Ανακαλώ την ίδια εικόνα αμέτρητες φορές: Ο Θανάσης Καρατζάς με το φακό του περασμένο στο λαιμό, να κοντοστέκεται, να λυγίζει ελαφρά τα πόδια για να φωτογραφίσει μια στιγμή στην πόλη. Συνήθως, λαθραία. Όμως, η τελευταία φορά που είδα κάτι ανάλογο να συμβαίνει τη νύχτα ήταν το Μάρτιο του 2020, στο fund raising party του Athens Pride, στο Ρομάντσο – δέκα μέρες πριν μάθουμε τι σημαίνει lockdown.
Δέκα μέρες πριν το βίωμα του δημόσιου χώρου και της συνάθροισης πάρει άλλη τροπή. Εκείνη τη βραδιά, όμως, ο Καρατζάς συναντούσε (ίσως για τελευταία φορά) ένα πολύ ζωηρό κομμάτι της νυχτερινής ελευθεριότητας τροφοδοτημένο από τα LGBTQ+ ξωτικά της Αθήνας λουσμένα στο γκλίτερ, σκαρφαλωμένα επιδέξια στα 12ποντα τους, έχοντας την πόζα και το χαμόγελο στο τσεπάκι.
Μετρούσε, ήδη, 12 χρόνια ως θηρευτής στιγμών της νυχτερινής Αθήνας. Η φωτογραφική του περιπέτεια του σε αυτό που κορυφώθηκε σε μια after midnight συλλογή και βαφτίστηκε ως έκθεση πια σε «Athens A.M.» θα ξεκινούσε το 2008.
Διάβασε τη συνέχεια στο monopoli.gr
