Αν δεν σας παίρνουν σοβαρά στη δουλειά, ίσως φταίνε αυτές οι 5 φράσεις

Πόσες φορές έχετε εκφράσει την «ταπεινή» σας άποψη; Πολλές, μάλλον – όπως οι περισσότεροι από εμάς. Έχουμε πολλά να πούμε και τα στολίζουμε με χαρακτηρισμούς που μετριάζουν τη σημασία τους, ίσως γιατί δε θέλουμε να μας παρεξηγήσει το ακροατήριό μας.

Μας παρεξηγεί, τελικά. Διότι με ορισμένες φράσεις, περνάμε λάθος μηνύματα και φαινόμαστε λιγότερο αξιόπιστοι. Παρακάτω λοιπόν, θα δούμε ποιες είναι καλό να αποφεύγουμε.

«Για να είμαι ειλικρινής»

Μία από τις συνηθέστερες εκφράσεις που έχει τις εξής παραλλαγές: «ειλικρινά», «δε θα πω ψέματα».

Χρησιμοποιώντας τη φράση αυτή, είναι σαν να λέμε στον συνομιλητή μας πως ό,τι άλλο λέμε, ίσως και να μην ισχύει. Στη δουλειά για παράδειγμα, «η ομάδα θα ολοκληρώσει το project στην ώρα της, αλλά για να είμαι ειλικρινής, θα πιεστούμε πολύ». Το δεύτερο μισό της πρότασης δηλώνει ότι το πρώτο μισό ίσως και να είναι ψέμα.

«Κατά τη προσωπική μου άποψη»

Να κάτι ακόμη που ακούμε (και λέμε) συχνά. Με αυτήν την φράση απλώς δείχνουμε ότι δεν έχουμε θάρρος να υποστηρίξουμε τα λεγόμενά μας. Γιατί είναι «προσωπική άποψη». Ας την αντικαταστήσουμε λοιπόν με το «Πιστεύω ότι…». Ή, ακόμη καλύτερα, ας χρησιμοποιήσουμε επιχειρήματα και λόγους για τους οποίους έχουμε συγκεκριμένες αντιλήψεις.

«Μάλλον το ξέρεις ήδη αλλά…»

Με αυτήν την φράση, νομίζουμε ότι δεν υποτιμούμε τον συνομιλητή μας. Στην πραγματικότητα, απλώς του δείχνουμε ότι αυτά που θα του πούμε, ίσως να είναι ασήμαντες παρατηρήσεις.

Πριν μιλήσουμε, ας πάρουμε ένα λεπτό κι ας σκεφτούμε αν πράγματι γνωρίζει ήδη αυτά που θέλουμε να του πούμε ή αν θα παρουσιάσουμε νέες πληροφορίες. Αν ισχύει το πρώτο, είναι προτιμότερο να μείνουμε σιωπηλοί.

«Δεν είμαι σίγουρος/η»

Και όμως, είμαστε απόλυτα σίγουροι για αυτό που θα πούμε. Απλώς θέλουμε να φανούμε ταπεινοί. Αντί για αυτό, δείχνουμε ότι δεν είμαστε αξιόπιστοι και δεν υπάρχει κανένας λόγος να ακουστούν οι απόψεις μας. Το ίδιο συμβαίνει και με τη φράση «μπορεί να κάνω λάθος/διορθώστε με αν κάνω λάθος».

Στις περιπτώσεις που πράγματι δεν είμαστε σίγουροι, είναι προτιμότερο να μην μιλήσουμε καν.

«Έχω μία χαζή ερώτηση»

Χαρακτηρίζοντας «χαζή» την ερώτησή μας, μειώνουμε τον εαυτό μας και τα λόγια μας. Και όχι, δε θα μας πει κανείς ότι «δεν υπάρχουν χαζές ερωτήσεις» γιατί δεν πηγαίνουμε στο σχολείο. 

Σε μία επαγγελματική συνέντευξη, για παράδειγμα, έστω ότι ρωτάμε «μάλλον είναι χαζή ερώτηση, αλλά μπορώ να κάνω τηλεργασία;». Δείχνουμε ότι δεν έχουμε κάνει την απαραίτητη έρευνα για τη θέση και μάλλον δεν είμαστε αρκετά ενημερωμένοι – κάτι που δεν εκτιμούν οι πιθανοί εργοδότες.

Αν η ερώτησή μας έχει νόημα, την εκφράζουμε χωρίς να μειώνουμε τη σημασία της.

Διαβάστε ακόμη: 6 τοξικές φράσεις που καταστρέφουν τις σχέσεις, με μαθηματική ακρίβεια