Έχει συμβεί σε όλους μας: Πηγαίνουμε στο γραφείο, βλέπουμε έναν συνάδελφο, έρχεται να μας μιλήσει και, ξαφνικά, συνειδητοποιούμε ότι δε έχουμε ιδέα πώς λέγεται. Κι ας έχουμε συστηθεί, κι ας έχουμε παρευρεθεί στα ίδια meetings. Δε θέλουμε να πούμε λάθος όνομα, το σκέτο «γεια» δε μας αρέσει, πανικοβαλλόμαστε.
Τι κάνουμε τότε; Παραδεχόμαστε ότι έχουμε κενά μνήμης;
Πριν εγκαταλείψουμε την προσπάθεια και αποδεχθούμε την ήττα μας, μπορούμε να δοκιμάσουμε ένα τελευταίο κόλπο: Ζητάμε να μας συλλαβίσουν το email τους, για να είμαστε σίγουροι ότι έχουμε το σωστό.
Αν, τώρα, στο επαγγελματικό email χρησιμοποιούν μόνο το επώνυμο, δεν υπάρχει σωτηρία.
Το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να προσποιηθούμε ότι ξέρουμε ένα όνομα, γιατί υπάρχει τεράστια πιθανότητα να το χρησιμοποιήσουμε λάθος. Αν το αντιμετωπίσουμε σαν τσιρότο και ζητήσουμε από την αρχή να μας υπενθυμίσουν πώς λέγονται, θα κάνουμε τη ζωή μας ευκολότερη, πολύ γρήγορα. Μπορεί να αισθανθούμε άσχημα, αλλά θα είναι προσωρινό – κι οι άλλοι θα έχουν στο μυαλό τους ότι ενδιαφερθήκαμε αρκετά, για να τους αποκαλέσουμε με το όνομά τους.
