Σε μία γεμάτη κινηματογραφική αίθουσα του Cinobo Opera, στο κέντρο της Αθήνας, παρακολούθησα το πολυαναμενόμενο “The Brutalist”, που διεκδικεί 10 Όσκαρ. Δεν ξέρω αν ο Έιντριεν Μπρόντι κερδίσει το δεύτερο χρυσό αγαλματίδιο στην καριέρα του - πολλοί θεωρούν φαβορί και τον Τιμοτέ Σαλαμέ, ξέρω όμως ότι ο σκηνοθέτης Μπρέιντι Κόρμπετ, θα ανέβει στη σκηνή του Dolby Theatre στις 3 Μαρτίου.
Το "Τhe Brutalist" έχει συζητηθεί αρκετά, κυρίως για τη διάρκειά του, που για πολλούς είναι αποτρεπτική. 3 ώρες και 35 λεπτά (με διάλειμμα), τόσος είναι ο χρόνος που πρέπει να διαθέσεις. Προσωπικά, είναι ίσως η πρώτη φορά που δεν ένιωσα την ανάγκη να φωτίσω την οθόνη του κινητού μου για να ελέγξω την ώρα. Αλλά αυτό φυσικά δεν ισχύει για όλους, οπότε παρακάτω θα σου πω γιατί πρέπει να δεις αυτή την ταινία, χωρίς να σκέφτεσαι πως δεν θα αντέξεις τη διάρκειά της.
Με βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βενετίας, ο Μπρέιντι Κόρμπετ δικαίως έχει φέτος όλη την προσοχή στραμμένη πάνω του. Με χαμηλό προϋπολογισμό, δημιούργησε μια καθηλωτική ταινία, που σε ταξιδεύει σε μια ιστορία τριών δεκαετιών. Όπως έγραψε και ο Guardian, πολλές φορές νιώθεις πως γίνεσαι μάρτυρας μιας αληθινής ιστορίας και όχι μίας φανταστικής. Ίσως γιατί αφηγείται γεγονότα που έχουν δόσεις αλήθειας. Ο πρωταγωνιστής μας είναι ο Λάζλο Τοθ, Εβραίος με καταγωγή από τη Βουδαπέστη, που μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, φτάνει στην Αμερική για να ξεκινήσει τη ζωή του από το μηδέν, όσο ταυτόχρονα περιμένει τη σύζυγό και ανιψιά του, που είναι εγκλωβισμένες στην Ευρώπη.
Σε κατάσταση φτώχειας, αλλά και με την αισιοδοξία του αμερικανικού ονείρου, ο Λάζλο Τοθ προσπαθεί ξανά να επιβιώσει. Η γνωριμία του με έναν πλούσιο, επιβλητικό και εκκεντρικό άντρα, θα του αναπτερώσει το ηθικό, μετά τα απανωτά στραπάτσα, κυρίως όμως θα του αναβιώσει την καριέρα του, αυτή που είχε πριν ως αρχιτέκτονας. Ο Χάρισον βαν Μπιούρεν, που τον υποδύεται ο εξαιρετικός Γκάι Πιρς, θαυμάζει το ταλέντο του, αλλά βγάζει ένα μυστήριο. Καταλαβαίνεις πως κάτι κρύβει. Και αυτή η σκοτεινή πλευρά του θα αποκαλυφθεί.
The Brutalist: Ένα κινηματογραφικό έπος
Το “Τhe Brutalist” είναι μια ταινία που είχαμε χρόνια να δούμε στο σινεμά. Από την αρχή μέχρι το τέλος του, ακόμα και τα ελάχιστα ψεγάδια που μπορεί να εντοπίσεις, είναι ‘μικρά’ μπροστά στο συνολικό του αποτέλεσμα. Ο Μπρέιντι Κόρμπετ έδωσε έναν αναγκαίο αργό ρυθμό στο πρώτο μέρος της ταινίας, κορυφώνοντας την ιστορία στο δεύτερο. Δεν σου επιτρέπει να βαρεθείς στιγμή.
Φυσικά, έχουμε και τον Έιντριεν Μπρόντι, που μετά το "Τhe Pianist" (που ήταν και ο λόγος για να πάρει βραβείο Όσκαρ), επέστρεψε με τον δεύτερο πιο σπουδαίο ρόλο στην καριέρα του. Υποδύεται φανταστικά τον Λάζλο Τοθ, με μια ερμηνεία που σε μαγνητίζει. Δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του. Με ένα θλιμμένο βλέμμα καθ’ όλη τη διάρκεια του "Τhe Brutalist", που κρύβει μέσα του ανάμεικτα συναισθήματα και αναμνήσεις, ο Μπρόντι καταφέρνει να τα μεταφέρει όλα στην οθόνη.
Σκηνοθεσία, ερμηνείες, ακόμα και η μουσική που χρησιμοποιήθηκε, κάνουν το “Τhe Brutalist” μία κινηματογραφική εμπειρία, που εν τέλει η μεγάλη του διάρκεια, σου περνάει εντελώς αδιάφορη. Σίγουρα αυτό το έργο θα το μνημονεύουμε στα επόμενα χρόνια. Είναι ένα συγκινητικό δράμα που ίσως, τελικά, οι 10 υποψηφιότητες στα Όσκαρ, να θεωρούνται λίγες.
Το The Brutalist παίζεται τώρα στους κινηματογράφους, από την Tanweer.
