Στην εμπόλεμη Γάζα, η περίοδος είναι ένας «σιωπηλός εφιάλτης». Χιλιάδες γυναίκες ζουν χωρίς σερβιέτες, σαπούνι και καθαρό νερό

Στη Γάζα, ο πόλεμος δεν περιορίζεται στον ήχο των εκρήξεων, στην εικόνα του αίματος ή στα ερείπια που αφήνουν πίσω τους τα τανκς και οι αεροπορικές επιδρομές. Εκτείνεται βαθιά στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, όπου ακόμα και οι πιο βασικές ανάγκες μετατρέπονται σε μια εξαντλητική μάχη για αξιοπρέπεια και επιβίωση. Οι γυναίκες στη Γάζα, μερικές φορές χρειάζονται σερβιέτες και σαπούνι, περισσότερο από ό,τι χρειάζονται φαγητό.

Ο αποκλεισμός της βοήθειας από το Ισραήλ έχει στερήσει στις γυναίκες στη Γάζα τα βασικά είδη υγιεινής όπως σερβιέτες, ταμπόν και σαπούνι, ενώ η πρόσβαση σε καθαρό νερό παραμένει περιορισμένη. Για χιλιάδες γυναίκες και κορίτσια, η περίοδός τους δεν αποτελεί πλέον προσωπική ανησυχία, αλλά έναν επαναλαμβανόμενο εφιάλτη που επιδεινώνεται από τον εκτοπισμό, τη φτώχεια και τον πόλεμο.

LIFE NOW

Στη Γάζα υπάρχει ο μεγαλύτερος αριθμός ακρωτηριασμένων παιδιών στη σύγχρονη ιστορία – Η ιστορία της 17χρονης Μάρα Μάχερ

Menstrual hygiene emergency in #Gaza:

🩸 Affects nearly 700,000 women and girls

🩸 An estimated 10.4 million sanitary pads are needed monthly, with over 75% of this need unmet

🩸 Lack of privacy, hygiene conditions, adequate infrastructure and supplies has a considerable… pic.twitter.com/oPN5ZkTVzy

— UNRWA (@UNRWA) June 1, 2025

Η Γκαντίρ Νασάρ (Ghadeer Nassar), μητέρα έξι παιδιών, είπε στο CNN ότι αναγκάστηκε να κόψει κομμάτια από παλιά ρούχα για να φτιάξει σερβιέτες για την έφηβη κόρη της. «Η κόρη μου ντρέπεται μπροστά στον πατέρα της και τα αδέρφια της. Πριν τον πόλεμο κανείς δεν γνώριζε πότε είχε περίοδο. Τώρα είναι σαν ένα δημόσιο σκάνδαλο», είπε. Η Γκαντίρ είναι μια από τις χιλιάδες μητέρες στη Γάζα, που δυσκολεύεται να βοηθήσει τις κόρες της, να διατηρήσουν την προσωπική τους υγιεινή.

«Κάποιες φορές μπορώ να πάρω στην κόρη μου σερβιέτες και κάποιες άλλες δεν μπορώ. Καταλήγω να κόβω κομμάτια από ρούχα, να τα πλένω, να τα απολυμαίνω και να της λέω να χρησιμοποιήσει αυτά».

Υπάρχουν περίπου 700.000 γυναίκες και κορίτσια σε ηλικία περιόδου στη Γάζα, συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων που βιώνουν την πρώτη τους περίοδο – υπό βομβαρδισμούς και σε βρώμικους, στενούς καταυλισμούς προσφύγων. Η ιδιωτικότητα είναι σχεδόν ανύπαρκτη εκεί. Σε πολλές περιπτώσεις, εκατοντάδες άνθρωποι μοιράζονται ένα μόνο μπάνιο. Κορίτσια και γυναίκες πρέπει να περπατούν δίπλα σε ουρές ανθρώπων για να έχουν πρόσβαση σε αυτό, προσπαθώντας να κρύψουν ό,τι έχουν στα χέρια τους. Η ταπείνωση και το άγχος που συνδέονται με αυτές τις στιγμές είναι μόνο ένα επίπεδο μιας πολύ ευρύτερης κρίσης.

Αναγκασμένες από τις συνθήκες, επιστρέφουν σε πρωτόγονες και μη ασφαλείς μεθόδους για να διαχειρίζονται την περίοδό τους - επαναχρησιμοποιώντας υπολείμματα υφασμάτων, συχνά χωρίς πρόσβαση σε καθαρό νερό, χαρτί υγείας ή είδη προσωπικής υγιεινής. «Η περίοδός μου ξεκίνησε ενώ βρισκόμουν σε ένα συνωστισμένο καταφύγιο. Είχα μόνο μία σερβιέτα, οπότε την τύλιξα με χαρτί υγείας για να μου φτάσει», είπε μια νεαρή κοπέλα από τη Γάζα. «Δεν μπορούσα να πλυθώ και ο πόνος ήταν φρικτός. Καθόμουν σιωπηλή και έκλαιγα μέχρι το τέλος της ημέρας».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη CNN (@cnn)

Τα παυσίπονα, έχουν επίσης εξαφανιστεί από τα φαρμακεία λόγω του ισραηλινού αποκλεισμού. Για πολλές εκτοπισμένες γυναίκες, η προσμονή της επόμενης περιόδου τους γεμίζει τρόμο – και προστίθεται στον ήδη μακρύ κατάλογο των καθημερινών φόβων. Κάθε εκτοπισμένη γυναίκα στη Γάζα στερείται ένα θεμελιώδες δικαίωμα που θα έπρεπε να διασφαλίζεται σε όλες μας, ανεξαρτήτως από το πού έχουμε γεννηθεί.