Σε αυτές τις γυναίκες θέλουμε να μοιάσουμε: Οι μεγάλες Ελληνίδες ηθοποιοί

Διαβάζεις ένα βιβλίο, βλέπεις μία ταινία, ακούς ένα τραγούδι και ξαφνικά κάτι συμβαίνει μέσα σου. Νιώθεις μία σπίθα να ανάβει, δύο-τρεις πεταλούδες να πετάνε μέσα στο στομάχι σου και μία λαχτάρα μεγάλη να μεγαλώνει. Λες "εγώ σε αυτή τη γυναίκα θέλω να μοιάσω". Και μόλις το ίνδαλμά σου γεννήθηκε! Είναι ωραίο να το αισθάνεσαι αυτό, να δημιουργείς μία προσωπική προσδοκία ατομικής εξύψωσης. Θέλεις να φτάσεις κάπου. Να αγγίξεις κάτι. Να μοιάσεις σε κάποια. Είναι ένα κίνητρο, μία κινητήριος δύναμη που σε ενεργοποιεί.

Κάνουμε την αρχή και ανοίγουμε το δρόμο. Διαλέγουμε τρεις μεγάλες Ελληνίδες ηθοποιούς, που για εμάς είναι ινδάλματα κορυφαία.

Μελίνα Μερκούρη

Γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου του 1920 και μέσα στην καρδιά μας θα είναι πάντα ως η Μελίνα που λάτρεψε την Ελλάδα περισσότερο και από το ίδιο της το είναι. Μέσα από τις γεμάτες πάθος φράσεις της, μπορεί κανείς εύκολα να καταλάβει τη φωτιά που είχε μέσα της αυτή η γυναίκα. "Έχω εμπιστοσύνη σε αυτό τον τεράστιο λαό, που ξέρει να επιζεί και που ξέρει να γλεντάει και να κλαίει...", είχε πει για τους Έλληνες. "Πικραμένη γιατί; Οι πληγές είναι παράσημα", αυτό και αν είναι μάθημα ζωής. "Είναι πολύ ωραίο να αγαπάς. Είναι πολύ ωραίο να ξεχνάς και να βλέπεις μόνο τα μάτια, την αλήθεια, το χαμόγελο, την αισιοδοξία στο πρόσωπο του άλλου...να μην βλέπεις τις ρυτίδες...". Για όλες αυτές τις αλήθειες της και για άλλες τόσες, η Μελίνα είναι ένα icon παντοτινό. Αν τη λατρεύετε και εσείς όσο και εμείς δεν έχετε παρά να δείτε το ντοκιμαντέρ Οδός Ελλήνων: Μελίνα Μερκούρη (Μέρος Α') στις 21.00 στις 27/10 στο ΟΤΕ HISTORY. Σε αυτό το μέρος θα παρακολουθήσετε την πορεία της ως το 1967.

Κατίνα Παξινού 

Το όνομα της Κατίνας Παξινού είναι ένας ύμνος στη γυναικεία φύση και υπόσταση. Γεννήθηκε το 1900 στον Πειραιά, σπούδασε μουσική στην Ελβετία, καθώς και σε σχολές του Βερολίνου και της Βιέννης. Παντρεύτηκε από τα 17 της, χώρισε στα 23 της και δυστυχώς είχε την τύχη να χάσει την πρωτότοκη κόρη της σε ηλικία μόλις 34 ετών. Η ζωή της όλη είναι ένα υπόδειγμα γυναικείας δυναμικότητας. Ρόλοι γράφτηκαν για εκείνη, ο κόσμος όλος ήταν για την Κατίνα μία σκηνή (από Ελλάδα  μέχρι ΗΠΑ) και ένας άντρας θα την αγαπήσει όσο τίποτα άλλο (Αλέξης Μινωτής). Το 1944 θα πάρει το Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου για την συγκλονιστική Πιλάρ στο «Για Ποιον Χτυπά η Καμπάνα». Μόλις το παρέλαβε είπε: "Το δέχομαι για λογαριασμό όλων των συναδέλφων μου, του Εθνικού θεάτρου, ζωντανών ή νεκρών (εκείνη την εποχή κανείς δε γνώριζε ποιοι είχαν παραμείνει ζωντανοί από τον πόλεμο). Αυτή της η ερμηνεία θα στιγματίσει όλους όσους την είδαν να την ερμηνεύει live, μιας και η Παξινού γύρισε ολοκληρωμένες τις σκηνές και η παραγωγή χρησιμοποίησε τρεις διαφορετικές κάμερες για τα κοντινά, τα γενικά και τα υπόλοιπα πλάνα της.

Έλλη Λαμπέτη

Αναμφισβήτητα από τις πιο όμορφες γυναίκες του ελληνικού κινηματογράφους και τις πιο ταλαντούχες. Αυτό που μαθαίνουμε από τη ζωή της είναι πως όταν έχεις αστέρι τίποτα δεν μπορεί να σε σταματήσει. Όταν το 1941, η Λαμπέτη απορρίπτεται παμψηφεί από την αρμόδια επιτροπή της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεατρου και τη σχολή της Μαρίας Κοτοπούλης, κάποιος φύλακας/άγγελος πείθει την Κοτοπούλη να επανεξετάσουν τη σκληρή αυτή απόφαση και έτσι η Έλλη γίνεται μαθήτρια της. Η Κοτοπούλη δηλώνει από την πρώτη στιγμή ενθουσιασμένη μαζί της και το ταλέντο της αρχίζει να ανθίζει. Ωστόσο, αυτό που στιγμάτισε αυτό το όμορφο κορίτσι ήταν οι έρωτές της. Χαρακτηριστικά είχε πει πως "όταν εγώ ερωτεύομαι, το θερμόμετρο χτυπά τους 42 βαθμούς". Η Έλλη είναι η γυναίκα στην οποία θέλουμε να μοιάσουμε όταν ερωτευόμαστε.