#CityBlogging: Che, o λόγος για να βγούμε στον Πειραιά

Εδώ και λίγο καιρό, στην Αθήνα, το Che ακούγεται ολοένα και περισσότερο…γίνεται talk of the town. Πρόκειται για τη νέα άφιξη στον Πειραιά, στην οδό Καραϊσκου 151, που ξαναβάζει τη Λατινική Αμερική στο επίκεντρο. Το μεξικάνικο, το περουβιανό και όλες οι λατινοαμερικάνικες κουζίνες είναι από τις αγαπημένες. Και να που ήρθε το Che να τα συνδυάσει όλα σε ένα μαγαζί. Η επιλογή του ονόματος δεν ήταν τυχαία... εύηχο, εύκολο παραπέμπει σε αυτήν την ανεπίσημη χαλαρότητα που έχει ένα φιλικό δείπνο κάτω από τα αστέρια.

Ξεκινώ από το εντυπωσιακό concept! Ένα τεράστιο, καταπληκτικό γκραφίτι ενός ταλαντούχου νέου, του Παύλου, από τη Σχολή Καλών Τεχνών σε υποδέχεται στην είσοδο. Είναι το κεντρικό θέμα του εστιατορίου. Η ανατρεπτική Φρίντα Κάλο σε κοιτάζει αφ’ υψηλού.... για να σου θυμίζει ότι δεν χρειάζεσαι πόδια για να τρέξεις, έχεις φτερά για να πετάξεις! Και εδώ, στο Che, οι πτησεις είναι υψηλές από κάθε άποψη.

Με το που διαβείς την πόρτα και θαυμάσεις τη Φρίντα εκεί ψηλά, σα να αγγίζει τον ουρανό, το επόμενο που αντικρύζεις είναι ένας κήπος που σε μεταφέρει στην Casa Azul, στο Μπλε Σπίτι που έμενε η Kahlo με τον Diego Rivera στην πόλη του Μεξικού. Χαλαρές γωνιές, φωτάκια, πράσινο, πολύχρωμα υφάσματα, πολύχρωμα πλακάκια στο πάτωμα... όλα περίτεχνα βαλμένα για να σε ταξιδεύουν σε διαφορετικές γωνιές της  Λατινικής Αμερικής. Όλα παραπέμπουν σε χασιέντα. Ακόμη και οι πλεκτές ομπρέλες για σκιερές γωνιές ή τα φωτάκια που κρέμονται ψηλά για φωτεινές βραδιές...

Στο εσωτερικό, για παράδειγμα, υπάρχει αίθουσα που σε μεταφέρει στις γειτονιές της Αργεντινής και φαντάζεσαι ζευγάρια  να χορεύουν μιλόνγκες. Σε άλλη αίθουσα η Κούβα έχει την τιμητική της... κάπου ανάμεσα ένας παλιός αυτόματος πωλητής Coca cola, μια μαντόνα να σε κοιτάζει από ψηλά, περίτεχνα σκαλισμένα παραβάν από το Περού, ακόμη και θαλάσσια σκι του 1950 από το Μαϊάμι κρέμονται σε κάποιο τοίχο μαζί με ένα πολύχρωμο sobrero... Στο Che κυριαρχεί mix&match αισθητική με διαφορετικά στοιχεία από κάθε γωνιά της Λατινικής Αμερικής...

Στο ίδιο mix&match ύφος και το μενού... Ξεκινώντας από το πρωϊνό με αυγά τηγανητά με τσορίθο, quesadillas, μέχρι μπέργκερ με ψωμί από ρίζα γιούκα...

Στο κυρίως μενού... το ceviche χταπόδι/γαρίδα και γάλα καρύδας με μια πικάντικη νότα σε ταξιδεύει στην περιοχή Cuzco, στο Μάτσου Πίτσου του Περού,  enchiladas με κοτόπουλο σαν αυτά που θα σου σέρβιρε μαζί με τεκίλα η Φρίντα Κάλο στην αυλή του Μπλέ Σπιτιού της. Τα άγρια μανιτάρια με πουρέ μωβ πατάτας, αυτής που ευδοκιμεί στο Περού, και καμμένο tallegio, για μια ιταλική νότα, είναι απλώς ένα αριστουργηματικό πιάτο.

Παέγια θαλασσινών με καλαμάρι, χταπόδι, μύδια, καψαλισμένο πεκορίνο & αφρό σέλερι, κοτόπουλο στα κάρβουνα με μαύρη γιούκα, chimichurri & πικάντικο καλαμπόκι, Κότσι χοιρινό σε αβοκάντο chile butter με νιόκι γλυκοπατάτας, black butter & taleggio, διάφραγμα USA BLACK ANGUS με butter miso, καπνιστή πάπρικα, διάφορες ρίζες & όσπρια είναι επιλογές που ξεχωρίζουν….

Με τη Φρίντα Κάλο ξεκίνησα, η Φρίντα Κάλο δεσπόζει σαν κεντρικό θέμα στο Che, παρότι το όνομα παραπέμπει στον Comandante Che Guevara, με αυτήν θα τελειώσω...

[gallery-716818]

Η ανατρεπτική καλλιτέχνιδα με την ιδιαιτερη προσωπικότητα και το ανήσυχο πνεύμα άφησε το χνάρι της. Έγινε η έμπνευση για βιβλίο, για ταινία, για τραγούδια...Το αγαπημένο μου τραγούδι από την ταινία είναι αυτό που τραγουδούν μαζί ο Caetano Veloso με την εκκεντρική Lila Downs, Burn it Blue, σαν το σπίτι που στέγασε τον έρωτα της Kahlo για τον Rivera, εκεί που μεγαλούργησε η ίδια ζωγραφίζοντας τον ευατό της με τους πιο ανατρεπτικούς τρόπους....