Κάννες 2024: «Χρειαζόμαστε μία επανάσταση μεγαλύτερη από το #MeToo», λέει (σωστά) η σκηνοθέτρια του Substance
JTeam
20 Μαΐου 2024
Η Κοραλί Φαρζέ σκηνοθέτησε το Substance, την ταινία που πρωταγωνιστούν η Μάργκαρετ Κουόλεϊ και η Ντέμι Μουρ, και έκανε πρεμιέρα στις Κάννες την Κυριακή. Το περιγράφει σαν ένα «body horror έργο, αλλά από φεμινιστική σκοπιά», το οποίο αγγίζει τον σεξισμό και τον ηλικιακό ρατσισμό που βιώνουν οι γυναίκες στον χώρο της ψυχαγωγίας.
Τι ακριβώς είναι το “substance” που πραγματεύεται η ταινία; Είναι μία ουσία που «σου επιτρέπει να δημιουργήσεις έναν άλλο εαυτό, καλύτερο σε κάθε πτυχή –ομορφότερο, νεότερο, τέλειο, όλα αυτά που φαντάζεσαι». Μπορείς, όμως, να ζήσεις σαν αυτήν την εκδοχή σου για μία εβδομάδα κάθε φορά –αλλιώς, υπάρχουν συνέπειες.
Πρόκειται για τη δεύτερη σκηνοθετική δουλειά της Φαρζέ. Η πρώτη, ήταν το Revenge, το οποίο ακολουθεί μία νεαρή γυναίκα, την οποία βίασαν σχεδόν μέχρι θανάτου τρεις άνδρες, και προσπαθεί να τους εκδικηθεί. Το Substance, έχει παρόμοιο θέμα –αν και η ακριβής υπόθεση παραμένει κρυφή, ως τώρα.
«Η ταινία έχει ελάχιστους διαλόγους και είναι πολύ οπτική, οπότε όλα πάνε μέσα από την ερμηνεία του καθενός», είπε στο Variety. «Ήθελα πολύ η ηρωίδα να είναι μία γυναίκα που ενσαρκώνει έναν μύθο και ένα σύμβολο καθαυτό, ακριβώς όπως κάνει η Ντέμι ως ηθοποιός».
Όσο για την Κουόλεϊ, η οποία παίζει και στο Kinds of Kindness του Λάνθιμου, η Φαρζέ τόνισε πως «παίζει με το ένστικτό της», ενώ έχει «πολύ δυνατή γλώσσα σώματος».
Το body horror είναι, σύμφωνα με τη σκηνοθέτρια, «το τέλειο μέσο για να εκφράσεις τη βία που αφορά στα θέματα όλων αυτών των γυναικών». Και το Substance έκανε πρεμιέρα σε ένα φεστιβάλ που το #MeToo είναι, ξανά, πρωταγωνιστής.
«Έχουμε πολύ δρόμο ακόμη κι η πρόοδος είναι πολύ, πολύ αργή, αλλά είναι καιρός να έχει κανείς το θάρρος να μιλήσει», είπε η Κοραλί Φαρζέ. «Είναι ένα λιθαράκι σ’ έναν τεράστιο τοίχο που πρέπει να χτίσουμε, σχετικά με το ζήτημα αυτό, και, για να είμαι ειλικρινής, ελπίζω η ταινία μου να αποτελέσει κανονική πέτρα. Αυτό είχα σκοπό να κάνω εξ αρχής. Για μένα, χρειάζεται μία μεγαλύτερη επανάσταση (από το #MeToo) και σίγουρα δεν έχουμε φτάσει εκεί».
