στο στομάχι μου. Το να είμαι γύρω από ανθρώπους, ακόμα και με συμμαθητές μου που ήξερα για χρόνια, με γέμιζε φόβο. Δεν ήξερα τι πήγαινε στραβά μαζί μου […] Λίγα χρόνια αργότερα, γύρω στα 15, έπαθα κατάθλιψη και ήθελα να αυτοκτονήσω. Έπαιζα με τη σκέψη αυτή κάθε μέρα. Κάθε μέρα στα 15 σκεφτόμουν πώς και πότε θα έπρεπε να βάλω τέλος στη ζωή μου. Πήγα σε έναν ψυχίατρο με τη μαμά μου, ο οποίος μου διέγνωσε το σύνδρομο Asperger σχεδόν επί τόπου και μου έσωσε τη ζωή, δίνοντάς μου αντικαταθλιπτικά», είχε γράψει σε ανάρτησή της πριν μερικά χρόνια στο IG.
«Σήμερα είμαι το πιο τυχερό κορίτσι στον κόσμο. Δεν θα άλλαζα τη ζωή μου με τίποτα, είμαι τόσο ευγνώμων για κάθε άτομο στη ζωή μου και γεμίζω αγάπη στη σκέψη τους και σπαράζω στην ιδέα ότι θα τους πληγώσω ή θα τους αφήσω ποτέ. Το γράφω αυτό γιατί ξέρω ότι δεν είμαι μόνη μου. Αγόρια και κορίτσια σε όλο τον κόσμο ζουν σε συνεχές σκοτάδι, παιδιά, που ζουν με κάτι που κανείς δεν καταλαβαίνει και δεν μπορούν να εξηγήσουν. Δεν είστε μόνοι. Πιστέψτε με, δεν είστε ποτέ μόνοι», είχε συνεχίσει.
«Έμαθα τα όριά μου με δύσκολο τρόπο»
Για να τιμήσει τον μήνα ευαισθητοποίησης για τον αυτισμό, τον Απρίλιο, η Νίνα Μάρκερ έγραψε ένα βαθιά προσωπικό άρθρο στη Vogue Scandinavia, σχετικά με το πώς είναι να ζεις με αυτισμό και να δουλεύεις ως μοντέλο σε μια βιομηχανία ακραίου στρες. Εκεί περιγράφει πώς έμαθε τα όρια της με έναν δύσκολο τρόπο.
«Προσπάθησα να μην μισήσω τον εαυτό μου επειδή δεν μπορούσα να κάνω ό,τι μπορούσαν οι άλλοι. Ακόμα μαθαίνω, για να είμαι ειλικρινής, να μην τα βάζω τον εαυτό μου, όταν δεν μπορώ».
«Μόλις συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να πάω στο σχολείο, πράγμα που σήμαινε ότι δεν μπορούσα να πάω στο πανεπιστήμιο, πράγμα που μου εξασφάλιζε ότι δεν θα έπιανα καλή δουλειά, ήξερα ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος. Υπήρχε μόνο αυτή η ευκαιρία, κι εάν αποτύγχανα, θα έσβηνα στην αφάνεια και θα πέθαινα σε κάποιο μικροσκοπικό διαμέρισμα που μύριζε μπαγιάτικο αέρα και τσιγάρα», λέει η Νίνα Μάρκερ αρχικά μιλώντας για το πώς ξεκίνησε την καριέρα της στο modeling.
Κάστινγκ και fashion shows καθημερινά. Τη μία μέρα Valentino. Την επόμενη μέρα, McQueen. Την επόμενη μέρα, Chanel. Και μετά κανείς δεν ήξερε. Η Νίνα Μάρκερ δούλευε από τις 5 το πρωί καθημερινά, μέχρι τα μεσάνυχτα. «Πονούσα όταν με άγγιζαν οι άνθρωποι, η ικανότητά μου να αποσυνδέομαι και να σβήνω, είχε εξατμιστεί στο χάος των τελευταίων ημερών», τονίζει μιλώντας για την Εβδομάδα Μόδας Μιλάνου. «Καθώς με πήγαν εσπευσμένα στα παρασκήνια του Valentino, ένας συνοδός από το πρακτορείο, και τέσσερις γυναίκες τρέχουν προς το μέρος μου και με αρπάζουν, τραβώντας μου τα μαλλιά και τα νύχια μου και το πρόσωπό μου, μιλώντας γρήγορα στα γαλλικά. Ένιωθα σαν να είχε σπάσει κάτι μέσα μου, καθώς τους ούρλιαζα να μην με αγγίζουν, δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου. Πήδηξαν έκπληκτοι, μπερδεμένοι και βαθιά προσβεβλημένοι (με αυτόν τον τρόπο μόνο οι Γάλλοι μπορούν να είναι) από το ξέσπασμά μου. Και τότε, το νευρικό μου σύστημα πάγωσε», συνεχίζει.
