Poor Things: Ο λόγος που οι ερωτικές σκηνές δεν ήταν σαν αυτές που έχεις συνηθίσει

Είτε έχεις δει Poor Things είτε όχι, ξέρεις ότι μεγάλο μέρος της ταινίας περιστρέφεται γύρω από το σεξ και οι σκηνές είναι εξαιρετικά ρεαλιστικές και διαφορετικές απ’ ό,τι έχεις συνηθίσει στο σινεμά. Αυτό δεν είναι τυχαίο –η Ελ Μακάλπιν ήταν εκεί, στον ρόλο της intimacy coordinator, για να βοηθήσει τους ηθοποιούς να το κάνουν να μοιάζει φυσικό.

Ο Γιώργος Λάνθιμος έχει δηλώσει πως ποτέ δεν κατάλαβε τη σεμνοτυφία γύρω από τις σεξουαλικές σκηνές, δεδομένης της τεράστιας ανοχής μας σε σκηνές βίας –ακόμη και της σεξουαλικής, επισημαίνει τώρα η Μακάλπιν, μιλώντας στον Guardian. «Προτιμάμε να δούμε έναν βιασμό παρά μία απόλυτα συναινετική, λίγο εκτός της περπατημένης, ερωτική σκηνή. Τι λέει αυτό;», σημείωσε.

CELEBRITIES

Ο Πολ Μεσκάλ θεωρεί εξαιρετικά σημαντικές τις ερωτικές σκηνές σε σειρές και ταινίες: «Το σεξ είναι τρόπος επικοινωνίας»

Στο Poor Things, βλέπουμε την Μπέλα (Έμα Στόουν) να ανακαλύπτει το σεξ, τόσο μόνη όσο και με άλλους, πόσο σημαντικό είναι, πόσο απολαυστικό το βρίσκει. Αφήνεται, δρα αποκλειστικά με τα ένστικτά της και δεν το πολυσκέφτεται. Η Μακάλπιν λέει πως είναι λες και ο σεναριογράφος, Τόνι ΜακΝαμάρα, έκανε την ερώτηση: «Τι θα γινόταν αν ακούγαμε περισσότερο το σώμα μας;».

Πολλοί έχουν πει ότι ο ενθουσιασμός της Μπέλα για το σεξ είναι ό,τι πρέπει για την ικανοποίηση της ανδρικής σκοπιάς, του ανδρικού φαντασιακού και δεν είναι καθόλου φεμινιστικός. Ωστόσο, (δεν θα πούμε σε ποιο σημείο, για να μην κάνουμε spoilers) τη βλέπουμε να καταλαβαίνει τη διαφορά μεταξύ βίας και πάθους, να βιώνει τον μισογυνισμό και να συνειδητοποιεί τι σημαίνει συναίνεση.

Πολλοί έχουν πει, επίσης, ότι είναι περίεργο να τη βλέπεις να κάνει σεξεργασία, ενώ έχει τη νοημοσύνη ενός νηπίου. Η Μακάλπιν υποστηρίζει ότι τη φανταζόταν σαν 16-17 ετών –για να μην το βρίσκει περίεργο, ίσως; Η ίδια δεν το συζήτησε ούτε με τον σκηνοθέτη ούτε με τον σεναριογράφο, όμως πιστεύει ότι «υποσυνείδητα, μπορεί να έπαιξε ρόλο».

«Θεωρώ ότι, σ’ εκείνο το σημείο, είχε μία αυτονομία που δεν πιστεύω ότι έχουν τα παιδιά. Παίρνει αποφάσεις… Κατάλαβα σε τι σημείο ανάπτυξης βρισκόταν, και δεν μου φάνηκε παράταιρο».