Henri Cartier-Bresson: τα καθηλωτικά black & white clicks

"Δεν τραβάω εγώ τη φωτογραφία, η φωτογραφία με τραβάει".

Ο Henri Cartier-Bresson ( 08/1908-08/2004) είναι ένας από τους σημαντικότερους φωτογράφους του 20ού αιώνα και ειδικότερα ένας από τους «πατέρες» της φωτοδημοσιογραφίας με αναρίθμητο  έργο που τον έχει τοποθετήσει στο πάνθεον της διαχρονικής και εμβληματικής φωτογραφίας. Είχε την ευαισθησία να εκμεταλλεύεται κάθε λεπτό ενώ βασικά του εργαλεία ήταν ο αυθορμητισμός και η γεωμετρική σύλληψη του κάδρου. Λειτουργούσε με απόλυτη ακρίβεια και ήταν με κάποιο μαγικό τρόπο πάντα στο σωστό μέρος την καταλληλότερη στιγμή. Το 1970 παρόπλισε την αγαπημένη του Leica και άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική. 

"Από όλα τα εκφραστικά μέσα, η φωτογραφία είναι το μόνο που παγιώνει μια συγκεκριμένη στιγμή. Παίζουμε με πράγματα που εξαφανίζονται και που, μετά την εξαφάνισή τους, είναι αδύνατο να τα επαναφέρουμε στη ζωή. Πρέπει, λοιπόν, να πλησιάζουμε το θέμα σαν τη γάτα... Με πέλμα βελούδινο και μάτι ακονισμένο. Μια φωτογραφία είναι για μένα η ταυτόχρονη, εντός κλάσματος του δευτερολέπτου, αναγνώριση της σημασίας ενός γεγονότος και της αυστηρής οργάνωσης των οπτικά αντιληπτών μορφών που το εκφράζουν. Ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας μέσω της ζωής, ανακαλύπτοντας ταυτόχρονα τον έξω κόσμο που μας διαμορφώνει και όμως πάνω του μπορούμε να επέμβουμε. Πρέπει να βρεθεί μια ισορροπία ανάμεσα σε αυτούς τους δύο κόσμους, τον εξωτερικό και τον εσωτερικό, που, συνδιαλεγόμενοι διαρκώς, σχηματίζουν έναν και μοναδικό· αυτόν τον κόσμο καλούμαστε να μεταδώσουμε".

Από το βιβλίο του Henri Cartier-Bresson "Η αποφασιστική στιγμή".