Της είχε συμβεί ξανά όταν ήταν 16 ετών και προετοιμαζόταν για την πρώτη της πασαρέλα στην Εβδομάδα Μόδας Λονδίνου. «Χάθηκα στο αεροδρόμιο και το σώμα μου, ο αυτιστικός εγκέφαλος μου απέτυχε. Ο φόβος της επικοινωνίας, της απόρριψης ήταν τόσο βαθιά ριζωμένος μέσα μου, που δεν μπορούσα να ζητήσω βοήθεια. Το άγχος μετατράπηκε σε πανικό, και δεν μπορούσα να δω, δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Όλο μου το σώμα πάγωσε σαν κράμπες, τα χέρια μου έγιναν νύχια. Υπεραερισμός, με συνόδευσαν σε ένα δωμάτιο πίσω από το προσωπικό του αεροδρομίου μέχρι να έρθει ασθενοφόρο. Ήμουν ξύπνια, παγιδευμένη στο σώμα μου, καθώς οι εργαζόμενοι στο ασθενοφόρο με ρώτησαν αν έπαιρνα ναρκωτικά (μοντέλα, ναρκωτικά – κοινό στερεότυπο)», γράφει. Την επόμενη μέρα γύρισε στην Κοπεγχάγη, ένιωθε αποτυχημένη.
Η ιστορία συνεχίζεται όταν είναι πια 20 ετών. Πλέον, στο show του Valentino. Έπαθε κρίση. «Τοποθετημένη στο κρύο δάπεδο, ακούω τον υπεύθυνο να καλεί τον ατζέντη μου. Η ομάδα κάστινγκ μπαίνει, ανήσυχη, ζητώντας να μάθει τι συμβαίνει μαζί μου και αν πρέπει να καλέσει ασθενοφόρο. Όλη την ώρα, τα σάλια μου και τα δάκρυά μου στάζουν στα χέρια μου καθώς η φωνή στο κεφάλι μου χωρίζει το κρανίο μου σε μια κραυγή απογοήτευσης». Ο ατζέντης της είπε να φύγουν. «Δεν μπορείς να περπατήσεις στο show σε αυτήν την κατάσταση». Εκείνη δεν ήθελε να τα παρατήσει. «Εάν τα παρατούσα τώρα, θα τα έχανα όλα», έλεγε στον εαυτό της. Τελικά, επέστρεψε σπίτι της.
«Μετά από αυτό, προσπαθήσαμε ξανά τον επόμενο χρόνο. Αλλά ο κόσμος θυμήθηκε. Ήμουν το κορίτσι που δεν μπορούσε να το κάνει. Ήμουν το κορίτσι που είχε καταρρεύσει στα μεγαλύτερα show της σεζόν. Ήμουν αδύναμη στα μάτια τους, ένα άλογο που δεν αξίζει να στοιχηματίσουν. Και πάλι οι υποψίες μου επιβεβαιώθηκαν. Κακώς γεννήθηκα. Ένιωθα αδύναμη, άχρηστη που δεν μπορούσα να κάνω τη δουλειά που ονειρευόμουν. Τα όριά μου δεν μπορούσαν να με ωθήσουν, ήταν μια σκληρή κόκκινη γραμμή. Και αν δεν το σεβόμουν, θα πονούσα», γράφει στο τέλος του άρθρου της η Νίνα Μάρκερ.
«Οι ατζέντες μου και εγώ είχαμε μια συνάντηση, συμφωνήσαμε τι πρέπει να κάνουμε: Μερικά επιλεγμένα show, κυρίως εμπορικές δουλειές, εύκολα χρήματα, χωρίς άγχος. Χρειάστηκαν μερικοί μήνες για να εξαλειφθεί η επαγγελματική εξουθένωση, αλλά κατά κάποιο τρόπο η δουλειά είχε γίνει ξανά διασκεδαστική. Ταξίδευα σε όλο τον κόσμο, σε μια έξοδο, με μέρες για ξεκούραση και κανείς δεν μου ούρλιαζε ή δεν με τράβαγε». Σήμερα η Νίνα Μάρκερ, στα 27 της πλέον, εξακολουθεί να μαθαίνει τον εαυτό της.
Read More
- Μαρία Κοβαλτσούκ: Μοντέλο του OnlyFans αγνοούνταν για σχεδόν 10 μέρες στο Ντουμπάι. Τελικά, βρέθηκε πεταμένη στον δρόμο με σπασμένη σπονδυλική στήλη
- Η Λίβι Ντιν έχασε το μάτι της από καρκίνο στα 12. Σήμερα είναι μοντέλο και αποδεικνύει ότι η ομορφιά δεν έχει όρια
- Twiggy: Το εμβληματικό μοντέλο των 60s έγινε 75 ετών – «Ποτέ δεν μου άρεσαν οι ταμπέλες»
