#CityBlogging: Κάθε φορά που επισκέπτομαι το Lido ταξιδεύω μακριά...

Το 2017 το Lido κλείνει 50 χρόνια. Άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του το 1967.

Η αρχή είχε γίνει για την οικογένεια Πιπερίδη  χρόνια πριν στην Κωνσταντινούπολη. Στην οδό Ιστικλάν ανάμεσα στα τραμ και στη βοή της πόλης ένα ζαχαροπλαστείο ελλήνων έστεκε ψήνοντας τσουρέκια. Εκεί άρχισαν όλα, από εκεί ξεκίνησε ο Πέτρος Πιπερίδης ο παππούς. Οι απελάσεις των Ελλήνων απο την κυβέρνηση Ισμέτ Ινονού το Μάρτιο του 1964 έφεραν τον παππού Πιπερίδη στην Αθήνα.

Το 1967 αποφασίζει να ξαναστήσει την επιχείρηση του στην οδό Χρεμωνίδου στο Παγκράτι. Εκεί που χτυπούσε η καρδιά της αστικής Αθήνας, σε μια γοργά αναπτυσσόμενη περιοχή, αφού την εποχή εκείνη λίγο ο Καρέας και ο Βύρωνας ήταν ακόμη χωράφια.

Τα χρόνια περνούσαν και το κωνσταντινουπολίτικο ζαχαροπλαστείο αποκτούσε ολοένα και περισσότερους «οπαδούς» τα ηνία πήρε ο γιος του Γιώργος που ήρθε και αυτός από την Πόλη μαζί με την οικογένεια του και ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του.

Σήμερα βρισκόμαστε στην Τρίτη γενιά ο Πέτρος Πιπερίδης, ο νεότερος, είναι ο συνεχιστής της επιχείρησης.  Τον ρωτώ πως θυμάται τα παιδικά του χρόνια «το παιχνίδι, οι γιορτές, οι διακοπές μέσα στο Lido…”. Τι και εάν σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και έκανε Master στο Portsmouth με ειδίκευση στην Στρατηγική Διαχείρισης Ποιότητας το μεράκι και η οικογενειακή παράδοση τον έφεραν και αυτόν στην οδό Χρεμωνίδου. Εκεί που πέρα από την οργάνωση και διοίκηση της επιχείρησης θα τον δεις και μέσα στο εργαστήριο, στην παραγωγή, να ανακατεύεται και να ανακατεύει ζυμάρια με χαλέπι.

Είναι σημαντικό, μου λέει, να γνωρίζει πως γίνεται η παραγωγή. Είναι σημαντικό να γνωρίζεις κάθε πτυχή της αλυσίδας σε μια επιχείρηση.

Ποιό είναι το μυστικό τους ρωτώ και η απάντηση είναι αφοπλιστική... είναι η συνταγή του παππού, ίδια και απαράλλαχτη από τότε που ήταν στην Κωνσταντινούπολη. Είναι αυτή η ισορροπία στο μαχλέπι και τη μαστίχα που κάνει τη διαφορά θα προσέθετα εγώ.

Το μαγαζί έχει μείνει ακριβώς όπως ήταν εκείνη την εποχή. Κάθε φορά που το επισκέπτομαι είναι σαν να μπαίνω σε χρονοκάψουλα  μωσαϊκό στο πάτωμα, αυτές οι «παλιακές» βιτρίνες για τα γλυκά, ίδια μαρκίζα, ίδιο στήσιμο...

Ρωτάω πως και ένας κοσμοπολίτης, νέος άνθρωπος δεν έχει κάνει αλλαγές στην «εικόνα». Επιμένουν στην παράδοση, σε αυτό το οικείο συναίσθημα που σου προκαλεί η όψη του μαγαζιού που μαζί με τη μυρωδιά σε ταξιδεύουν στην πρώτη φορά που διάβηκες την πόρτα του.

Το Lido επιμένει παραδοσιακά και το τσουρέκι του παραμένει ενα από τα καλύτερα, εάν όχι το καλύτερο!, της πόλης.

Ειδικά τώρα τις γιορτές είναι η  αδιαπραγμάτευτη στάση μας για τσουρέκια και πολίτικη βασιλόπιτα πασπαλισμένη με άσπρο και μαύρο σουσάμι.

Το 1967 όταν και άνοιξε τις πόρτες του το Lido οι Beatles έβγαλαν το single All You Need is Love.  To τραγούδησαν για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 1967 στην πρώτη παγκόσμια δορυφορική τηλεοπτική μετάδοση, το Our World, στο οποίο συμμετείχαν ανάμεσα σε άλλους η Μαρία Κάλλας, ο Πάμπλο Πικάσο εκπροσωπώντας τις χώρες τους.

Το 2017 αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι αγάπη αυτή την Πρωτοχρονιά μαζί με την πολίτικη βασιλόπιτα από το Lido ας πούμε σ’ αγαπώ σε όλους τους δικούς μας ανθρώπους μπορεί να το νοιώθουμε αλλά ξεχνάμε να το πούμε.